Η κατήχηση καλείται να βρει μια γλώσσα που θα αγγίξει τις καρδιές των ανθρώπων και ιδιαιτέρως των παιδιών και των νέων. Αυτή που θα δείξει τη χαρά που η πίστη προσφέρει. Που δε θα απορρίψει την γνησιότητα των αισθημάτων στο όνομα της ηθικής, αλλά θα διδάξει την ευθύνη για τον συνάνθρωπο, όπως επίσης και την αξία που έχει η ευλογία και ο αγιασμός του Θεού σε κάθε σχέση.

     Την χαρά της συχνής μετοχής στην θεία Ευχαριστία. Την χαρά της πνευματικής ζωής. Την χαρά της μετάνοιας. Και την ίδια στιγμή την χαρά της συζήτησης με τα νεανικά ενδιαφέροντα.  Την προσπάθεια να δοθεί στη νεανική καθημερινότητα μια άλλη προοπτική. Στις φιλίες και τις παρέες η αίσθηση ότι δεν χαιρόμαστε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά και με όσους και για όσους αγαπούμε και θα θέλαμε να αγαπούμε και να μας αγαπούνε, τελικά για όλο τον κόσμο.

     Την αξία και το νόημα της συγχώρεσης. Τη νίκη εναντίον των παθών μας. Εναντίον της αίσθησης ότι «δεν πειράζει»  για ό,τι χαλά την αγάπη.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός