Στο σύντομο αυτο και ταπεινό μου αρθρο, αγαπητοί μου αναγνώστες, θελω νά αποδείξω οτι αυτοί πού τούς λεμε «Καθολικούς», ή καλύτερα νά τούς λεμε «Φραγκολατίνους», δεν ειναι ’Εκκλησία.H Εκκλησία, οπως τό λεμε στό Σύμβολο της Πίστεώς μας, ειναι ΜΙΑ. Καί αυτή ή ΜΙΑ ’Εκκλησία ειναι η Ορθόδοξη. «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικην καί Αποστολικην Εκκλησίαν» ομολογούμε. Ας προσεξουμε ομως οτι σ’ αυτό τό αρθρο της Πίστεώς μας τήν Εκκλησία μας τήν λεμε «Καθολική». Καί τήν λεμε «Καθολικη», πρώτον μεν, γιατί ο σκοπος της ειναι Ιεραποστολικός. Ο σκοπός της ’Εκκλησίας ειναι νά περιλάβει στούς κόλπους της ολες τίς φυλες τών ανθρώπων, να  σώσει ολους τούς ανθρώπους, νά ξαπλωθεί σ ολα τά πλάτη και τα μήκη της γης. Ολοι οι άνθρωποι, αγαπητοί μου, ειναι καλεσμενοι γιά τήν σωτηρία. Καί ή ’Εκ­κλησία θελει ολους νά τούς κάνει μελη της, γι’ αυτό καί ξαναλέμε καλείται «Κα­θολική». Οπως μας λεει ωραία ο Κύριλλος Ιεροσολύμων «Καθολική καλείται διά το κατά πάσης είναι της οικουμενης απο περάτων γης έως περάτων» (Κατηχ. 18,11). H, οπως μας λεει πάλι ο Μ. Αθανάσιος, ή Εκκλησία καλείται «Καθολι­κή», διότι «καθόλου του κόσμου κεχυμενη υπάρχει» (MPG 28,724). Δηλαδή ή Μία ’Ορθόδοξη ’Εκκλησία λεγεται Καθολική, έπειδή ειναι Οικουμενική· γιατί ο Κύριος μας είπε στούς Αποστολους του, και δι αυτών σε όλους εμάς τούς κληρικούς, νά πορευθούμε σε όλα τά εθνη, νά τά ευαγγελίσουμε και νά τά εισαγάγουμε στην Εκ­κλησία του με τό άγιο Βάπτισμα: «Πορευθεντες μαθητεύσατε πάντα τά εθνη βαπτζοντες αυτούς εις το ονομα του Πατρος και του Υίου και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28,19). ’Ας παρατηρήσουμε οτι τόν λόγο αυτόν του Κυρίου τόν ακούμε στό ίερό Μυστήριο τού Βαπτίσματος, γιατί οχι μόνο τών κληρικών αλλά καί κάθε πι­στού ειναι καθηκον τό «πορευθέντες», ή ίεραποστολή δηλαδή γιά τήν πραγματοποί­ηση της καθολικότητος της ’Εκκλησίας.

Αλλά οπως ή ’Εκκλησία λεγεται «Καθολική», έπειδή δεν περιορίζεται καί δεν περικλείεται σε τόπο, αλλά ειναι παντού, ετσι λεγεται Καθολική, δεύτερον, γιατί δεν περιορίζεται και σε χρόνο. Οσο κι αν πολεμείται ή Εκκλησία, θά υπάρχει πάντα, μεχρι τά τέλη τών αιώνων, γιατί ο Κύριος ’Ιησοϋς Χριστός ειπε στούς Μαθητες του: «Ιδού έγώ μεθ υμών ειμί πάσας τάς ήμερας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. 28,20). Καί τό Αγιο Πνεϋμα, ο Παράκλητος, τό Πνεύμα της αληθείας, θά μενει μαζί μας «εις τόν αιώνα» ( Ιωάν. 14,17).

Βλεπουμε, λοιπόν, οτι ή Εκκλησία μας ειναι Καθολική, αλλά δεν πρεπει νά ονο­μάζουμε τούς Φραγκολατίνους «καθολικούς», γιατί αυτοί δεν ανήκουν στήν ’Ορθό­δοξη Καθολική Εκκλησία. Αλλά ουτε καί Ρωμιοί ειναι αυτοί, ωστε νά μιλαμε γιά Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. «Ρωμιοί» είμαστε εμείς οί Ορθόδοξοι Έλληνες, οπως το δηλώνουν απο παλαιά και σχετικές τοπικές ονομασίες μας (Ρουμελη) η καί ονόματα προσώπων μας (Ρωμανίδης).

Στό αρθρο μας αυτό ομως θέλουμε νά μιλήσουμε ιδιαίτερα γιά τό λάθος που γίνεται νά αποδίδουμε τον ορο « Εκκλησία» στους Δυτικους. Ξαναλεμε οτι την Εκ­κλησία τήν αποτελουν μόνο οι ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Το τι καλείται Εκκλησία, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν μπορούμε νά το εκφράσουμε με έναν απλό ορισμό. Λανθασμένοι είναι οι ορισμοί, που δίδονταν παλαιοτερα αλλά καί σήμερα σέ δογματικά εγχειρίδια, περί Εκκλησίας. Καί ο Καθηγητής Ανδρούτσος λέγει περι των φερομένων αυτών ορισμών περί Εκκλησίας οτι «ερειδοναι επι ημαρτημένων προϋποθέσεων η είναι κατά το μαλλον η ηττον ατελείς» (Δογματική της Ορθοδόξου Άνατολικης ’Εκκλησίας, σ. 260,1). Γι’ αυτό καί οι Άγιοι Πατέρες δεν μας δίνουν κανεναν ορισμό περι Εκκλησίας και καταφευγουν σε  συμβολα και εικόνες, παρμένες απο την Καινή Διαθηκη, γιά νά την εκφράσουν. Ετσι η ’Εκκλησία εκφράζεται μέ τήν εικόνα της αμπέλου καί των κλημάτων (’Ιω­άν, 15,1-8), του ποιμένος καί των προβάτων (’Ιωάν 10,1-16), της κεφαλης καί του σώματος (’Εφεσ. 1,22-23), της οικοδομης (’Εφεσ. 2,19-22), του οικου η της οικογενείας (ΆΤιμ. 3,15) η της εικόνος του γάμου (’Εφεσ. 5,32).

 Μας κάνει πολλή και τρομερή εντύπωση το οτι, ενω οι διανοούμενοι έχασαν την πραγματική έννοια της Εκκλησίας και την μπέρδεψαν στον λαο με τους δικούς τους     I ορισμούς, ομως ο πιστός λαος μας, οι αγράμματες κατά κοσμον, αλλά πιστές γιαγιούλες κράτησαν στήν καθαρή τους ψυχή τήν σωστή εννοια περί ’Εκκλησίας. Άν ενας ξένος αθηναίος βρεθεί σέ ενα χωριό καί ρωτήσει μιά γιαγιά που είναι η ’Εκ­κλησία, η γιαγιά θά σηκώσει τό χέρι της καί θά δείξει τόν Ναό του χωριου. Αυτό πραγματικά είναι η ’Εκκλησία! Είναι αυτό που γίνεται μέσα στόν Ναό. Καί μέσα στόν Ναό τελείται η Θεία Λειτουργία. Τήν εννοια της ’Εκκλησίας, αγαπητοί μου, θά τήν νοήσουμε καί θά τήν απολαυσουμε στήν Θεία Λειτουργία. Γι’ αυτό ο  Άγιος Ιγνάτιος ελεγε: « Εάν μη τις η εντός του θυσιαστηρίου υστερείται του αρτου του Θεού». (Πρός Εφεσίους 5,2). Κατά τόν λόγο αυτόν του αγίου Ιγνατίου Εκκλη­σία είναι τό Θυσιαστήριο, η Αγία Τράπεζα δηλαδή, πάνω στήν οποία τελείται η Θεία Λειτουργία.

Λέγουμε λοιπόν, τελικά, ότι ’Εκκλησία είναι η συναξη των πιστών νά τελέσουν τήν Θεία Ευχαριστία, δηλαδή τήν Θεία Λειτουργία. Ως απόδειξη γι’ αυτό φέρου­με τό 11ο κεφάλαιο της Ά'πρός Κορινθίους επιστολης του αποστόλου Παυλου.Είναι φανερό οτι στο κεφάλαιο αυτο ο Άποστολος μιλάει γιά την συναξη των πιστων νά τελεσουν την Θεια Ευχαριστία^- και την συναξη αυτη την ονομάζει Εκκλησια, γιατί λεει: «Συνερχόμενων υμών εν Εκκλησία ακουω σχίσματα εν υμίν υπάρχειν»(στίχ18).

’Ας προσεξουμε τώρα, αγαπητοί αναγνώστες: ’Αφού ’Εκκλησία ειναι ή Θεία Λει­τουργία καί αφού τήν Θεία Λειτουργία δεν μπορούμε νά τήν τελεσουμε με τούς Δυ­τικούς — αυτούς πού λανθασμενα λεμε «καθολικούς» —, αρα αυτοί οί Δυτικοί δεν αποτελούν Εκκλησία.Αλλά θελω νά πώ καί γιατί δεν πρεπει νά τελέσουμε τήν Θεία Λειτουργία με τούς Φραγκολατίνους Δυτικούς. Γιατί δηλαδή δεν επιτρέπεται νά έχουμε συλλείτουργο μαζι τους. Ο Κύριος, στην επί του όρους ομιλία του, μας ειπε οτι δεν επιτρέπεται νά προσφέρουμε το δώρο μας στον Θεο, αν έχουμε διαφορές μεταξύ μας. (Ματθ. 5,23-24). Καί με τούς λεγομένους «καθολικούς» μας χωρίζουν, χρόνια τώ­ρα, πολλές διαφορές. Δεν είναι μόνο τό Filioque ή τό αλάθητο του Πάπα, αλλά καί τόσες άλλες πολλες καί πάμπολλες διαφορές σχετικά με τήν σωστή εννοια του Θεού καί τήν σωστή πορεία μας σ’ Αυτόν. Οί Δυτικοί εχουν λανθασμένη εννοια περί Θεού. Ο Θεός τους δεν ειναι «ο Θεός τών Πατερων ημών». Αφού αυτοί διά του δι­κού τους αίρετικού Βαρλαάμ κήρυξαν Θεό ανευ θείων ενεργειών, ή νεολαία τους — τά έγγόνια του Βαρλαάμ —κήρυξε τόν «θάνατο» αυτού του Θεού τους, λεγοντας καί γράφοντας στά πλακάτ: Πεθανε ο Θεός! Καλά του τά ελεγε του Βαρλαάμ ο δι­κός μας άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Φιλόσοφε, κηρύττεις Θεόν ανενεργητον, άρα Θεόν ανύπαρκτον»!!!Δεν αποτελούν λοιπόν ’Εκκλησία οί λεγόμενοι «καθολικοί» καί γι’ αυτό θεωρούμε και πιστεύουμε οτι ειναι λανθασμένες οί εκφράσεις πού λέγονται περι αυτών γραπτώς καί προφορικώς «καθολική εκκλησία» ή «ρωμαιοκαθολική εκκλησία». Οί Φραγκολατίνοι ουτε Καθολικοί ειναι, ουτε Ρωμιοί ειναι, ουτε, πολύ περισσότερο, είναι Εκκλησία. Επαναλαμβάνουμε οτι ή Εκκλησία — αν μιλαμε γιά τήν σωστή θεο- λογική της έννοια — ειναι Μία καί αυτή είναι ή Ορθόδοξη Εκκλησία. Σ’ Αυτήν ομο­λογούμε Πίστη, οταν κάθε φορά λεγουμε: «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικην καί Απο­στολικην Εκκλησίαν».

O Γόρτυνος Ιερεμίας