Τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Ἁγίων μᾶς λένε ὅτι οἱ Ἅγιοι εἶναι πιὸ ζωντανοὶ ἀπὸ τοὺς ζωντανούς. Διότι σ᾿ αὐτοὺς καὶ ὄχι στοὺς ζων­τανοὺς καταφεύγουν οἱ ἄνθρωποι – δὲν περιμένουν ἀπὸ τοὺς ζωντανοὺς ­βοήθεια. Προσεύχονται ἐπιμόνως κοντὰ στὶς λειψανοθῆκες τους, τοὺς λένε τὸν πόνο τους, ἐπικαλοῦνται τὴ βοήθειά τους. Καὶ παίρνουν ἀπάντηση! Θαυματουργικὴ θεραπεία, λύση στὸ πρόβλημα, διέξοδο στὰ ἀδιέξοδα…

Τὰ θαύματα τῶν ἁγίων λειψάνων μᾶς ἀποκαλύπτουν ἕναν ἄλλον κόσμο, οὐράνιο, ποὺ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν παρόντα. Δὲν τελειώνουν ὅλα μὲ τὸν θάνατο. Ὑπάρχει ζωὴ μετὰ τὸν θάνατο. Θὰ γίνει ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν.

Μὴ δεῖς τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου χωρισμένο ἀπὸ τὴν ψυχή του καὶ πεῖς πὼς εἶναι νεκρό, σημειώνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἀλλὰ ἐκεῖνο πρόσεξε, ὅτι ὑπάρχει σ᾿ αὐτὸ δύναμη μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ψυχή του, ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, «πᾶ­σιν ὑπὲρ τῆς ἀναστάσεως ἀπολογου­μένη, δι᾽ ὧν θαυματοποιεῖ»· ­ὑπάρχει δύναμη ἡ ὁ­­­ποία δίνει μαρτυρία σὲ ὅλους γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς ἀναστάσεως μὲ τὰ ὅσα θαυματουργεῖ.

Διότι, συνεχίζει ὁ Ἅγιος, ἂν σὲ νεκρὰ σώματα ποὺ ἔχουν διαλυθεῖ σὲ σκόνη ὁ Θεὸς χάρισε δύναμη μεγαλύτερη ἀπὸ ὅ,τι σὲ ὅλους τοὺς ζωντανούς, πολὺ περισσότερο θὰ τοὺς χαρίσει ζωὴ καλύτερη ἀπὸ τὴν προηγούμενη (ἀπὸ αὐ­τὴν ποὺ ἔζησαν στὴ γῆ) καὶ πιὸ εὐτυχή, κατὰ τὸν καιρὸ ποὺ θὰ στεφανώσει τοὺς ἀθλητὲς τῆς ἀρετῆς (PG 50, 529).