«Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφη είπειν τη Θεοτόκω το χαίρε». 

Δύο λόγοι επέβαλαν στη συνείδηση της Ορθόδοξης Ελλάδας τη δημιουργία και την καθιέρωση του <<Ακάθιστου ύμνου>> Ο πρώτος είναι ιστορικός και ο δεύτερος πνευματικός.Το 626 μ.Χ. η Κωνσταντινούπολη βρέθηκε στην δύσκολη θέση να αντιμετωπίσει την μανία της πολιορκίας των Περσών οι οποίοι ήθελαν με κάθε τρόπο να την καταλάβουν.

Ο αυτοκράτορας Ηράκλειτος απουσίαζε από την βασιλεύουσα πολεμώντας τους Πέρσες σε άλλο μέτωπο. Η Κωνσταντινούπολη όμως δεν έμεινε ακέφαλη. Αυτοκράτωρ και Στρατηγός, Υπέρμαχος Στρατηγός ανέλαβε η Παναγία μας η οποία κατατρόπωσε τους βάρβαρους σπέρνοντας μεγάλη θαλασσοταραχή και καταστρέφοντας τον εχθρικό στόλο που ήταν το ισχυρότερο όπλο των Περσών. Ο πατριάρχης Σέργιος πήρε την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας και την λιτάνευσε στα τείχη της Πόλεως εμψυχώνοντας τους αγωνιζόμενους προασπιστές Της. Το θαύμα δεν άργησε να έρθει. Η νίκη ήταν της Υπερμάχου Στρατηγού. Ο Ιστορικός λόγος εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα, αφού κάποιος εχθρός υπάρχει πάντα μπροστά στις πόρτες της Ελλάδος και θέλει να μας λεηλατήσει. Γι΄ αυτό καταφεύγουμε με τόση θερμότητα στην Παναγία μας, σε κάθε κρίσιμη εθνική στιγμή.

Ο πνευματικός λόγος είναι ότι ο άνθρωπος από φυσικού του θέλει το ωραίο, το τέλειο το ιδανικό. Αυτό το βρήκε στο πρόσωπο της Παναγίας μας.Γι΄ αυτό και της απευθύνει τα μοναδικά και ανεπανάληπτα <<χαίρε>>. Στο πρόσωπο της Παναγίας βρήκε η Ορθόδοξη συνείδηση την ωραιότητα της Παρθενίας, την λαμπρότητα της αγνοίας, την σοβαρότητα της μητρότητας, την τελειότητα της ταπείνωσης, της υπομονής, της αγάπης.Όλες αυτές τις πτυχές της ωραιότητας και τελειότητας τις εκφράζουμε μέσα στον <<Ακάθιστο ύμνο>> με τα συγκλονιστικά <<χαίρε>>Κάθε χαίρε που απευθύνουμε στην Παναγία μας είναι μία νότα της ευγνωμοσύνης μας και του θαυμασμού μας προς το Πανάγιο πρόσωπό Της. Παρασκευή σήμερα της ε΄ Εβδομάδος της Νηστείας. Παρασκευή του <<Ακάθιστου ύμνου>>. Γιατί όμως ο ύμνος αυτός προς την Παναγία λέγεται ακάθιστος;Λέγεται έτσι διότι μετά την σωτηρία της Κωνσταντινούπολης από τους Πέρσες, ο Πατριάρχης, ο Ιερός κλήρος, οι άρχοντες, και όλος ο λαός, παρακολούθησαν την Ακολουθία αυτή όλη την νύχτα όρθιοι χωρίς να κάθονται, προς τιμήν της Σωτείρας της Πόλης, της Υπερμάχου Στρατηγού. Μέσα στους 24 οίκους του, δηλ. στις 24 ομάδες Τροπαρίων του ο Ακάθιστος ύμνος εκφράζει θεολογικά, δογματικά και λατρευτικά όλη την συνείδηση της Εκκλησίας μας για τα μεγαλύτερα γεγονότα της σωτηρίας μας.

 Στην αρχή αναφέρει όλα τα ιστορικά πρόσωπα που έλαβαν μέρος στον Ευαγγελισμό και στην Γέννηση. Αρχίζει με τον διάλογο της Παρθένου με τον Άγγελο πρωτοστάτη Γαβριήλ προχωρεί στις μορφές των βοσκών, των Μάγων, του Ιωσήφ, την φυγή στην Αίγυπτο και καταλήγει στον Θεοδόχο Συμεών.Στην συνέχεια ο Ακάθιστος ύμνος θεολογεί για τη δοξολογική συμμετοχή της φύσης και όλης της δημιουργίας στην σάρκωση του Θεού. Όλη η σωτηρία του ανθρώπινου γένους και η ανοχή του Θεού στις δικές μας αμαρτίες ανήκει στην Θεοτόκο. Πως λοιπόν να μην απευθύνει ο άνθρωπος προς την Παναγία τα <<χαίρε>>;

 Μία φωνή όμως ακούγεται από τον ουρανό και μας φωνάζει. Είναι η φωνή της Παναγίας.

-<<Σταματήστε να μου λέτε να χαίρω>>

-<<Γιατί Παναγία μου;>>

-<<Γιατί πώς να χαίρω όταν καθημερινά σταυρώνετε το παιδί μου;>>

Όταν εκμεταλλεύεσθε το παιδί μου, όταν εμπορεύεσθε το παιδί μου, όταν βλαστημάτε το παιδί μου, όταν , όταν ασχημονήτε,όταν,όταν ,όταν……

-Είναι δυνατόν να χαίρει μία μάννα όταν τυραννούν το παιδί της;

-Ποτέ!

Λοιπόν παιδιά μου, μας λέει η Παναγία, αν θέλετε να χαίρω αλλάξτε στάση. Μετανοήστε. Αγαπάτε, λατρεύετε και ακολουθείτε αληθινά το παιδί μου. Τότε θα χαίρω. Θα χαίρω άπειρα και αιώνια. Τότε θα χαίρουν μαζί μου όλοι οι Άγγελοι και οι Άγιοι. Τότε θα χαίρει ιδιαίτερα το Παιδί μου.Τι λέτε αδελφοί μου; Θα δώσουμε τέτοια χαρά στο Χριστό, στους Αγγέλους, στους Αγίους και ιδιαίτερα στην Παναγία μας;  Μακάρι.