Κατὰ τὴ γνώμη μου, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ὑγιὴς σχέση μεταξὺ τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας, ἐὰν δὲν ὑπάρχει ὑγιὴς σχέση μὲ τὴν ἐποχὴ στὴν ὁποία ζοῦμε. Δὲν μπορῶ νὰ ἔχω ἐγὼ τὴν ἀπαίτηση νὰ θεωρῶ ὅτι ἀγαπῶ τὰ μέλη τῆς οἰκογένειάς μου, ἂν δὲν ἀγαπῶ τὴν ἐποχὴ στὴν ὁποία ζῶ. Ἂν αἰσθάνομαι ὅτι ζῶ σὲ λάθος ἐποχὴ καὶ θά ’πρεπε νὰ ζῶ, ἂς ποῦμε, ἑκατὸ χρόνια πρίν, καὶ ὅτι τότε ἦταν ἡ κατάλληλη ἐποχὴ γιὰ μένα, τότε δὲν θὰ κάνω ψυχικὴ ἐπαφὴ οὔτε μὲ τὰ παιδιά μου οὔτε μὲ τὴ γυναῖκά μου. Διότι τώρα μᾶς ἔβαλε ὁ Θεὸς νὰ ζοῦμε.

Θὰ ζητήσουμε τὸν λογαριασμὸ ἀπὸ τὸν Θεό; Θὰ ἀγαπήσουμε τὴν ἐποχή μας! Μόνο ἔτσι θὰ μπορέσουμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε πραγματικὰ στὶς ἀνάγκες τοῦ ἄλλου. Γιατί; Γιατὶ δὲν καταφεύγουμε στὴ φαντασία, ἀλλὰ ἀντιμετωπίζουμε τὸ ἐδῶ καὶ τώρα μὲ ἀγάπη, αὐτὸ ποὺ μᾶς δόθηκε – τὸ συγκεκριμένο παιδί μου, ποὺ δὲν εἶναι τὸ τέλειο παιδὶ τὸ ὁποῖο φαντάσθηκα, τὸν συγκεκριμένο σύζυγο ἢ τὴ συγκεκριμένη σύζυγο, ποὺ δὲν εἶναι αὐτὸ τὸ ὁποῖο φαντάσθηκα. Ὅταν ἀγαπήσεις τὸν συγκεκριμένο ἄνθρωπο, τότε καλλιεργεῖς κοινωνία προσώπων.

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός