Απ' την Λευκωσία ως την Κορυτσά
κι απ' το Μοναστήρι ως την Αγια-Σοφιά,
αλύτρωτες πατρίδες, ελπίδες μου χρυσές
έφτασε η ώρα να κλείσουν οι πληγές.

Φέρνει ο άνεμος μηνύματα
απ' τα χορταριασμένα μνήματα
που τραγουδούν την δόξα σου Ελλάδα
ακούω του Μεγαλέξανδρου τα βήματα
του Πατροκοσμά τα άγια ρήματα
που κράτησαν της πίστης άσβεστη τη δάδα.

Αναστήσου Βασιλιά Μαρμαρωμένε
ξαναφόρεσε την πορφυρή στολή
οι εικόνες των Αγίων πια δεν κλαίνε
γιατί έφθασε η ποθητή στιγμή
ο δικέφαλος ξανά να υψωθεί
στης Αγια-Σοφιάς την πιο ψηλή κορφή.

Καταρρέουνε τα σάπια επιχειρήματα
της αποστασίας αποστήματα
το παιχνίδι οι εχθροί μας το έχουνε χάσει.
Γκρεμίζονται του χρόνου τα πορίσματα
γιατί έχει κι ο καιρός γυρίσματα
οι Έλληνες ποτέ δεν είχαμε ξεχάσει.

Αναστήσου...

Τα χέρια τώρα όλοι ας ενώσουμε
την Γαλανόλευκη ξανά να υψώσουμε
εκεί που ο χρόνος έχει μαρμαρώσει
θα σπάσουνε οι πλάκες απ' τα μνήματα
της λευτεριάς τα πρώτα τα σκιρτήματα
το χερουβικό σε λίγο θα τελειώσει.

Αναστήσου...