Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δεν είναι υπάρξεις εξωκοσμικές αλλά άνθρωποι ομοιοπαθείς μ’ εμάς. Η αγιότης είναι η ανοιχτή πρόσκληση της Κεφαλής της Εκκλησίας, του Ιησού Χριστού, που απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο όλων των εποχών, στη συμμετοχή στον Σταυρό Του που είναι το εχέγγυο της επιτυχίας της προσωπικής Ανάστασης. Οι Άγιοι πήραν την γενναία απόφαση να συσταυρωθούν με τον Χριστό (μέσω του μαρτυρίου του αίματος ή της συνειδήσεως) συντρίβοντας τον «παλαιό άνθρωπο» δια της μετανοίας. Η χριστομίμητος ταπείνωσή τους είλκυσε την Θεία Χάρη που ενοίκησε σ’ αυτούς και τους κατέστησε θεοφόρους.

Αυτή η απόλυτη ένωσή τους με τον Θεό είναι «η ψυχολογία της αγιότητος», όπως επισημαίνει ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Σε κάθε Άγιο ο Κύριος είναι τα πάντα και κάθε τι στην ψυχή του, στην συνείδησή του, στην καρδιά του και στο έργο του». Οφείλουμε να τους ακολουθούμε με πιστότητα, ζήλο, αγάπη πολλή και ταπεινή μαθητική διάθεση, διότι «χωρίς αγάπη για τους Αγίους η ορθοδοξία κάποιου είναι ακρωτηριασμένη και η αίσθηση προσανατολισμού κλειστή- διότι κάποιος πρέπει να ακολουθεί τα παραδείγματα (π. Σεραφείμ Ρόουζ)». Υμνείτε εν αγίω χορώ Απόστολοι, Προφήτες και Μάρτυρες του Κυρίου τον Κύριο· δοξολογείτε κι ανυψώνετε Αυτόν ακατατάπαυστα μες στους αιώνες. Δοξολογούμε τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Υμνούμε και μεγαλύνουμε Αυτόν νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων.

Αινούμε, ευλογούμε και προσκυνούμε τον ένα και μοναδικό Κύριο του σύμπαντος κόσμου. Τον Κύριο ανυμνούμε και δοξολογούμε σε όλους τους αιώνες. Τον Κύριο ανυμνείτε και υπερδοξολογείτε σε όλους τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

ΠΗΓΗ: "Πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες".