Δὲν μᾶς ἔφταναν τὰ μνημόνια, δὲ μᾶς ἔφταναν ὅλα τὰ δεινά, ἡ πείνα, ἡ δυστυχία, ἡ ἀνασφάλεια καὶ ὁ μαρασμός, δὲ μᾶς ἔφταναν οἱ ἀγωνίες γιὰ τὸ αὔριο τῆς πατρίδας, δὲ μᾶς ἔφταναν κὰν οἱ προδότες καὶ οἱ δωσίλογοι ποὺ μᾶς κυβερνοῦν καὶ λυμαίνονται τὸν πλοῦτο μας, ἔχουμε τώρα καὶ μίαν ἄλλη πληγῆ, ἴσως πιὸ ἐπικίνδυνη ἀπὸ τὶς ἄλλες. Μία πληγὴ ποὺ προσπαθεῖ ὕπουλα καὶ βρώμικα νὰ ὑποσκάψει τὴν ἑνότητά μας καὶ νὰ μᾶς διχάσει ἀκόμα πιὸ βαθιά. Ἐν ὀλίγοις, νὰ μᾶς στείλει μία καὶ καλὴ στὸν Καιάδα τῆς πλήρους ἐξαφάνισης ἀπὸ τὸ χάρτη τῶν ἐθνῶν! Ἐμᾶς, "τοὺς ἀπογόνους Περικλέους ἐκείνου Γένους τῶν Ἑλλήνων", καθὼς ἔλεγε κι ὁ μακαριστὸς Παλαιῶν Πατρὼν Γερμανός! Ἐδῶ καὶ ἕνα μήνα, παρακολουθῶ μίαν ἀτέλειωτη σειρὰ βρισιῶν, συκοφαντιῶν καὶ βλασφημιῶν στὸ facebook καὶ σὲ ἄλλα sites κοινωνικῆς δικτύωσης ἀπὸ μερίδα νεοπαγανιστῶν, "ἀρχαιολατρῶν", ὅπως αὐτοαποκαλοῦνται, οἱ ὁποῖοι ὅπου βλέπουν ἀναρτήσεις χριστιανικοῦ ἢ πατριωτικοῦ περιεχομένου ἢ ἀναρτήσεις ποὺ ἀφοροῦν λόγια ἢ προφητεῖες Ἅγιων Πατέρων, νὰ βγάζουν τὸ μίσος καὶ τὴ χολὴ τοὺς ἐναντίον τῶν καὶ ἐναντίον αὐτῶν ποὺ τοὺς ὑπερασπίζονται, βρίζοντας καὶ χλευάζοντας τόσο τοὺς μακαριστοὺς πατέρες, ὅσο καὶ αὐτοὺς ποὺ κάνουν αὐτὲς τὶς ἀναρτήσεις. Μὲ τὸ αἰτιολογικὸ ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς ἀποτέλεσε τὴν καταβαράθρωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅτι εἶναι...ἐβραιοσιωνιστικὴ συνομωσία ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων, ὅτι οἱ...Πατέρες τῆς ἐκκλησίας δὲν ἦταν τίποτε ἄλλο ἀπὸ ... ἑβραϊκὰ μιάσματα καὶ "πράκτορες"(!!!) τῶν Ρωμαίων Αὐτοκρατόρων (ναί, ναί, αὐτοὶ ποὺ ἔγιναν βορὰ στὰ νύχια καὶ τὰ σαγόνια τῶν λιονταριῶν καὶ ...φωτεινὲς δάδες στοὺς δρόμους τῆς Ρώμης ἦταν πράκτορες τῶν...δημίων τους ἢ τῶν ἑβραίων σιωνιστῶν!), ὅτι ὁ Σωτήρας ἠμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν μία ...ἀπάτη, ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ὑπῆρξε στὴν οὐσία τῆς ἀπόπειρα νὰ ἀπαλλαγεῖ τὸ γένος ἀπὸ τὰ δεσμά της...Ἐκκλησίας καί του ...ἐβραιοχριστιανισμοὺ (καὶ ὄχι τῶν Τούρκων κατακτητῶν) καὶ ἄλλα πολλὰ τόσο ἀπίθανα καὶ ἀπίστευτα καὶ ἄλλο τόσο ἀνόητα, ἀνιστόρητα καὶ ἐπικίνδυνα ψευδέστατα. Καὶ καλά, νὰ τὸ δεχτῶ ὅτι σὲ μία δημοκρατικὴ κοινωνία, ἅπαντες, ἀκόμη καὶ οἱ πλέον ἀκραῖοι, ἔχουν τὸ δικαίωμα τοῦ λόγου καὶ τῆς ἔκφρασης. Δὲν δέχομαι ὅμως τὴν...ἀπαγόρευση τοῦ ἀντίλογου στὴν ἀποκατάσταση τῆς ἀλήθειας (ἡ ὁποία ἀπαγόρευση ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴ μέθοδο τῆς χλεύης καὶ τῆς βρισιᾶς) καὶ δὲν ἐπιτρέπω ἐγὼ προσωπικά, τὴν ὕβρι καὶ τὴν ἀσέβεια σὲ ὅσια καὶ ἱερὰ δικά μου, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν συμπατριωτῶν μου. Θὰ μοῦ πεῖτε συνέλληνες, "ἐδῶ καιγόμαστε, δὲν ξέρουμε ἂν θὰ ξημερωθοῦμε αὔριο ἢ ἂν θὰ ἔχουμε ἕνα πιάτο φαΐ νὰ ταίσουμε τὰ παιδιά μας καὶ σὺ μᾶς λές..." Ναί, παρ' ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχουμε καὶ μᾶς κυνηγᾶνε ἀδέλφια, εἶναι ἐξ ἴσου σημαντικὸ νὰ ἀντιστεκόμαστε στοὺς κάθε λογὴς ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ (γιατί περὶ αὐτοῦ πρόκειται), ποὺ προσπαθοῦν εἴτε μεμονωμένα, εἴτε ὀργανωμένα, νὰ πλήξουν τόσο τὸ συνεχές της ἱστορίας μας ὡς λαὸς καὶ ὡς Ἔθνος, ὅσο καὶ τὴν πίστη μας τὴν ἱερή, μία πίστη ποὺ στὸ ὄνομά της χύθηκε ποτάμι αἷμα ἑλληνικό. Ἀλλὰ προπάντων, νὰ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ τὴν Ἱστορία μας καὶ νὰ ὁπλιστοῦμε μὲ ΟΠΛΑ ΚΑΘΑΡΑ ἐνάντια ὅλων ὅσων μᾶς πετροβολοῦν καὶ μᾶς ληστέυουν πνευματικά. Τὸ πιὸ ἀναστριχιαστικὸ δὲ ἀπ' ὅλα, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ΚΑΙ ΑΥΤΌ ἀκόμη προβλέφτηκε ἀπὸ τοὺς Ἅγιους Γέροντες. "Θάρθει καιρὸς παιδιά μου ποὺ οἱ χριστιανοὶ θὰ διωχθοῦν καὶ πάλι", ἔλεγε ὁ πατρο-Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. "Θὰ προσπαθήσουν πολλοὶ στὶς ἔσχατες μέρες νὰ σκορπίσουν δαιμόνια καὶ συκοφαντίες! Θὰ σᾶς βρίζουν καὶ θὰ σᾶς χλευάζουν, ἐνῶ θὰ ἑτοιμάζουν κι ἕναν δεύτερο διωγμό! Μείνετε πιστοὶ στὸ Θεό, ἔχετε πίστη καὶ ὑπομονή! Ὅλα περαστικὰ θὰ 'ναι, μία μπόρα θὰ 'ναι πρωτοῦ τὸ ποθούμενο", ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Ἅγιος Γέροντας Παίσιος. Ἂς πάρουμε ὅμως συνέλληνες τὰ πράγματα ἀπὸ τὴν ἀρχή. Ἀπὸ ποῦ ξεκίνησε ὁ νέο-παγανισμὸς καὶ ἡ ἀναβίωση τῆς ἀρχαίας θρησκείας τοῦ Δωδεκάθεου; Ποιὸς εἶναι ὁ σκοπός της; Γιατί αὐτὴ ἡ ἀπαίσια ἔχθρα (μέχρις ...παρεξηγήσεως δηλαδή!) σὲ κάθε τί ποὺ ἔχει τὸ σημάδι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας; Γιατί καὶ ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ θέλουν νὰ πλήξουν τὸ συνεχές της Ἱστορίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ΑΠΟΚΡΙΠΤΩΝΤΑΣ ἢ ΑΠΟΣΙΩΠΩΝΤΑΣ τὸ γεγονὸς τῆς ὕπαρξης τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς Αὐτοκρατορίας, τῆς ἐπωνομαζόμενης καὶ Βυζαντινῆς; Γιατί θεωροῦν τὸν Γεώργιο Γεμιστὸ - Πλήθωνα τὸν πρῶτο Ἕλληνα τῆς μετὰ-ρωμαικὴς ἐποχῆς, διαστρεβλώνοντας τὴν Ἱστορία καὶ κατηγορώντας τὴν Ἐκκλησία ὡς πρωταίτια γιὰ τὴν Ἅλωση τῆς Πόλης;
Ἂς δοῦμε ὅμως πρῶτα τί εἶναι στ' ἀλήθεια ὁ νέο-παγανισμὸς κι ἀπὸ ποῦ προέρχεται. Πρόκειται γιὰ μία κίνηση ποὺ ἔχει λάβει σοβαρὲς διαστάσεις τὰ τελευταία 15 μὲ 20 χρόνια.

      Διάφοροι τύποι ἀνθρώπων ὑποστηρίζουν ὅτι πρέπει «νὰ στραφοῦμε στὶς ρίζες μας» καὶ νὰ ἐπαναφέρουμε τὴν «ἀρχαία ἐθνικὴ θρησκεία». Συνδέουν τὴν λατρεία τῶν μυθικῶν θεοτήτων μὲ τὴν ἐθνική μας ταυτότητα, ἐνῶ χρησιμοποιώντας ὅλα τὰ μέσα τοῦ σύγχρονου marketing, ὑπόσχονται λύσεις σ' ὅλα τὰ προβλήματα τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ κίνημα τοῦ νέο-παγανισμοῦ δὲν εἶναι ἑλληνικό, εἶναι ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ. Πίσω ἀπὸ τὶς ἠχηρὲς προτάσεις τοῦ νέο- παγανισμοῦ καὶ γενικότερά της ὅλης θεωρίας του- ἡ ὁποία καλεῖ κάθε ἔθνος νὰ ξαναλατρέψει τὶς «παραδοσιακὲς θεότητες»- πολὺ εὔκολα διακρίνει κανεὶς ἕνα ἀκόμη καταστροφικὸ πλοκάμι τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Τὰ ἐθνικὰ καὶ παραδοσιακὰ προσχήματα ὑποθάλπουν τὴν ἑδραίωση τῆς θεοσοφίας καὶ τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, ἐνῶ γίνεται ἔντονη προσπάθεια νὰ ὑπονομευτεῖ πλήρως ἡ χριστιανικὴ θρησκεία (Ὀρθοδοξία-Καθολικισμὸς) στὸ σύνολό της καὶ ἀσφαλῶς καὶ ἡ μουσουλμανική, μίας καὶ θεωρεῖται παράγωγό της χριστιανικῆς καὶ τῆς ἑβραϊκῆς θρησκείας. τὸ φαινόμενο αὐτὸ μόνο τυχαῖο δὲν θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηριστεῖ. Ἔχει τὶς ρίζες του στὴν πολύμορφη