Το μεσημβρινό δαιμόνιο είναι το δαιμόνιον της δικαιολογίας, της ραθυμίας, της αναβολής και της ρίψεως της ευθύνης στους άλλους. Είναι επίσης το δαιμόνιο που μας παρουσιάζει πάντοτε τις αμαρτίες εύκολες και γλυκές.

Ενώ τις αρετές αναχρονιστικές και πολύ πολύ δύσκολες.Είναι αυτό που μας πολεμά στη μέση των πνευματικών μας αγώνων και που θέλει να μας γονατίσει με την αμέλεια και την αναβολή.

Να μας απογοητέψει και στο τέλος να τα εγκαταλείψουμε όλα και να κολασθούμε. Αφήστε καμιά φορά, μας κάνει να πιστέψουμε ότι μας προδίδει και ο ίδιος ο εαυτός μας. Θανατηφόρο λοιπόν αυτό το μεσημβρινό δαιμόνιο.Αλλά ζει Κύριος ο Θεός διότι τον τρόπον με τον οποίον θα απαλλαγούμε από το φαρμακερό αυτό κεντρί αυτού του δαιμονίου, μας το δείχνει ο Τίμιος Σταυρός, στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής, μας το δέιχνει η Θυσία του Θεανθρώπου.

Δεν μπορείς να δεις Ανάσταση αν δεν βαδίσεις προς τον Γολγοθά, και αν δεν σταυρώσουμε τα πάθη μας. Η Σταύρωσις και η Ανάστασις του ανθρώπου είναι νίκη κατά του θανάτου.

π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

πηγη: agia-varvara.blogspot.com