Προχωρούμε, αγαπητοί μου χριστιανοί, στην ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας. Μετά το «Ευλογημένη η Βασιλεία», που είπε ο Ιερέας και δοξάσαμε όλοι την Αγία Τριάδα, ο ψάλτης λέει το «Αμήν». Η λέξη αυτή, που μας ήρθε από την Παλαιά Διαθήκη, σημαίνει «Αλήθεια», «Είθε να γίνει» αυτό που είπε ο Ιερεύς. Αυτό το «Αμήν» το έλεγε πρώτα και το έψελνε όλο το εκκλησίασμα. Για φανταστείτε, χριστιανοί μου, όλο το εκκλησίασμα να λέει δυνατά το «Αμήν»! Φαινόταν σαν να ακουγόταν μια βροντή. Γι΄ αυτό και ο άγιος Ιερώνυμος το «Αμήν» του ψάλτου το παρομοιάζει πραγματικά με ουράνια βροντή, με την βροντή των Αγγέλων. Αυτό το «Αμήν» είναι η σφραγίδα, που βάζει ο λαός στα λόγια του Ιερέως και έτσι «σφραγισμένη» και συμπληρωμένη από τον λαό η δοξολογία της Αγίας Τριάδος στέλνεται στον ουρανό. Έτσι φαίνεται καθαρά ότι όχι μόνον ο Ιερεύς, αλλά και ο λαός παίρνει μέρος στην Θεία Λειτουργία. Γιατί, πραγματικά, θα έλειπε κάτι από το «Ευλογημένη η Βασιλεία…», αν ο Ψάλτης, δηλαδή ο λαός, δεν έβαζε και το «Αμήν» στο τέλος.

Και αρχίζουμε τώρα, αδελφοί μου χριστιανοί, να λέμε διάφορα αιτήματα στον Θεό. Τα αιτήματα αυτά τα λέμε με το ρήμα  «δεηθώμεν», που σημαίνει να ζητήσουμε, να «ζητιανέψουμε» καλύτερα από τον Θεό. Γιατί τι άλλο είμαστε μπροστά στον Θεό, παρά ζητιάνοι! Για να εισακουστεί όμως η προσευχή μας από τον Θεό γι΄ αυτά τα διάφορα, που θα Του ζητήσουμε, πρέπει να έχουμε ειρήνη στην ψυχή μας. Να μην είμαστε, δηλαδή, ταραγμένοι, να μην είμαστε θυμωμένοι εναντίον των άλλων, γιατί τότε η προσευχή μας δεν ακούγεται. Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο στην αρχή της Θείας Λειτουργίας, αμέσως μετά το «Ευλογημένη η Βασιλεία…», ακούμε τον Ιερέα  να λέγει το «Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν». Δηλαδή να προσευχηθούμε στην Θεία Λειτουργία με ήρεμη την καρδιά. Ας το προσέχουμε αυτό, χριστιανοί μου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να ξεκινήσουμε από το σπίτι, για να έρθουμε στην Θεία Λειτουργία. Να προσπαθούμε δηλαδή να μην αρχίζουμε με τους σπιτικούς μας κουβέντες, που πάνε για μαλώματα, γιατί τότε θα χάσουμε την Θεία Λειτουργία. Γιατί στην Θεία Λειτουργία  «Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν».

Είναι τόσο σοβαρό το θέμα της ειρήνης, ώστε και αμέσως μετά ακούμε τον Ιερέα να λέει πάλι για ειρήνη. «Υπέρ της άνωθεν ειρήνης», το ένα αίτημα. «Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου », το άλλο αίτημα. Και επειδή, λοιπόν, τρεις φορές ακούμε τον παπά να λέει για ειρήνη, όλα αυτά, που θα πει παρακάτω, τα λέμε «Ειρηνικά».

Έχουν και άλλο όνομα τα  «Ειρηνικά». Λέγονται «Συναπτή», «Μεγάλη Συναπτή». «Συνάπτω »σημαίνει  «ράβω», «ενώνω» το ένα κοντά στο άλλο. Και επειδή, λοιπόν, στην συνέχεια δένουμε και ενώνουμε διάφορα αιτήματα και τα δίνουμε στον Θεό, γι΄ αυτό και όλο αυτό το τμήμα, που το είπαμε «Ειρηνικά», το λέμε και «Συναπτή». Το λέμε όμως «Μεγάλη Συναπτή», για να διακρίνεται από τις άλλες δύο «Συναπτές», που είναι μικρές, όπως θα δούμε σε άλλο κήρυγμα.

Κάθε αίτημα, που λέει ο Ιερέας στον Θεό με τα «Ειρηνικά», ο ψάλτης το σφραγίζει με το «Κύριε, ελέησον». Τι ωραία που είναι αυτή η μικρή προσευχούλα, αγαπητοί μου χριστιανοί! Είναι σύντμηση εκείνης της προσευχής με τα πέντε λόγια, που την έλεγαν παλαιά οι πατέρες μας. Αλλά την ξεχάσαμε οι νεώτεροι!... Είναι η προσευχή «ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ». Να την λέτε, χριστιανοί μου, την προσευχή αυτή. Και στον δρόμο, όταν περπατάτε, και στο σπίτι, όταν συγυρίζετε, να λέτε από μέσα σας η και δυνατά, αν είστε μόνοι: «ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ». Αλλά, αν δεν την θυμάστε όλη την προσευχή αυτή να λέτε με δύο λόγια, όπως την ακούμε στην Λειτουργία: «ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ». Ας μας ελεήσει ο Χριστός και ας συγχωρέσει τα αμαρτήματά μας με τις πρεσβείες της Θεοτόκου. 

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας.