Ερμηνεύοντας την Θεία Λειτουργία, αγαπητοί μου χριστιανοί, φτάσαμε στα Ιερά Αναγνώσματα, το Αποστολικό και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Βλέπετε, στην Θεία Λειτουργία, δεν έχουμε μόνο προσευχή στον Θεό, αλλά έχουμε και διδαχή. Μιλάμε εμείς στον Θεό με την προσευχή μας, αλλά μιλάει και ο Θεός σε μας με τα Ιερά Αναγνώσματα, γιατί αυτά τα Αναγνώσματα είναι η φωνή του Θεού, είναι θεόπνευστα, όπως λέγαμε στο προηγούμενο κήρυγμά μας.

Σας έλεγα όμως στο προηγούμενο κήρυγμα ότι όχι μόνο στην Εκκλησία πρέπει να ακούμε τα Ιερά Αναγνώσματα, αλλά και στο σπίτι μας πρέπει να έχουμε την Αγία Γραφή και να διαβάζουμε κάθε μέρα ένα κομμάτι από αυτήν. Οι παλαιοί πνευματικοί, που ήταν άγιοι, το έβαζαν σαν κανόνα στους χριστιανούς που εξομολογούσαν να διαβάζουν την Αγία Γραφή. Και οι χριστιανοί, όπως το είχαν ιερή συνήθεια να ανάβουν το καντήλι και να κάνουν την πρωινή και την βραδινή προσευχή τους, έτσι πάλι το είχαν ιερή συνήθεια και το θεωρούσαν ιερό τους καθήκον να διαβάζουν το άγιο Ευαγγέλιο. Να έχετε, αγαπητοί μου χριστιανοί, το άγιο Ευαγγέλιο στα σπίτια σας και να το διαβάζετε. Διαβάζοντας το άγιο Ευαγγέλιο μπαίνει το οξυγόνο του ουρανού στην οικογένειά σας και έρχεται η Χάρη του Θεού σ΄αυτήν. Ανδρόγυνα που διαβάζουν Ευαγγέλιο θα ζουν πάντα αγαπημένα και αρμονικά. Παιδιά που διαβάζουν Ευαγγέλιο θα φέρονται σεβαστικά προς τους γονείς τους και θα βρουν το νόημα της ζωής τους.

 Αλλά θέλω να σας πω στο σημερινό μου κήρυγμα, αγαπητοί μου χριστιανοί, να διαβάζετε με ορθόδοξο τρόπο την Αγία Γραφή και όχι όπως οι αιρετικοί προτεστάντες. Και ακούστε πως πρέπει να διαβάζουμε με ορθόδοξο τρόπο την Αγία Γραφή. Τον τρόπο μας τον δίνει η Θεία Λειτουργία. Όπως το είπαμε στο προηγούμενο κήρυγμα και όπως το ξέρουμε, για να διαβάσει ο παπάς στην Θεία Λειτουργία το ιερό Ευαγγέλιο, λέει μια ιδιαίτερη ευχή, θυμιάζει, ανάβουν τα παιδάκια τις λαμπάδες και έπειτα λέγει το «Σοφία ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου» και διαβάζει το Ευαγγέλιο. Ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, παρμένο από την Θεία Λειτουργία, διάβαζαν πρώτα οι χριστιανικές οικογένειες το άγιο Ευαγγέλιο στο σπίτι τους.

Στα χριστιανικά σπίτια παλαιότερα το άγιο Ευαγγέλιο ήταν στα εικονίσματα. Εκεί είναι η θέση του Ευαγγελίου, στα εικονίσματα, και όχι στην τσέπη, όπως την έχουν οι προτεστάντες και την κουβαλάνε μαζί τους. Στα εικονίσματα πρέπει να είναι η Αγία Γραφή, όπως στους Ναούς μας είναι πάνω στην Αγία Τράπεζα. Στα χριστιανικά λοιπόν σπίτια παλαιά, μετά την βραδινή προσευχή, που την έκανε όλη η οικογένεια μαζί, τότε, με αναμμένο το καντήλι και το θυμιατήρι, σήκωναν στα χέρια το μικρό παιδάκι, που ήταν αθώο, και έπαιρνε από τα εικονίσματα το Ευαγγέλιο. Διάβαζε ο πατέρας ένα κομματάκι, άκουγαν οι άλλοι, έλεγε δυο λογάκια σ΄αυτό που διάβαζε και μετά έδινε πάλι το Ευαγγέλιο στο μικρό παιδί, το ξανασήκωναν και αυτό το έβαζε στη θέση του, στα ιερά εικονίσματα. Ώ, χρόνια! Από τέτοιες οικογένειες βγήκαν άγιοι. Σήμερα μας κυβερνάει η τηλεόραση. Γουρλώνουμε τα μάτια σ΄αυτήν, που πολλές φορές έχει και βρώμικα, τα οποία βλέπουν και τα παιδιά μας και μολύνονται.

 Διαβάστηκαν λοιπόν τα Ιερά Αναγνώσματα στην Θεία Λειτουργία, αδελφοί μου χριστιανοί. Αλλά, όπως ξέρετε, πρώτα διαβάζετε το Αποστολικό Ανάγνωσμα και έπειτα τα Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Γιατί όμως πρώτα διαβάζονται τα λόγια των Αποστόλων και μετά τα λόγια του Χριστού; Σωστό το ερώτημα αυτό, αλλά θα πρέπει να θυμάστε που σας είπα ότι η Θεία Λειτουργία έχει αναγωγικό χαρακτήρα. Από τα κατώτερα στα ανώτερα. Πρώτα λοιπόν τα λόγια των Αποστόλων και μετά τα λόγια του Χριστού. Πρώτα το Αποστολικό και έπειτα το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα.

Αλλά θα σας πω τώρα τελειώνοντας μια στενοχώρια μου, αδελφοί μου χριστιανοί. Η στενοχώρια μου είναι ότι ενώ ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο έχουν χρυσά λόγια, οι χριστιανοί μας όμως δεν τα καταλαβαίνουν τα λόγια αυτά. Και ενώ ο παπάς προτού να διαβαστούν τα Αναγνώσματα είπε  «Πρόσχωμεν» και πάλι «Πρόσχωμεν», οι χριστιανοί μας δεν κατάλαβαν τίποτε από αυτά. Αυτός ο πόνος έκανε τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο – να ΄χουμε την ευχή Του και ας είναι αναπαυμένη η ψυχή Του για όσα μας πρόσφερε - , ο πόνος λέγω ότι οι χριστιανοί δεν καταλαβαίνουν στην Εκκλησία τα Αναγνώσματα, έκανε τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να εισάγει στην Θεία Λειτουργία την μετάφραση των περικοπών που διαβάστηκαν. Αλλά θα έλεγα, χριστιανοί μου, αυτό να το κάνετε εσείς οι ίδιοι το Σάββατο το βράδυ στα σπίτια σας. Έχετε όλοι ημερολόγια, που γράφουν ποιος Απόστολος και ποιο Ευαγγέλιο θα διαβαστούν την άλλη μέρα και έχετε και την Καινή Διαθήκη σε μετάφραση. Έτσι μπορείτε να διαβάσετε μόνοι σας από το Σάββατο το βράδυ σε μετάφραση τα Ιερά Αναγνώσματα της άλλης μέρας και θα τα εννοείτε λοιπόν, όταν τα ακούτε. Έτσι θυμάμαι ότι μας έλεγαν οι πνευματικοί μας πατέρες να κάνουμε και εμείς, όταν ήμασταν παιδιά.

Για τα Ιερά Αναγνώσματα μιλήσαμε  αδελφοί μου χριστιανοί. Tο ένα είναι το Αποστολικό Ανάγνωσμα, που το διαβάζει ο ψάλτης. Έχει τα λόγια των αγίων Αποστόλων και ιδιαίτερα τα λόγια του αποστόλου Παύλου, που είναι ο ιδρυτής της Ελλαδικής μας Εκκλησίας. Το άλλο Ανάγνωσμα είναι το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Έχει τα λόγια του Χριστού. Στο Αποστολικό Ανάγνωσμα μπορούμε να καθόμαστε. Στο Ευαγγελικό όμως Ανάγνωσμα πρέπει να είμαστε όρθιοι. Γι΄αυτό και ο παπάς, προτού να διαβάσει το Ευαγγέλιο λέει: «Σοφία ορθοί, ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου ». Δηλαδή το άγιο Ευαγγέλιο να το ακούμε όρθιοι. Και όταν τελειώνει το άγιο Ευαγγέλιο ο ψάλτης λέει: «Δόξα Σοι, Κύριε. Δόξα Σοι». Δοξασμένος δηλαδή, να είσαι Χριστέ για τα άγια λόγια που μας είπες.Αλλά ποιος κατάλαβε, χριστιανοί μου, τα λόγια των Ιερών Αναγνωσμάτων; Ούτε το Αποστολικό ούτε το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα δεν καταλαβαίνουν οι χριστιανοί μας. Και τι θα γίνει λοιπόν; Διαβάστηκαν τα Αναγνώσματα, για να μην τα καταλαβαίνουμε; Γι΄αυτό τώρα, μετά τα Αναγνώσματα, έχουμε το κήρυγμα, για να μας ερμηνεύει τα δύσκολα νοήματα των Ιερών Αναγνωσμάτων. Ναι! Έτσι πρέπει να είναι το κήρυγμα. Να είναι ερμηνευτικό των ιερών λογίων. Τέτοιο κήρυγμα έκαναν οι άγιοι Πατέρες και οι λόγοι τους παρέμειναν σαν ιερά κειμήλια στην Εκκλησία μας και τους διαβάζουμε και τους ξαναδιαβάζουμε, για να σοφιστούμε από αυτούς.

Το κήρυγμα, χριστιανοί μου, είναι αναγκαίο, γιατί με το κήρυγμα φωτίζονται οι χριστιανοί. Με το κήρυγμα μαθαίνουμε τα ωραία της πίστης μας. Και πρέπει να μάθουμε βέβαια την πίστη μας, για να την γευόμαστε εμείς οι ίδιοι πρώτα, αλλά και να την ομολογούμε έπειτα και στους αιρετικούς χιλιαστές και προτεστάντες, που μπλέκονται στα πόδια μας. Αλλά που κήρυγμα, χριστιανοί μου; Που Ιεροκήρυκες σαν τον πατρο – Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος μ΄ένα σταυρό στο χέρι και μ΄ένα τριμμένο ράσο περιόδευε με τα πόδια του την υπόδουλη πατρίδα μας και κήρυχνε  στο λαό του Θεού; Που τέτοιοι Ιεροκήρυκες σήμερα, για να κατηχήσουν τον ακατήχητο καλό λαό μας;Ας ευχηθούμε νε ευρεθούν τέτοιοι Ιερομόναχοι και στην Μητρόπολή μας, τέτοιοι σαν τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, που να πάρουν σβάρνα τα εγκαταλελειμμένα χωριά μας και να ζεστάνουν στους χριστιανούς την πίστη, την άγια πίστη, που μας παρέδωσαν σαν ιερή προίκα οι μακαριστοί μας γονείς και παππούδες μας.Προσευχηθείτε το, χριστιανοί μου, αυτό, γιατί το έχουμε πολλή ανάγκη.

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας