Μπροστά στην ανθρώπινη αδυναμία βρίσκεται για άλλη μια φορά σήμερα ο Παντοδύναμος Κυρίος και Λυτρωτής. Όπως ακούσαμε στην ευαγγελική περικοπή της σημερινής Κυριακής, αντιμετωπίζει τη δαιμονοπληξία ενός νέου ανθρώπου, την απελπισία ενός τραγικού πατέρα, και την ολιγοπιστία των μαθητών Του. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση του πλάσματός Του ο Χριστός κάνει τη βαρυσήμαντη διαπίστωση:  «ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη!».Αυτές είναι οι τρεις πνευματικές καταστάσεις στις οποίες ζει και κινείται η ανθρωπότητα, ειδικά κατά τη σύγχρονη εποχή. Η πρώτη κατάσταση είναι της δαιμονοπληξίας, από την οποία υποφέρει ο νέος. Ο άρχοντας του σκότους του αιώνος τούτου, ο διάβολος, κατέλαβε κάθε μορφή εξουσίας και κυβερνάει τον κόσμο με τα μυσαρά του σχέδια. Κατέρριψε τα πνευματικά αντισώματα και κατέκτησε την ανθρώπινη σκέψη.

Τώρα πλέον κυβερνάει την ανθρωπότητα μέσα από τις ακόρεστες επιθυμίες, τις συνεχώς ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες, τις βασανιστικές και μάταιες πλεονεξίες. Ξεγύμνωσε τους ανθρώπους από κάθε ευπρέπεια και ντροπή. Τους έντυσε με το θράσος, τη βία, τον κυνισμό, την αδιαφορία, τη επιπολαιότητα και την ματαιοπονία. Διέστρεψε τους στόχους τους. Διέγραψε κάθε προοπτική ανώτερη και ευγενική. Αφού τους απογύμνωσε από καθετί όμορφο και θεϊκό, στη συνέχεια τους βύθισε μέσα στους τάφους των παθών και των εξαρτήσεων. Μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρά της αμαρτίας τους οδηγεί από αντίφαση σε αντίφαση. Πότε τους φλογίζει με τις πτώσεις και το κυνήγι της ηδονής και πότε τους δροσίζει με τις επίπλαστες πολιτιστικές επιδόσεις και την κούφια τεχνολογική πρόοδο. Για τη δαιμονοπληξία, βεβαίως, δεν ευθύνεται ο πονηρός διάβολος και οι συνεργοί του αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος με την αμέλεια, την απροσεξία, την άγνοια και τη λησμοσύνη του Θεού.

Η δεύτερη πνευματική κατάσταση στην οποία ζει η ανθρωπότητα είναι η απελπισία του πατέρα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Ο άνθρωπος πληρώνει τις απερισκεψίες και της λανθασμένες επιλογές του πολύ σκληρά. Καθώς βλέπει το συμφέρον και τον ατομισμό να θριαμβεύουν, καθώς βλέπει κάθε πρόοδο να τον οδηγεί σε καινούργιες περιπέτειες, καθώς υποφέρει από την απανθρωπία, η οποία οδηγεί στη συμφορά ακόμα και ολόκληρα έθνη, τρομάζει, καταθλίβεται και απελπίζεται. Το άγχος και η αγωνία πνίγουν την αναπνοή του, η θλίψη και η στενοχώρια σκοτεινιάζουν την ψυχή του, τα αμέτρητα αδιέξοδα κυριαρχούν στη σκέψη του. Ζητάει γρήγορες και μαγικές συνταγές για να ξεφύγει από την κατάσταση αυτή. Περισσότερο, όμως, βυθίζεται μέσα της και όλο και πιο τραγική καταντάει η ζωή του.Η Τρίτη πνευματική κατάσταση στην οποία ζει η ανθρωπότητα, είναι η κατάσταση της απιστίας όπως την είδαμε στα πρόσωπα κατά την διαπίστωση του Ιησού. Είναι ειρωνικό και ανεξήγητο οι μαθητές να βλέπουν τη δύναμη του Διδασκάλου τους κάθε ημέρα και όμως η πίστη τους να είναι ακόμη άτονη και αδύναμη. Το ίδιο, όμως, δε συμβαίνει και με όλους μας; Όλοι ζούμε κάθε ημέρα το θαύμα και την παρουσία του Χριστού στη ζωή μας, αλλά αμέσως ξεχνιόμαστε και αποσπόμαστε και από τις μέριμνες και τις υποθέσεις της ζωής. Επιχειρούμε να διαχειριστούμε τα πάντα χωρίς το Χριστό, ενώ Εκείνος συνεχίζει να είναι κοντά μας και να κάνει φανερή την παρουσία Του. Νομίζουμε ότι με τις ικανότητες και τα προσόντα μας θα διώξουμε κάθε κακοδαιμονία και θα διορθώσουμε όλα τα κακώς κείμενα. Χωρίς την εμπιστοσύνη στο Χριστό και χωρίς να καταφεύγουμε σε Εκείνον, όμως τίποτα δεν καταφέρνουμε, ενώ ξέρουμε πως όλες οι απαντήσεις βρίσκονται στο γλυκό πρόσωπο του Ιησού.

Μπροστά σε αυτή την τριμερή κατάπτωση του ανθρώπινου γένους ο Κύριος φωνάζει και στην εποχή μας «ώ γενεά άπιστος και διεστραμμένη». Βρίσκεται κοντά μας και μας ευεργετεί. Μας νουθετεί και μας οικοδομεί με το αιώνιο παράδειγμα Του και με την ολοζώντανη και αξεπέραστη διδασκαλία Του. Μας χαρίζει τα μυστήρια Του και τους κατάλληλους πνευματικούς οδηγούς και πατέρες, για να απαλλαγούμε από κάθε απιστία και να διορθώσουμε κάθε διεστραμμένη πορεία που πήραμε. Ο Κύριος είναι μπροστά μας, είναι κοντά μας, θέλει να βρίσκεται και μέσα μας. Μη διαστρέφουμε τον προσανατολισμό της ζωής σε άλλες κατευθύνσεις.

Αν θέλουμε να διορθώσουμε τη δαιμονοπληξία, την απελπισία και την απιστία που μας χαρακτηρίζουν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά μόνον ο Χριστός. Ας βρούμε μέσα μας τον «κόκκον σινάπεως» της πίστης και ας μετακινήσουμε με τη δύναμη του τα βουνά και τα εμπόδια των αντιξοοτήτων. Δεν υπάρχει αδύνατον στον άνθρωπο που πιστεύει. Δεν υπάρχει απελπισία στον άνθρωπο που συνομιλεί με τον Χριστό. Δεν υπάρχουν δαιμονικές ενέργειες για τον άνθρωπο που φορτώνεται τη δύναμη των μυστηρίων. Όλα είναι φως, ζωή και χαρά, όλα είναι ελευθερία και πέταγμα όταν προσκολληθούμε στον Κύριο και με υπομονή δεχθούμε την παιδαγωγία της αγάπης Του. Τότε θα δεχθούμε τις αμέτρητες ευλογίες Του, που δεν θα κουραστεί ποτέ να μας δίνει ως μόνος φιλάνθρωπος.

Ι.Μ Δ