Μέχρις εδώ σου πρόσφερα, όπως είδες, τέσσερα όπλα, που σου είναι απαραίτητα στον πόλεμο αυτόν, για να μπορέσεις να νικήσεις τους εχθρούς σου· δηλαδή, το να μην έχεις θάρρος στον εαυτό σου, το να ελπίζεις στον Θεό, το να αγωνίζεσαι πάντοτε και το να προσεύχεσαι.

Τώρα σου δείχνω άλλο ένα. Αυτό είναι το πανάγιο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Διότι όπως το μυστήριο αυτό είναι ανώτερο από τα άλλα, έτσι είναι και όπλο ανώτερο από τα άλλα. Τα τέσσερα όπλα που είπαμε, παίρνουν την δύναμι από τις αξιομισθίες και την χάρι που μας αξίωσε το αίμα του Χριστού. Αλλά αυτό το όπλο είναι αυτό το ίδιο Αίμα και αυτό το ίδιο το Σώμα με την ψυχή και με την Θεότητα του Χριστού. Μέ εκείνα γίνεται η μάχη κατά των εχθρών με την δύναμι του Χριστού.

Μέ αυτό το όπλο όμως πολεμούμε εκείνους μαζί με τον Χριστό και ο Χριστός τους πολεμεί μαζί με εμάς. Διότι όποιος τρώγει το σώμα του Χριστού και πίνει το Αίμα του, μένει με το Χριστό και ο Χριστός με αυτόν «Όποιος τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, μένει σ εμένα κι εγώ σ αυτόν» (Ιω. 6,56). Γι αυτό και εμείς αν νικήσουμε τον εχθρό, τον νικούμε με την δύναμι του αίματος αυτού, όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψι: «Νίκησαν με το αίμα του Αρνίου» (12,11).

Και επειδή αυτό το μυστήριο που είναι το πιο άγιο, και αυτό το όπλο, μάλλον αυτός ο ίδιος ο Χριστός που βρίσκεται μέσα στο μυστήριο αυτό, μπορεί να πραγματοποιήτε (να βάνεται εις πράξιν) με δύο τρόπους, δηλαδή να το δέχεται κανείς μυστηριακά, δηλαδή με ευλάβεια, πολύ συχνά και όσες φορές μπορέσει, (αν βέβαια δεν έχει κάποιο εμπόδιο από τον Πνευματικό) με την απαραίτητη προετοιμασία, δηλαδή, συντριβή, εξομολόγηση,  και την νηστεία που είναι σύμφωνα με την δύναμή του· και πρέπει κανείς να το λαμβάνει πνευματικά και νοερά κάθε ώρα και κάθε στιγμή, γι αυτό και συ μη σταματήσεις να το λαμβάνεις με τον δεύτερο τρόπο πολλές φορές, και όταν μπορείς, σύμφωνα με τον πρώτο τρόπο που ακολουθεί.