Τελούμε τή Θυσία του Υιού του Θεού, αυτή πού εγινε τήν Μεγάλη Παρασκευή στόν Γολγοθά, αυτή πού, όπως είπαμε, εκφράζει τήν μεγάλη, τήν άνείπωτη άγάπη του Θεου πρός τόν άνθρωπο. Αλλά, χριστιανοί μου, όπως ξέρουμε άπό τά άγια Ευαγγέλια, προτού ο Χριστός νά σταυρωθεί, ήδη τήν προηγούμενη βραδιά, πρόσφερε στούς Μαθητές Του κατά τό Μυστικό Δείπνο τό Πανάγιο Σώμα του «κλώμενο», δηλαδή τεμαχιζόμενο. Καί πρόσφερε πάλι σ' αυτούς τό Πανάγιο Αίμα Του «εκχυνόμενο». Δηλαδή ο Χρι­στός, μέ άκατάληπτο για μάς τρόπο, πρόλαβε όλα τά γεγονότα τής Σταύρωσής Του καί εδωσε τόν Εαυτό Του, τό Σώμα Του καί τό Αίμα Του, νά τά κοινωνήσουν οι Μαθητές, σάν νά ειχε ήδη θυσιαστεί. Γι' αυτό καί ο Δείπνος πού έκανε μέ τούς Μα­θητές Του τήν βραδιά εκείνη λέγεται «Μυστικός», επειδή, κατά ανερμήνευτο τρό­πο, παρουσίασε ως γενόμενη τήν σταυρική Θυσία του Χριστου. Τήν βραδιά εκείνη τήν ιερή ο Χριστός τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία καί εδωσε τήν εντολή Του νά τήν τελούν καί οι Απόστολοι. «Τούτο ποιείτε — τούς ειπε — εις τήν εμήν άνάμνησιν».

     Στήν ευχή πού διαβάζει τώρα ο Ιερέας, όταν ο ψάλτης ψάλλει τόν «επινίκιο υμνο», λέγει γι' αυτό άκριβώς πού εγινε κατά τόν Μυστικό Δείπνο. "Οτι, δηλαδή, ο Χριστός τήν νύχτα εκείνη πήρε στά χέρια Του τό ψωμί, τό ευλόγησε, τό τεμάχι­σε καί ειπε στούς μαθητές Του: «Λάβετε, φάγετε, τούτο μού εστι τό Σώμα, τό υπέρ υμών κλώμενον εις άφεσιν άμαρτιών». Καί πήρε επειτα στά χέρια του ο Χριστός τό ποτήρι μέ τό κρασί, τό ευλόγησε καί ειπε: «Πίετε εξ αυτοϋ πάντες τούτο εστι τό τό Αίμά μου τό τής Καινής Διαθήκης, τό υπέρ υμών καί πολλών εκχυνόμενον, εις άφεσιν άμαρτιών».

     Αυτά όλα, χριστιανοί μου, πού ειπε μέχρι τώρα ο Ιερέας ειναι άναμνηστικά τής συστάσεως τής Θείας Λειτουργίας. Αλλά τώρα άμέσως ερχόμαστε στήν προσ­φορά τής Ίδιας τής Θείας Λειτουργίας, στήν προσφορά δηλαδή τής Θυσίας του Χριστού γιά μάς. Γι' αυτό άμέσως τώρα λαμβάνοντας ο Ιερέας άπό τήν "Αγία Τράπε­ζα σταυροειδώς τό Άγιο Ποτήριο καί τό Άγιο Δισκάριο τά υψώνει καί λέει: «Τά Σά εκ τών Σών Σοί προσφέρομεν κατά πάντα καί διά πάντα». «Τά Σά εκ τών Σών!». Δικά Του ειναι αυτά πού προσφέρουμε, τό ψωμί καί τό κρασί. Αυτός εστει­λε τήν βροχούλα καί εδωσε κατάλληλο καιρό καί ή γή εδωσε τό σιτάρι καί τά άμπέλια τό κρασί. Καί εμείς, ως ευγνωμοσύνη ευχαριστίας μας στόν Θεό, μέ τό ειδος του ψωμιού  καί του κρασιού, πού ειναι στό Άγιο Δισκάριο καί στό Άγιο Ποτήριο, προσφέρουμε όλη τήν κτίση στό Θεό. Καί ή κτίση θεώνεται! Αυτός ήταν άπό τήν άρχή ο σκοπός του  άνθρώπου, άγαπητοί μου: Νά θεωθεί ο Ίδιος καί νά προσφέρει όλη τήν κτίση στόν Θεό. Γι' αυτό καί ο άνθρωπος εχει σώμα, πού στό σώμα του ειναι όλη ή κτίση. Αυτόν τόν σκοπό του όμως ο άνθρωπος, μέ τήν άμαρτία πού εκα­νε, δέν τόν πέτυχε· γι' αυτό καί ο Υιός του Θεου, ο Χριστός μας, έγινε άνθρωπος, γιά νά πετύχει αυτό πού άποτύχαμε εμείς νά πράξουμε. Καί αυτό γίνεται στήν Θεία Λειτουργία.

O Γόρτυνος Ιερεμίας.