-Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι μόνο ο Ιησούς Χριστός σώzει. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία παρακαλούμε και την Παναγία να μας σώσει. Είναι σωστό;

     -Ο Ιησούς είναι ο μοναδικός Σωτήρας. Αυτός πρόσφερε τον εαυτό Του για μας. Άκου τώρα. Αν ήσουν κάποιος μεγάλος με εξουσία και πήγαινες σε μια πόλη με τη μάνα σου, όλοι που θα σε περίμεναν εκεί θα χαιρέταγαν και σένα και την μάνα σου. Θα έλεγαν και τα καλύτερα λόγια γι’ αυτήν, κι ας μη γνώριζαν τίποτα για την ίδια. Εσύ που θα τ’ άκουγες, θα χαιρόσουν, θα καμάρωνες για την μάνα σου. Έτσι κι ο Χριστός χαίρεται και καμαρώνει για την μάνα Του, όταν μας ακούει να λέμε καλά λόγια γι’ αυτήν. Κοίτα. Αν μια φτωχιά πήγαινε στη μάνα σου και την παρακαλούσε να σου ζητήσει να την διορίσεις σε μια θέση κι εσύ έκαμνες τη χάρη της μάνας σου, τότε εκείνη η φτωχειά θα έλεγε ότι η μάνα σου την έσωσε, αν και εσύ την διόρισες. Ε, έτσι κι εμείς λέμε η Παναγία να μας σώσει. Και ο γιος Της που έχει την εξουσία, αλλά είναι ταπεινός, χαίρεται να μας ακούει να λέμε καλά λόγια για τη μάνα Του.

- Ο Κύριος δίδαξε να προσευχόμαστε στο Θεό-Πατέρα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσεύχεται στη Θεοτόκο και τους Αγίους που ήταν άνθρωποι. Είναι σωστό;

       - Άκου. Όλες οι προσευχές πάνε στο Θεό. Εμείς προσευχόμαστε στην Παναγία και τους Αγίους, δηλαδή τους παρακαλούμε να προσευχηθούν και αυτοί στον Κύριο για μας και η προσευχή τους έχει μεγάλη δύναμη.

- Ναι, αλλά...  η Παναγία και οι Άγιοι ήταν άνθρωποι και πέθαναν. Δεν μας ακούνε, ούτε είναι πανταχού παρόντες. Μήπως o Θεός θυμώνει να προσευχόμαστε σ’ αυτούς; Εδώ είναι μεγάλη η υποχρέωσή μου να τονίσω με κάθε έμφαση αυτό που μου συνέβη. Τη στιγμή που έλεγα τη λέξη «αλλά», ένιωσα να με καρφώνει κάτω στη γη ένα δόρυ και χωρίς να πονάω δεν μπορούσα να κάνω «κιχ», ενώ κάτι άνοιξε μέσα μου και «ρούφηξα» όσα ο άγιος γέροντας μου έλεγε.

      - Παιδί μου, συνέχισε, για το Θεό κανένας δεν πεθαίνει. Όταν κάποιος πεθάνει, πέθανε για μας που μείναμε ακόμα στη γη. Δεν πεθαίνει για το Θεό. Κι αν αυτός έχει παρρησία κοντά Του, μαθαίνει από το Χριστό ότι τον παρακαλούμε να προσευχηθεί για μας και προσεύχεται, ενώ o Χριστός ακούει και χαίρεται. Η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη.

- Ο Κύριος λέει: «Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου. Μη κάνεις είδωλο, ούτε κανενός ομοίωμα. Μη προσκυνήσεις αυτά. Μήτε να τα λατρεύσεις, διότι εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος». Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσκυνάει τις εικόνες. Είναι σωστό;

      -Άκου. Η μάνα που έχει το παιδί της στον πόλεμο, φοβάται γι’ αυτό νύχτα-μέρα. Έχει πολλή αγωνία. Ξαφνικά παίρνει ένα γράμμα από το παιδί της με μια φωτογραφία του μέσα. Όταν τη βλέπει τι κάνει; Την πιάνει στα χέρια της και τη φιλεί, τη βάzει στον κόρφο της ν’ αγγίξει την καρδιά της. Ε, τι νομίζεις; Αυτή η μάνα με τέτοιο φλογερό πόθο που έχει για το παιδί της πιστεύει ότι φιλεί τη φωτογραφία; Το ίδιο το παιδί της πιστεύει ότι φιλεί. Το ίδιο πιστεύει και όποιος έχει φλογερό πόθο για την Παναγία και τον άγιο που προσκυνάει. Δεν προσκυνάμε τις εικόνες γιατί είναι οι εικόνες, αλλά για τους αγίους. Και αυτούς όχι γιατί είναι τα πρόσωπα που είναι, αλλά γιατί αγωνίστηκαν για το Χριστό. Ο Θεός είναι ζηλότυπος, είναι αλήθεια. Όχι όμως για τους δικούς Του, αλλά για τον διάβολο. Ο πατέρας δε ζηλεύει τα δικά του παιδιά. Μην ανησυχείς, ο Κύριος χαίρεται όταν σε βλέπει να σέβεσαι και ν’ αγαπάς τη Μάνα Του και τους Αγίους.

Oρθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας