O Νυμφίος της Eκκλησίας είναι ενας Νυμφίος ταπεινός και πονεμένος. Ένας Νυμφίος που αγαπάει και θυσιάζεται έως θανάτου για το αντικείμενο της αγάπης Του. Τον βλέπουμε στην εικόνα καταφρονεμένο από τους ανθρώπους που δεν Τον αγάπησαν. Καταματωμένο το πανίερο κεφάλι Του γέρνει στα δεξιά μέ πόνο και αξιοπρέπεια, στεφανωμένο με το πολύτιμο στεφάνι του μαρτυρίου, που κάθε αγκάθι του οργώνει βάναυσα τό θεανδρικό ουράνιο πρόσωπο. Μία θαυμαστη γαλήνη που διδάσκει ότι και η υπέρτατη οδύνη και ο απόλυτος πόνος εκμηδενίζονται, όταν η αγάπη κινεί τα νήματα της συμπεριφορας. Αυτός ο πονεμένος Νυμφίος είναι αξιοθρήνητος για τη λογική του κόσμου· και όμως είναι αξιολάτρευτος για τη λογική του πιστου, γιατί ο πιστός γνωρίζει ότι ο πόνος του Λυτρωτου είναι χαρά του λυτρωμένου και το αίμα του Δικαιου είναι τροφή και φάρμακο αθανασίας και σημάδι νίκης για τον άνθρωπο, που θα ποτίσει την ύπαρξή του μ’ αυτό το Αίμα.

Πηγή:Φίλοι Μονής Βατοπαιδίου.