Την τακτική του διαβόλου μας αποκαλύπτει η σημερινή Αποστολική Περικοπή.Τις περισσότερες φορές επιτίθεται ύπουλα και πονηρά με σκοπό πάντοτε τον πνευματικό και σωματικό όλεθρο του πιστού. Ήθελε ή να πέσουν οι Απόστολοι στο αμάρτημα της υπερηφάνιας και της φιλοδοξίας μετά την θεραπεία τη δυστυχισμένης κόρης ή να αναγκάζονταν να την θεραπεύσουν οπότε οι κύριοι που την εκμεταλλεύονταν για να βγάζουν χρήματα θα εξοργίζονταν και θα στρέφονταν κατά των Αποστόλων.

Η μεγάλη επιτυχία του διαβόλου σήμερα είναι ότι έχει καταφέρει να πείσει τους πιο πολλούς ότι δεν υπάρχει ή ότι είναι ακίνδυνος. Οπότε αφού δεν υπάρχει διάβολος(όπως λένε μερικοί)εκείνος δρά ανενόχλητος και συνεχώς αιχμαλωτίζει στα δίχτυα  τους πολλούς δυστυχείς , και από την άλλη αφού παρουσιάζεται ως καλός και αγαθός και ότι μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους όταν αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα πολλοί εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε εκείνον…. Πως αλλιώς  μπορεί να εξηγηθεί η στροφή πολλών στους υπνωτιστές,στους μάγους, τους αστρολόγους κλπ οι οποίοι επικαλούνται τα πονηρά πνεύματα έστω και αν χρησιμοποιούν το όνομα του Χριστού για λόγους παραπλανητικούς;

Είναι όμως δυνατόν ο άρχοντας του κακού να κάνει καλό; Είναι  δυνατόν ο διάβολος να έχει αγνή αγάπη για τον άνθρωπο;Ο εχθρός αυτός δε πρόκειται ποτέ να γίνει φίλος μας διότι είναι ο προ αιώνιος αντίπαλος στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία μας.Ο Θεός επιθυμεί να σωθούμε και ο διάβολος μεθοδεύει την απωλειά μας με πολλούς τρόπους για αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Διότι ακόμη και με την ευλάβεια και τον Θειο φόβο προσπαθεί να μας απομακρύνει  από τον Θεό. Ξέρει ότι όταν είμαστε κοντά στο Αγιο Ποτήριο δεν μπορεί να μας επηρεάσει για αυτό σιγομουρμουράει στους χριστιανούς να μη κοινωνούν τακτικά γιατί δεν κάνει αφού είναι ανάξιοι και αμαρτωλοί. Ναι και ανάξιοι είμαστε και αμαρτωλοί όμως για την αναξιοτητά μας και την αμαρτωλοτητά μας ανέβηκε ο Χριστός στον Σταυρό.

Το ίδιο τέχνασμα επιχειρεί και για την θεία εξομολόγηση (ότι δεν επιβάλλεται να ταπεινονόμαστε και να εξομολογούμαστε) κοντά στην Εκκλησία  λοιπόν ο διάβολος συνθλίβεται και η δύναμη του διαλύεται όπως λιώνει το κερί μπροστά στην δύναμη της φωτιάς.