σύγχυση ποὺ ταλαιπωρεῖ τὸν ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας, ἕναν ἄνθρωπο ποὺ μοιάζει χαμένος μέσα στὰ καθημερινά του ἀδιέξοδα, τὸ ἄκρατο κυνήγι του γιὰ τὸ χρῆμα, ποὺ (κατ' αὐτὸν) θὰ τοῦ ἐξασφαλίσει μία ἄνετη ζωή, τὸ ἄγχος γιὰ τὴν ἐπίτευξη αὐτῶν τῶν στόχων, τὴν βουλιμικὴ τάση του γιὰ κατανάλωση κάθε εἴδους προιόντος καὶ ὑπηρεσίας ποὺ θὰ τοῦ ἀποφέρει εὐεξία (ἐπώνυμα ροῦχα, παπούτσια, τροφὴ) καὶ πλήρης ἀποστροφὴ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ πνευματικὴ ζωή. Κι ἐπειδὴ - κυρίως ὁ Νεοέλληνας - προσπαθεῖ νὰ βρεῖ "ἄλλοθι" στὴν ἀπόλυτη δυστυχία ποὺ τὸν κυριεύει ἡ ἄκρατη τάση του νὰ καταναλώνει καὶ νὰ ἐργάζεται σκληρὰ γιὰ νὰ κερδίζει αὐτὴ τὴν εὐκαιρία τῆς κατανάλωσης παντὸς εἴδους προιόντων καὶ ὑπηρεσιῶν κι ἐπειδὴ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία, ἐγκλωβισμένη καὶ αὐτὴ στὶς δικὲς τὶς ἀγκυλώσεις, τὸν ἀποτρέπει καὶ τὸν διώχνει, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος γίνεται εὔκολο θύμα νέων ἰδεῶν καὶ τάσεων, ποὺ τοῦ δίνουν τὸ πολυπόθητο ἄλλοθι νὰ στρέψει τὰ πυρὰ τοῦ ὄχι στοὺς πραγματικοὺς ἐνόχους της κατάστασής του, ἀλλὰ ἐκεῖ ποὺ οἱ ἴδιοι ἔνοχοι τὸν σπρώχνουν. Στὴν ἰσοπέδωση δηλαδὴ τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν ἰδανικῶν ποὺ ἐκπροσωπεῖ στὴν πραγματικότητα ἡ πνευματικὴ ἄσκηση, δηλαδὴ ἡ θρησκεία. Καὶ εἰδικότερα, ἡ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Ὁ "ὑποτιθέμενος" σκοπὸς τοῦ νέο-παγανισμοῦ στὴν Ἑλλάδα, εἶναι ἡ ἀναβίωση τῆς ἀρχαίας θρησκείας καὶ τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ πολιτισμοῦ, ἀλλὰ εἶναι καθολικὸ ψέμμα. Ὅσο καὶ ἂν διατείνονται οἱ «ἀρχαιολάτρες» ὅτι θέλουν νὰ «ἀναστήσουν» τὸν ἀρχαιοελληνικὸ πολιτισμὸ καὶ μαζὶ τὴν «πατρώα θρησκεία», οἱ ἡγέτες τοὺς ψεύδονται καὶ οἱ ὀπαδοὶ τοὺς τρέφονται μὲ αὐταπάτες. Ὁ ἀρχαιοελληνικὸς πολιτισμὸς καὶ ἰδιαίτερα ἡ εἰδωλολατρία τῶν προγόνων μας, δὲν εἶχε τίποτε τὸ στατικὸ καὶ μόνιμο. Ἄλλος ἦταν ὁ ἀθηναϊκὸς πολιτισμός, ἄλλος ὁ σπαρτιατικός, ἄλλος ὁ ἰωνικός, ἄλλος τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος, ἄλλος τῆς Μακεδονίας καὶ ἄλλος τῆς Ἠπείρου.

