Λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «ας μη νηστεύει, λοιπόν, μόνο το στόμα,  αλλά και το μάτι και η ακοή και τα πόδια και τα χέρια και όλα τα μέλη του σώματόςμας. Να νηστεύουν τα χέρια παραμένοντας καθαρά από την αρπαγή και την πλεονεξία. Να νηστεύουν τα πόδια ξεκόβοντας από τους δρόμους που οδηγούν σε αμαρτωλά θεάματα. Να νηστεύουν τα μάτια… Ας νηστεύει και η ακοή. Και η νηστεία της ακοής είναι να μη δέχεται κακολογίες και διαβολές… Ας νηστεύει και το στόμα από αισχρά λόγια και λοιδορίες. Διότι τι όφελος έχουμε, όταν απέχουμε από πουλερικά και ψάρια, δαγκώνουμε όμως και κατατρώμε τους αδελφούς μας;».

Η νηστεία ιδιαιτέρως της Τετάρτης και της Παρασκευής όπως και της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έχει μια άλλη βαθύτερη και πνευματικότερη έννοια. Είναι μια θυσία, μια αισθητή συμμετοχή στο Πάθος και τη σταυρική θυσία του Κυρίου. «Ο Χριστός υπέφερε για μένα. Γιατί κι εγώ να μην υποφέρω λίγο;» λέγει ο χριστιανός. Αυτή η προθυμία να υποστούμε μια θυσία για τον Χριστό είναι δείγμα αληθινής αγάπης και αφοσιώσεως.

Η νηστεία δεν είναι σωματοκτόνος  αλλά παθοκτόνος. Οι υπερβολές ούτε προς τα δεξιά ούτε προς τα αριστερά ωφελούν. Ωφελεί το μέτρο. Γι αυτό στο θέμα της νηστείας ζητάμε τη συμβουλή του Πνευματικού μας.