Με καμία άλλη αρετή η Θεοτόκος δεν είλκυσε τόσο την συγκατάβαση τού Θεού, όσο με την ταπείνωση. Αυτός πού ταπεινώθηκε μέχρι θανάτου σταυρικού, πράγματι τέτοια ταπεινή μητέρα χρειαζόταν λένε οι πατέρες.«Kατά πρόγνωσιν, το όνομα Μαρία, το οποίο δόθηκε στη Θεοτόκο και βουλήν του Θεού», ερμηνεύεται «Κυρία».Ο άγιος Νικόδημος δίνει στο όνομα τριπλή ερμηνεία: κυρία, φωτισμό και θάλασσα, πού δηλώνουν αντιστοίχως τη δύναμη, τη σοφία και την αγαθότητα της Θεοτόκου. Από τον Πατέρα έλαβε τη δύναμη, για να εκπληρώνει σαν Μητέρα στη γη εκείνο πού εκπληρώ­νει ο Θεός σαν Πατέρας στον ουρανό. Από τον Υιό έλαβε τη σοφία σαν Μητέρα Του, για να μπορεί να συμφιλιώνει τον Θεό με τον άνθρωπο. Από το «Άγιο Πνεύμα, τέλος, έλαβε την αγαθότητα σαν Νύμφη Του, για να μεταδίδει τα πνευματικά χαρίσματα σε όλα τα κτίσματα.

     Θα κλείσουμε με μία απόσπασμα από μία προσευχή προς την Παναγία που έγραψε ο Άγιος Νεκτάριος: «Σε δυσωπώ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τον νουν μου, κατεύθυνον τας σκέ­ψεις μου, φώτισον την ψυχήν μου. Κόρη με ποίησον αγνόν, πράον, σεμνόν, ανδρείον, ησύ­χιον και κόσμιον, ευθύν, όσιον, θείον, επιεική, μακρόθυμον, των αρετών δοχείον, άμεμπτον, ανεπίληπτον, των αγαθών ταμείον.... Παρακαλώ Σε, Δέσποινα, λιμήν χειμαζομένων, παρηγορία των πιστών, σθένος ησθενημένων, ελέησόν με, οίκτιρον, φρούρησον, φύλαξόν με, της τυραννίδος του εχθρού, Δέσποιν' απαλλαξόν με».

 π.Νεκταρίου Σαββίδη