   Διαφορετικὴ ἦταν ἡ βίωση τῆς θρησκείας στὴν Ἀθήνα, διαφορετικὴ στὴν Σπάρτη, διαφορετικὴ στὴν Ἤπειρο, διαφορετικὴ στὴν Κρήτη, διαφορετικὴ στὴν Ἀρκαδία καὶ διαφορετικὴ στὴ Θράκη. Σημαντικὲς θεότητες μίας πόλης ἦταν ἄγνωστες σὲ ἄλλες. Γιὰ ποιὰ λοιπὸν θρησκεία μᾶς μιλᾶνε ὅτι θέλουν νὰ ...ἀναστήσουν;  Ὅταν λένε «πατρώα θρησκεία», τί ἐννοοῦν; Ἡ θρησκεία τῶν Ἀκαρνάνων ἢ τῶν Δολόπων ἢ τῶν Ἀγραίων, γιὰ παράδειγμα, δὲν εἶναι «πατρώα θρησκεία»; Δὲν ἦταν πρόγονοί μας αὐτοί; Ἡ φανατικὴ λατρεία τῆς αἰγυπτιακῆς θεότητας Ἴσιδος ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες στὰ ἑλληνιστικὰ καὶ ρωμαϊκὰ χρόνια δὲν εἶναι καὶ αὐτὴ «πατρώα θρησκεία», ἀφοῦ ὑπῆρξε γιὰ αἰῶνες κυρίαρχη θρησκεία τῶν προγόνων μας; Ὁ μιθραϊσμός, ἡ ἡλιολατρία τοῦ Ἰουλιανοῦ καὶ τῶν ὁμοίων του στὰ πρῶτα βυζαντινὰ χρόνια δὲν ἦταν καὶ αὐτὴ «πατρώα θρησκεία»; Ὁ νεοπλατωνισμός, ὁ ὁποῖος θέλησε νὰ ἀναγεννήσει καὶ νὰ μεταλλάξει πρὸς τὸ πνευματικότερο τὴν ἀρχαιοελληνικὴ θρησκεία δὲν ὑπῆρξε ἐπίσης προγονικὴ θρησκεία;
Ἐδῶ εἶναι ὅμως τὸ κουμπὶ Συνέλληνες. Ὅτι στὴν πραγματικότητα οἱ νέο-παγανιστὲς ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ὅτι ἡ αὐθεντικὴ "πατρώα" ἑλληνικὴ θρησκεία ἦταν ΜΟΝΟΘΕΙΣΤΙΚΗ! Οἱ μονοθεΐζοντες ἀρχαῖοι Ἕλληνες σοφοὶ καὶ συγγραφεῖς Ξενοφάνης, Ἠράκλειτος, Εὐριπίδης, Πρωταγόρας, Πλάτων, Ἀριστοτέλης εἶναι τὰ «μαῦρα πρόβατα» γιὰ τοὺς νεοπαγανιστές, διότι οἱ μονοθεϊστικὲς ἀντιλήψεις τοὺς θεωροῦνται σαφῶς αἱρετικές, σὲ σχέση μὲ τὴν εἰδωλολατρία ποὺ πρεσβεύουν! 
