Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν φοβάμαι θυμάμαι ότι φοβήθηκε στον κήπο της Γεσθημανής.
     Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν δακρύζω, θυμάμαι ότι έκλαψε μπροστά στο τάφο του φίλου του.
     Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν προδίδομαι, θυμάμαι ότι μαθητής τον πρόδωσε με ένα «γλυκό» φιλί.
      Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν πονώ, θυμάμαι τον Σταυρό του. 
      Αγαπώ τον Χριστό γιατί όταν απελπίζομαι και τα στήθη μου γεμίζουν με γιατί, θυμάμαι το «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες».
      Αγαπώ τον Χριστό γιατί κάθε που πεθαίνω νιώθω να με ανασταίνει.

π. Χαράλαμπος