Ο  Θεός έπλασε τόν άνθρωπο καί τόν έβαλε στον παράδεισο, για νά ασχολήται μόνον με τήν καλλιέργεια του καλού καί την θεωρία του δημιουργού μέσα άπό τά έργα του. Ό φθονερός όμως διάβολος παρέπεισε τούς προωτοπλάστους νά παραβούν την θεία Εντολή  καί επέτυχε νά έκδιωχθούν άπό τόν παράδεισο της τρυφής. Εν συνεχεία ό Θεός διά του Μωυσέως εδωσε τόν Νόμο του στους άνθρώπους καί διά τών προφητών κατέστησε γνωστό σε αυτούς  τo θέλημά του, ώστε νά τούς προετοιμάση γιά μιά μεγαλύτερη ευεργεσία: τήν ενσάρκωσι του μονογενούς Υιού καί Λόγου του Θεού, ό όποιος θά ελευθέρωνε τούς άνθρώπους άπό τά δίκτυα του πονηρού.

Προσλαμβάνοντας τήν ανθρώπινη φύσι ό Χριστός, θέλησε να συμμετάσχει στήν πεπτωκυία κατάστασή μας κατά πάντα, πλήν της αμαρτίας. Γι αυτό καί ό Θεός του ευτρέπισε μία άμωμη κατοικία μία παρθενική κιβωτό, τήν Υπεραγία Θεοτόκο, ή όποια, αν και υπέκειτο στον θάνατο καί στήν καταδίκη τών προπατόρων μας, είχε εκλεγή απο τόν Θεό πρό τών αιώνων, γιά νά γίνη ή νέα Εύα,η Μητέρα τού Σωτήρος Χριστού, τό αίτιον τής άπολυτρώσεώς μας και το πρώτυπο τής χριστιανικής άγιότητος.

Ο πατέρας της ονομαζόταν Ιωακείμ καί κατήγετο άπό το γένος του Νάθαν, υίού τού βασιλέως Δαβίδ. 0 Νάθαν έγέννησε τον  Λευί,ο Λευί έγέννησε τόν Μελχί καί τόν Πάνθηρα, ό Πάνθηρας εγγένησε τον Βαρπάνθηρα, πατέρα του Ιωακείμ. Η  Άννα, η γυναίκα τoυ Ιωακιείμ, ως έγγονή του Mιτθάν, απογόνου του Δαβίδ από τον Σολομώντα, κατήγετο και αυτή από τήν ιδία βασιλική φυλή. Ό Ματθάν νυμφεύθηκε τήν Μαρία από τήν φυλή τοϋ Iούδα · και έγέννησε τον Ιακώβ, πατέρα του μνήστορος Ιωσήφ, καί τρείς  κόρες: τήν Μαρία, τήν Σοβή καί τήν Άννα. Ή Μαρία έγέννησε  τήν Σαλώμη τήν μαία, ή Σοβή τήν Ελισάβετ, μητέρα του Προδρόμου,η δε  δέ Άννα τήν Θεοτόκο Μαρία, πού εφερε τό όνομα τής γιαγιας της καί τής θείας της. Επομένως ή Ελισάβετ καί ή Σαλώμη ήσαν ανεψιές τής ’Αννας καί έξαδέλφες τής Θεοτόκου.

Για νά καταδειχεί η στειρότης τής ανθρώπινης φύσεως. πρίν από την έλευσι τού Χριστού, ο Θεός κατ’  οικονομίαν επετρεψε να μείνουν άτεκνοι ό Ιωακείμ καί ή Άννα ώς τά γεράματά τους Ό ευσεβής καί πλούσιος 'Ιωακείμ δεν σταμάτησε νά προσφερη διπλά τά δώρα του στον Θεό καί νά τον ικετεύη να τους λύτρωση από όνειδος της ατεκνίας. Μία έόρτιο ημέρα, καθώς πρόσφερε τά δώρα του, κάποιος Ιουδαίος τού είπε: «Δεν σου επιτρέπεται να προσφέρεις τά δώρα σου, διότι  δεν έδωσες απογόνους στον ’Ισραήλ». Ο Ιωακείμ, λυπημέvος πολύ, δεν επέστρεψε σπίτι του άλλά ανέβηκε στο όρος γιά νά προσευχηθή καί νά κλαύση ενώπιον του Θεού. Τον ίδιο καιρό η Άννα μέσα στον κήπο της έχυνε άφθονα δάκρυα καί ανέπεμπε θερμές ικεσίες προς τον ουρανό.

Ό Θεός, «πλούσιος ον εν ελεεί και οικτιρμοίς», εισήκουσε τις προσευχές τους και απέστειλε στην Άννα τον αρχάγγελο Γαβριήλ, τον άγγελο της ευδοκίας του Θεού, για να της αναγγείλη οτι στά γηρατειά της θα γέννηση παιδί, γιά το οποίο θα  μιλά όλη η οικουμένη. Γεμάτη έκπληξη καί χαρά ή Άννα ανεφώνησε· «Ζή Κύριος ό Θεός μου· εάν γεννήσω είτε άρρεν είτε θήλυ, προσάξω αυτό δώρον Κυρίω τώ Θεώ μου, καί εσται λειτουργούν αυτώ πάσας τάς ήμέρας τής ζωής αυτού». ’Άγγελος έπισκεφτηκε και τον Ιωακείμ στο όρος καί του είπε νά έπιστρέψη στο σπίτι του να χαρή μέ τήν γυναίκα του, διότι ό Θεός θα θέση τέλος στη λύπη τους.

Μετά τήν παρέλευση τών εννέα μηνών, ή Άννα γέννησε και ρώτησε τη μαία τί παιδί γεννήθηκε. Αυτή απήντησε^- «θήλυ». Είπε δε η Άννα «Έμεγαλύνθη ή ψυχή μου εν τή ήμέρα ταύτη» και ξάπλωσε στοργικά τό βρέφος. Όταν συμπληρώθηκαν από το Νόμο ήμερες τού καθαρμού της, σηκώθηκε, πλήθηκε, θήλασε τό παιδί καί του εδωσε τό όνομα «Μαρία»· τό μυστήριον όνομα πού προσδοκούσαν οί πατριάρχαι, οί κριταί καί οί προφήται, καί διά του οποίου ό Θεός πραγματοποίησε τό σωτήριο σχέδιό του, τό άποκεκρυμμένο από κτίσεως κόσμου.

Ημέρα με τήν ήμέρα ή μικρή κόρη μεγάλωνε καί κραταιωνόταν. Όταν έγινε έξι μηνών, ή Άννα τήν απέθεσε στήν γη, γιά νά δή άν μπορή νά σταθή όρθια. Η μικρή περπάτησε επτά βήματα καί έπιστρέφοντας έπεσε στήν αγκαλιά τής μητέρας της, ή οποία τήν σήκωσε λέγοντας^. «Ζή Κύριος ό Θεός μου, ου μή περιπατήσης έν τή γη ταύτη, έως άν άπάξω σε έν τώ ναώ Κυρίου». Τής ξεχώρισε ένα τόπο στον κοιτώνα, όπου τίποτε τό κοινό ή ακάθαρτο του κόσμου δεν επέτρεπε νά είσέλθη, καί κάλεσε αμίαντες θυγατέρες τών Εβραίων νά παίζουν μαζί της.

Όταν ή παρθένος έγινε ενός έτους, ό Ιωακείμ παρέθεσε μεγάλο συμπόσιο. Προσκάλεσε τούς ιερείς, τούς γραμματείς, τά μέλη του Συνεδρίου καί όλον τόν λαό του Ισραήλ. Προσήγαγε δε τήν κόρη του στούς ιερείς, οι όποιοι τήν ευλόγησαν λέγοντας· «Ο Θεός, τών πατέρων ήμών, εύλόγησον τήν παίδα ταύτην καί δός αυτή όνομα όνομαστόν αιώνιον έν πάσαις ταις γενεαίς». Καί ειπε όλος ο λαός· «Γένοιτο, γένοιτο αμήν». Τήν έφερε καί στούς αρχιερείς και τήν εύλόγησαν λέγοντας· «Ό Θεός τών υψωμάτων, έπίβλεψον επί τήν παϊδα ταύτην καί εύλόγησον αύτήν έσχάτην εύλογίαν, ή τις διαδοχήν ούκ έχει».

Έπειτα ή μητέρα της τήν πήγε στο άδυτο του δωματίου και τήν έθήλασε καί ύμνησε τόν Θεό μέ τήν ώδή· «Άσω ωδήν Κυρίω τώ Θεώ μου, ότι έπεσκέψατό με καί άφείλατο απ’ εμού τό όνειδος τών εχθρών μου^- καί έδωκέν μοι Κύριος καρπόν δικαιοσύνην αυτού, μονοούσιον καί πολυπλούσιον ενώπιον αύτού. Τίς αναγγελεί υιοίς Ρουβίμ ότι Άννα θηλάζει; Ακούσατε ακούσατε, αι δώδεκα φυλαί του Ισραήλ, ότι Άννα θηλάζει!» Απέθεσε εκεί την Μαρία να άναπαυθή καί έφυγε, γιά νά υπηρετήση τούς προσκεκλημένους, που ευφραίνοντο καί υμνούσαν τόν Θεό τού Ισραήλ.

Πηγή:ΝΕΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