Σήμερα στην Εκκλησία μας διαβάζεται το Ευαγγέλιο της παραβολής του πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου. Και οι δύο έζησαν ζωή με διαφορετικά γνωρίσματα. Φτώχεια και δυσκολία ο Λάζαρος. Πλούτη και άνεση ο πλούσιος.Κοινό το τέλος τους. Ο Θάνατος.

Διαφορετική η κατάληξη. Ο πλούσιος στην δυσκολία. Ο πτωχός στην αγκαλιά του Θεού.Δεν χάθηκε ο πλούσιος γιατί είχε πλούτη. Ούτε σώθηκε ο Λάζαρος γιατί ήταν επαίτης. Η αιτία ήταν η σκληροκαρδία από την μία και από την άλλη η υπομονή.

Άραγε, εάν ξεχάσουμε για λίγο πλούτη και φτώχεια μπορούμε να δηλώσουμε ότι είμαστε υποψήφιοι στην θέση του Λαζάρου;Η σκληρότητα είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας, ίσως και των σπιτιών μας, ίσως και των ψυχών μας.

Δυστυχώς, ο σκληρός άνθρωπος, περνά καλά στην επίγεια ζωή, γιατί "τους βάζει όλους στην θέση τους". Στην άλλη ζωή όμως, θα ικετεύει σταγόνα ύδατος και δεν θα την έχει.

Όσο εύκολο είναι να βρει στη γη μια σταγόνα νερού, τόσο δύσκολο είναι να βρει ανάπαυση στην μέλλουσα ζωήο σκληρός.Σκληρός δεν είναι ο πλούσιος, αλλά ο άνθρωπος που δεν ενδιαφέρεται.

π.Σ