Μάς εμπιστεύεται ό Θεός ένα νέο χρόνο. Μάς τόν χα­ρίζει ώς δώρο, γιά νά χαρούμε και να δημιουργήσουμε. Γιά νά τόν αξιοποιήσουμε όσο μπορούμε καλλίτερα. Γιά νά γίνουν πραγματικότητα οί ελπίδες μας καί οί προσδοκίες μας.

Ο χρόνος μόνος του δέν μπορεί νά φέρει κάποια ουσιαστική μεταβολή στήν ζωή μας. Ό άνθρωπος είναι αύτός πού δημιουργεί, πού μπορεί νά κάνει καλλίτερη ή χειρότερη τήν ζωή του. Γι' αύτό δέν μάς αρκεί ό νέος χρόνος. Μας χρειάζεται περισσότερον ό νέος άνθρω­πος.

Όλοι μας φέρουμε μέσα μας τόν παλαιό άνθρωπο, τόν παλαιό εαυτό μας. Φέρουμε συγχρόνως καί τόν καλόν εαυτό μας. Τήν επιθυμία τής τελειότητος, τήν λαχτάρα γιά μιά καθαρή, ελεύθερη καί χαρούμενη ζωή. Μέσα μας υπάρχει άκόμη τό ουσιώδες στοιχείο τής κατ' εικόνα Θεού δημιουργίας μας. Μας έχει δοθεί άπό τόν Θεό ή δυνατότητα νά φθάσουμε σέ πραγματική και αληθινή κοινωνία μαζί του. Νά γίνουμε μέτοχοι τής αιώνιας καί θείας ζωής Του. Νά γίνουμε όντως νέοι άνθωποι.

Τά δώρα αυτά μάς τά προσφέρει Εκείνος. Σέ μας αφήνει τήν ελευθερία να αποφασίσουμε, νά επιλέξουμε καί να πράξουμε. Ό νέος χρόνος νά γίνει νέος, καλλίτερος. Ανακαινίζοντας τόν εαυτό μας, δίνουμε νόημα καί σκοπό στήν πορεία μας. Ο νέος χρόνος χρειάζεται νέους ανθρώπους. Καί μπορούμε νά γίνουμε όλοι μας. Αληθινοί νέοι άνθρωποι.

π.Ν.Γ