Τελείωση τῆς ἑβδόμης μέρας εἶναι ἡ ὄγδοη ἡμέρα, ἡ Κυριακὴ κατὰ τὴν ὁποία ἔγινε ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Δὲν εἶναι μόνο ὄγδοη ἡμέρα, ἀλλὰ καὶ ἡ πρώτη τῶν ἔπειτα ἀπὸ αὐτή, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Μωϋσῆς τὴν ὀνόμασε ὄχι «πρώτη», ἀλλὰ «μία» ὡς ἀνώτερη ἀπὸ τὶς ἄλλες καὶ ὡς προοίμιο τῆς μιᾶς καὶ ἀνέσπερης ἡμέρας τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος ἐμφανίσθηκε στοὺς μαθητές του τὴν Κυριακή, τὴν ἡμέρα τῆς ἀναστάσεώς του, ἐνῶ ἀπουσίαζε ὁ Θωμᾶς.
     Καὶ πάλι στὴν ὄγδοη ἡμέρα, δηλαδὴ τὴν Κυριακή (ποὺ τιμᾶμε σήμερα), στὸ ἴδιο σπίτι, μὲ κλειστὲς τὶς πόρτες, ἐμφανίζεται στὸ διστακτικὸ Θωμᾶ γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσει στὴ πίστη.
     Ἀπὸ τότε, διαρκῶς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐπιτελεῖ τὶς συνάξεις, κυρίως τὶς Κυριακές. Καὶ γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει ν’ἀπουσιάζουμε ἀπὸ τὶς ἱερὲς καὶ θεοπαράδοτες συνάξεις, ώστε να μήν ἐγκαταλειφθοῦμε δίκαια ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ πάθουμε κάτι παρόμοιο μὲ τὸν Θωμᾶ, ποὺ δὲν ἦλθε στὴν ὥρα του. Ὁ Θωμᾶς ὅταν ἦταν ἀπῶν ἀπὸ τὴ σύναξη, ἔγινε ἄπιστος, ὅταν δὲ ἐπανῆλθε μὲ τοὺς πιστεύοντας, τότε δὲν ἀστόχησε στὴ πίστη του.Ἑπισκεπτόμενοι συχνὰ τὴν Ἐκκλησία τὶς Κυριακὲς,σχολάζοντας ἀπὸ τὰ ἐπίγεια ἔργα μας, λαμβάνουμε τὴν εἰρήνη καὶ αὐξάνουμε τὴν πίστη μας.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx