Ένας Ιερέας στη Ρωσία, μετά τον Αγιασμό τών Θεοφανείων, γέμιζε τά μπουκαλάκια τών ενοριτών. Κάποια μεσόκοπη κυρία τον πλησίασε καί τού έδωσε ένα όμορφο μπουκάλι. Μόλις, όμως εκείνος έβαλε μέσα Αγιασμό, τό μπουκάλι έγινε θρύψαλα!

-Κυρία μου, τί είχε μέσα τό μπουκάλι; ρώτησε σαστισμένος ό ιερέας.

Εκείνη κατέβασε μέ ντροπή τό κεφάλι καί ομολόγησε:

-Πάτερ, να… συμπαθούσα ένα παλικάρι καί ήθελα να τον παντρέψω μέ την κόρη μου. Για να τό πετύχω, λοιπόν, πήγα σε μια γριά μάγισσα, κι αυτή μού’δωσε τό “νερό της αγάπης”, όπως τό είπε. Φοβόμουν, όμως, να τό δώσω στην κόρη μου να πιει. Καί για να είμαι σίγουρη πώς δεν θα πάθει κακό, σκέφτηκα να τό ανακατέψω μέ Αγιασμό!

-Είδατε, λοιπόν, της είπε ό Ιερέας, πού δεν χωρούν στο ίδιο μπουκάλι τό νερό τού Θεού καί τό νερό τού διαβόλου; Γι’ αυτό έγινε κομμάτια. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ότι θέλουμε, πρέπει να τό ζητάμε μόνο από τον Θεό, τον Πατέρα μας. Κι Εκείνος, αν είναι για τό καλό μας, θα μάς τό δώσει. Ό διάβολος, αντίθετα, κάνει χίλιες δύο παραχωρήσεις για να μάς ευχαριστήσει φαινομενικά, καί στη συνέχεια να μάς οδηγήσει στην καταστροφή.

60 ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΑΓΕΙΑΣ.