Κάποιος  Γέροντας Ἀσκητὴς παρακάλεσε τὸν Θεὸ νὰ τοῦ δώση τὸ ἑξῆς χάρισμα: ποτὲ νὰ μὴ νυστάξη ὅταν γίνεται ὁμιλία πνευματική, ἐὰν δὲ κανεὶς λέγη κατακρίσεις ἢ ἀργολογίες νὰ τὸν παίρνη ὁ ὕπνος, ὥστε τὰ αὐτιά του νὰ μὴ γευθοῦν τέτοιο δηλητήριο. Πράγματι, ὁ Θεὸς τοῦ ἐκπλήρωσε τὴν εὐλαβῆ του ἐπιθυμία καὶ ἐδίδασκε λοιπὸν τοὺς ἄλλους ὅτι «ὁ διάβολος σπουδαστὴς εἶναι τῆς ἀργολογίας, πολέμιος δὲ πάσης διδασκαλίας πνευματικῆς», διηγεῖτο δὲ τὸ ἑξῆς γεγονός.

«Κάποτε ποὺ μιλοῦσα σὲ μερικοὺς Ἀδελφοὺς περὶ ὠφελείας ψυχικῆς, τοὺς ἐκυρίευσε τέτοιος βαρὺς ὕπνος, ὥστε δὲν ἠμποροῦσαν οὔτε τὰ βλέφαρά τους νὰ κινήσουν. Θέλοντας λοιπὸν νὰ ἀποδείξω τὴν φανερὴ ἐνέργεια τοῦ δαίμονος, ἄρχισα νὰ λέγω ἀργολογίες, ὁπότε οἱ Ἀδελφοὶ χάρηκαν καὶ ἀμέσως ἐξύπνησαν. Τότε ἀφοῦ στέναξα, εἶπα: “Νά, Ἀδελφοί, μέχρις ὅτου λέγαμε γιὰ οὐράνια πράγματα, ὅλοις σας ἐνυστάζατε, ὅταν δὲ ἄρχισαν οἱ ἀργολογίες ὅλοι μὲ προθυμία ξυπνήσατε. Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν ἂς κατανοήσετε τοῦ πονηροῦ δαίμονος τὴν ἐνέργεια καὶ ἂς γίνετε προσεκτικοὶ διώχνοντας τὴν νύστα, ὅταν κάνετε ἢ ἀκούετε κάτι πνευματικό”».

῾Απλοποίησις ἀπὸ τὸ βιβλίο «Εὐεργετινός...»