Αδελφοί μου,

Μέσα σε μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα όπου κυριαρχεί η θλίψη, η αβεβαιότητα, η αγωνία για το μέλλον, ακόμη και η απόγνωση, η Εκκλησία μας, συνεπής και σταθερή στην πίστη πού παρέλαβε από τούς αγίους Αποστόλους και Πατέρες, αναφωνεί σήμερα και διακηρύσσει την μεγαλύτερη και κεντρικώτερη αλήθεια Της ότι «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».

Δεν υπάρχει άλλο γεγονός, όχι μόνο στα πλαίσια της ιστορίας της σωτηρίας, αλλά και γενικά σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, τόσο σπουδαίο, δυνατό και ακλόνητο, όσο ή Ανάσταση τού Θεανθρώπου Κυρίου. Το υπερφυές γεγονός της Αναστάσεως, το όποιο είναι καταγεγραμμένο στα θεόπνευστα ιερά Ευαγγέλια και μαρτυρημένο διά της πίστεως των αγίων στο πέρασμα των αιώνων, αποτελεί τη θαυμαστή σύνοψη και συγκεφαλαίωση της ζωής τού Χριστού, των θαυμάτων πού πραγματοποίησε, των αληθειών πού δίδαξε του σωτηριώδους έργου πού επετέλεσε.

Μόνον υπό το έκπαγλο φώς της Αναστάσεως ερμηνεύεται με πληρότητα το μήνυμα τού Ευαγγελίου.Αν ό Χριστός δεν έχει αναστηθεί πραγματικά εκ νεκρών, μάς προειδοποιεί σοφά ό απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του, όλο το ευαγγελικό κήρυγμα είναι κενό περιεχομένου, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, η Χριστιανική πίστη είναι μάταιη, και οι Χριστιανοί είναι οι πιο δυστυχείς μεταξύ των ανθρώπων. Χωρίς την Ανάσταση τού Θεανθρώπου ό Χριστιανισμός χάνει το απόλυτο κύρος του, παύει να είναι θεία αποκάλυψη και καταντά ένα ωραίο μεν, αλλά απλό φαντασιακό ανθρώπινο ιδεολόγημα.

Ό Χριστός χωρίς την Ανάσταση θα ήταν σίγουρα ένας μεγάλος ηθικοδιδάσκαλος, ένας υψιπετής φιλόσοφος, ένας θρησκευτικός αναμορφωτής, ίσως και ένας κοινωνικός επαναστάτης, δεν θα ήταν όμως ό σωτήρας μας ό νικητής τού εσχάτου εχθρού τού ανθρωπίνου γένους, τού θανάτου.

Χωρίς τον αναστάντα Χριστό θα είμαστε καταδικασμένοι στα ανθοκομικά δεσμά μιάς απελπιστικά στενής ανθρωποκεντρικής φυλακής.

Μόνον όταν φρονούμε όπως ό απόστολος Παύλος και οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες περί Χριστού και Αναστάσεως, τοποθετούμε τα πράγματα στη σωστή θέση τους, βλέπουμε καθαρά, αξιολογούμε υπεύθυνα και ανακτούμε ελπίδα και προοπτική ζωής.

Με τη βεβαιότητα πού χαρίζει η άδολη πίστη, με την όποια υπερβαίνονται όλα τα εμπόδια πού θέτει ό ανθρώπινος ορθολογισμός, ό απόστολος Παύλος και μαζί του όλοι οι πιστοί πού βίωσαν την αναστάσιμη εμπειρία, αναφωνούν με ανακούφιση: «Νυνί δε Χριστός εγήγερται εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο». Από εδώ και μπρός όποιος πιστεύει αυθεντικά στο Χριστό ζει μέσα από το Βάπτισμα και γενικώτερα μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας ένα μυστικό θάνατο και αισθάνεται ένα ρεύμα θείας ζωής πού τον ανασταίνει.

Είναι εκκεντρισμός και εμβολιασμός στη ρίζα της όντως Ζωής πού μεταμορφώνει και αφθαρτοποιείκάθε πιστό. Ιδιαίτερα στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας πού αποτελεί κορυφαία μετοχή στην Πασχάλια εμπειρία και πραγματικότητα, ό Αναστάς Κύριος μεταδίδει ως μυστική κεφαλή σε όλο το Σώμα Του, την Εκκλησία, την μεταμόρφωση και αθανασία.

Έτσι κάθε Χριστιανός μέσα στα όρια του Εκκλησιαστικού Σώματος υπερβαίνει το θάνατο και ζει από εδώ και τώρα την πρώτη ανάσταση, δηλαδή σύμφωνα με τη νηπτική θεολογία της Ορθοδοξίας μας την ανάσταση της ψυχής, ενώ προσδοκά με ελπίδα το υπεριστορικό γεγονός της αναστάσεως των σωμάτων στα έσχατα των καιρών.

Αυτή η ανάσταση είναι «απαρχή άλλης βιωτής της αιωνίου» είναι μιά πορεία προς το «Πάσχα της αφθαρσίας», όπου ό θάνατος θα νικηθεί σε όλα τα επίπεδα και το γένος των ανθρώπων θα μπορέσει «εν καινότητι ζωής» στην ανέσπερη και αιώνια Βασιλεία του Θεού. Το χαροποιό μήνυμα της Αναστάσεως εμπνέει στους ανθρώπους ελπίδα και τούς γεμίζει αισιοδοξία.

Αφού νικήθηκε ό μεγαλύτερος εχθρός, πού είναι ό θάνατος, μπορούν να ξεπερασθούν όλες οι αντιξοότητες, φυσικές και κοινωνικές. Άλλωστε κάθε αστοχία του ανθρώπου είναι μια μορφή θανάτου, ένας μικρός θάνατος.Το φρόνημα και το γεγονός της αναστάσεως του Χριστού μάς καθιστά ικανούς να ξεπερνάμε κάθε θάνατο. Ό Ανέστης Κύριος, λοιπόν, μάς στηρίζει και μάς ανορθώνει πάντοτε, και εξαιρετικά τώρα στις δυσκολίες πού ως κοινωνία αντιμετωπίζουμε εξ’ αιτίας της αρνητικής ατμόσφαιρας πού μάς περιβάλλει. Αποτελεί αξίωμα της πνευματικής ζωής ότι «αεί τω σταυρώ έπεται ή άνάστασις», αρκεί να μη χάνουμε την πίστη μας στο Θεό και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

Εγκάρδια εύχομαι σε όλους σας δύναμη και υγεία, και ή αναστάσιμη χαρά να πλημμυρίζει την ύπαρξή σας.

«Χριστός ανέστη»

«Χρόνια πολλά» ευλογημένα και ευφρόσυνα.

Μετά πολλής πατρικής αγάπης.

Ό Επίσκοπος και Μητροπολίτης σας

Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