Αγάπη είναι:

Η ζωή που δίνει ζωή.

Η ζωή που γεννά ζωή.

Όμορφη με όποιο τρόπο κι εάν την εκφράσεις.

Υπέροχη σε οποιαδήποτε γλώσσα κι αν την λαλήσεις.

Ένα χαμόγελο, που βγαίνει πηγαία μέσα από τα μύχια της ψυχής σου προς τον συνάνθρωπο.

Το αντάμωμα της καρδιάς του άνδρα και της γυναίκας.

Δυο χέρια που κρατούν σφιχτά το ένα το άλλο.

Μια μεγάλη αγκαλιά.

Το πρώτο φιλί που δίνει ο άνδρας στη γυναίκα της ζωής του.

Το γλυκό και τρυφερό χάδι που χαρίζει η κοπελιά στο παλικάρι της.

Η ώρα, η καλή, που το ανδρόγυνο δίνει αιώνιο όρκο αγάπης ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Η Οικογένεια.

Η αλάνθαστη πατρική συμβουλή, που ακολουθεί το παιδί στο διάβα της ζωής του.

Το άσωτο τέκνο, που παραστράτησε, κι επέστρεψε στην αγκαλιά της μητέρας του, που σιωπηλά κι αγόγγιστα το περίμενε.

Το κυριακάτικο μεσημεριανό φαγητό στο σπίτι.

Οι ιστορίες του παππού και της γιαγιάς το βράδυ του Σαββάτου γύρω από το αναμμένο τζάκι.

Η υπομονή του Δασκάλου, που μαθαίνει την αλφαβήτα στους μαθητές της πρώτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου.

Η αποκάλυψη της ανθρώπινης ευφυΐας στην επιστήμη.

Η κληρονομιά που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας.

Οι αχώριστοι φίλοι που χαίρονται στις χαρές σου και σου σκουπίζουν τα δάκρυα στις δυσκολίες.

Τα λιγοστά κέρματα που δωρίζει ο περαστικός στον άστεγο, στον επαίτη, που τον συναντά στο σπίτι του, στο βραδινό χειμωνιάτικο παγκάκι.

Δυο φτερούγες που σε αγκαλιάζουν ασταμάτητα.

Ο άνθρωπος που θα ακουμπήσεις τα εσώψυχά σου και δε θα σε προδώσει.


Η Αγάπη:

Συγχωρεί όλα τα λάθη.

Υπομένει κι ανέχεται με καρτερία τον πόνο, την θλίψη και τη λύπη.

Δεν κοιτά τις βαθιές ρυτίδες που έχουν χαραχτεί στο γερασμένο σαρκίο.

Δεν φθείρεται με το πέρασμα του χρόνου, παρά δυναμώνει και στεριώνει.

Αποκαλύπτεται στα χρώματα του Ουρανού και της Γης, τις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Αγάλλεται στη θάλασσα, το ποτάμι, τη λίμνη και το βουνό.

Μαρτυρεί, αγωνίζεται ηρωικά και θυσιάζεται για τις αξίες, τις ιδέες και τα ιδανικά του χώματος, της γλυκιάς σου πατρίδας, που ελεύθερος πατάς.

Είναι η υπέρτατη αρετή και το ύψιστο αγαθό, που στεφανώνει τον αθλητή στο τέλος του αγώνα του.


Αγγελική Τριάντη