        Οἱ "ἀρχαιολάτρες" αὐτοὶ "κύριοι", αὐτοαποκαλοῦνται "Ἕλληνες". Μονοπωλοῦν δηλαδὴ τὴν ἐθνική μας ταυτότητα, μὲ ὑπέρμετρη ὑποκρισία καὶ ἔπαρση ἄκρατου ἐγωισμοῦ καὶ ἐγωπάθειας, τὴν ὁποία ἐπιχειροῦν νὰ ἀποστερήσουν ἀπὸ ὅλους τους μὴ παγανιστές. Τοὺς χριστιανοὺς τοὺς ἀποκαλοῦν εἰρωνικὰ "ἰουδαιοχριστιανούς", "ἐβραιογενεῖς ἐξουσιαστὲς" καὶ "παραμυθολόγους τοῦ ἀποσυντεθέντος βυζαντινισμοῦ". Τοὺς προσάπτουν τὴν κατηγορία ὅτι "οἱ ἀντιλήψεις τῶν θρησκευτικῶν καθεστώτων τῶν Ταλιμπᾶν, τῶν Μουτζαχεντὶν καὶ τοῦ Ἰρᾶν δὲν διαφέρουν ἀπὸ τὶς χριστιανικὲς ἰδέες" (πέρ. "Δαυλός", τ. 240/2001). Ἐπίσης τόσο τοὺς χριστιανοὺς ὅσο καὶ ὅλους τους μονοθεϊστὲς τοὺς ἀποκαλοῦν "γουρούνια" ποὺ κυλιοῦνται "πάνω στοὺς ἴδιους βόθρους μὲ τὰ ἴδια πάντοτε κόπρανα" (Διάλογος 16/99,11)! Τοὺς κληρικοὺς τοὺς ἀποκαλοῦν "ἐβραιόδουλους ρασοφόρους", "προσκυνημένους τῆς Σιῶν" (πέρ. "Ἀπολλώνειον Φῶς" Ἰανουάριος – Φεβρουάριος 1998, σέλ. 36), "ἐβραιόδουλους παυλιϊστὲς" ("Ἐλευθεροτυπία" 26-10-1986), "στυγεροὺς πρωτογενίτσαρους ρασοφόρους" (Διιπετές. 13/95,15). Ὅταν ἀναφέρονται στὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν ἀποκαλοῦν "ἑβραῖο ζηλότυπο τιμωρὸ Ἰεχωβά", "βλοσυρὸ Θεό" , "σχισματικὸ ἑβραῖο ραβίνο Γιεσουά", "σημιτικῆς καταγωγῆς δικτατορίσκο τοῦ οὐρανοῦ" (Διιπετές. 4/93,6) καὶ ὅτι αὐτὸς "ἀποτελεῖ τὴν πιὸ τραγικὴ μορφὴ τῆς εἰδωλολατρίας, ἀφοῦ ὡς ἄνθρωπος κατέληξε νὰ λατρευτεῖ ὡς θεός". (Ε. Ἀταβύριος, Μεγαρ. Τύπος 1-10-95)! Μὲ ἀνάλογα ἐπίθετα χαρακτηρίζουν τὸν ἀπόστολο Παῦλο καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Τοὺς ἀποκαλοῦν "ἀποστεωμένα καχεκτικὰ μοντέλα", "ἐξ ἀνατολῶν ὕαινες", "ἅγια ρεμάλια", "μελανειμονοῦντες" καὶ "κοπρόψυχους" (Μεγαρ. Τύπος 17-9-95 καὶ 8-10-95)! Τὴν Ἐκκλησία δὲ ἀποκαλοῦν "Γιαχβικὴ θεοκρατία" (πέρ. Δαυλός, τ. 240/2001) καὶ "ἀδίστακτη πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ συντεχνία" (Ἔλλ. Φλόγα, 1/94,6). Τὸ πιὸ ἀστεῖο ἀπὸ ὅλα εἶναι ὅτι ἀποκαλοῦν τοὺς χριστιανούς, οὔτε λίγο οὔτε πολύ… εἰδωλολάτρες, "λειψανολάτρες" καὶ "ὀπαδοὺς" τοῦ πιὸ "χονδροειδοῦς φετιχισμοῦ" (πέρ. Διιπετές, ἰστοσελίδα στὸ Διαδίκτυο)!!!
Ἀγνοοῦν ὅμως ἢ κάνουν πὼς δὲ ξέρουν (γιατί δὲν τοὺς συμφέρει), ὅτι ἡ ἀρχαία μας ἑλληνικὴ θρησκεία συνέλληνες, ὑπῆρξε ἡ βάσις! Ἡ βάσις τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ ὁποῖος ΕΔΡΑΙΩΣΕ τὴν Ἀλήθεια καὶ ἀπέδειξε αὐτὰ ποὺ οἱ ἱερεῖς τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων προσδοκοῦσαν. Τὴν Ἔλευση δηλαδὴ τοῦ Ἑνὸς καὶ Μοναδικοῦ Σωτήρα!
        Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, δὲν ἦλθε στὴ γῆ γιὰ νὰ ...βάλει στὸν ἴσιο δρόμο (ὅπως ἰσχυρίζονται κάποιοι) τους...ἀπείθαρχους Ἑβραίους. Ἦλθε, δίδαξε, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε γιὰ νὰ σώσει ὅλη τὴν Ἀνθρωπότητα (γι' αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἀποκαλεῖται "Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου") ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο καὶ τὰ νύχια τοῦ Ἑωσφόρου ἢ Ἅδη! Καὶ ἐδῶ ἀκριβῶς μπαίνει ἡ "πατρώα" ἑλληνικὴ θρησκεία, ποὺ ἀκριβῶς αὐτὴ προσδοκοῦσε τὴν ἔλευση τοῦ Σωτήρα, μέσω τῶν μυστικῶν δεήσεων καὶ ἐπικλήσεων τῶν ἱερέων τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων. Καμία ἄλλη θρησκεία στὴν ἀρχαιότητα δὲν προσδοκοῦσε τὴν ἔλευσι κανενός, παρὰ μόνον ἡ Ἑλληνικὴ καὶ ἡ Ἐβραική. Οἱ μὲν ἀνέτοιμοι Ἑβραῖοι δὲν τὸν ἀποδέχτηκαν ὡς σωτήρα τοὺς λόγω τῆς ἀπίστευτης στενοκεφαλιᾶς τους, τὸν ἀποδέχτηκαν ὅμως οἱ ἕτοιμοι Ἕλληνες, λόγω τῆς "πατρώας" θρησκείας τους. Ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς ἄλλωστε τὸ ἐπιβεβαίωσε, δείχνοντας στὸ σπίτι τοῦ Ματθαίου μία παρέα Ἑλλήνων ποὺ πῆγαν νὰ τὸν γνωρίσουν, ἔχοντας ἀκούσει γι' Αὐτόν, λέγοντας μπροστὰ στὸν κόσμο: "Ἰδού, ἦλθε ἡ ὥρα νὰ δοξαστεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου" (Ἰωάν. ΙΒ, 13-23) Καὶ πράγματι, αὐτὸ ἔγινε. Οἱ Ἕλληνες, φωτοδότες γιὰ ἄλλη μία φορά, μέσα ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας Μέγα Βασίλειο, Μέγα Ἀθανάσιο, Γρηγόριο Θεολόγο καὶ Ἰωάννη Χρυσόστομο, ἑδραίωσαν τὴν χριστιανικὴ πίστη μὲ βάση τὸ Ὀρθὸ Δόγμα, δηλαδὴ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν διέδωσαν σὲ ὅλο τὸν κόσμο.
      Οἱ νέο-παγανιστὲς "ἀρχαιολάτρες", μέσα στὸν φανατισμὸ καὶ τὴν πλήρη ἄρνησή τους, πέφτουν σὲ ἀνιστόρητες γκάφες, διαλαλώντας ὅτι οἱ ἐν λόγω Πατέρες προσπάθησαν νὰ ἐκμηδενίσουν κάθε τί Ἑλληνικό, ποὺ βασιζόταν στὴν Ἀρχαία Ἑλληνικὴ Φιλοσοφία. Οὐδὲν ψευδέστερον τούτου! Ὅλοι τους, σπουδαγμένοι σὲ Ἀθήνα (Νεοπλατωνικὴ σχολὴ) καὶ Ἀλεξάνδρεια, εἶχαν βαθιὰ γνώση τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας. Ὁ δὲ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὑπῆρξε μαθητὴς τοῦ Φιλοσόφου Λιβάνιου, εἶχε κλασσικῆ μόρφωση καὶ τὰ ἔργα τοῦ ὅλα, γραμμένα στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, συγκαταλέγονται ἀνάμεσα στοὺς μεγαλύτερους θησαυροὺς φιλοσοφίας στὸν κόσμο. Αὐτοὶ εἶναι οἱ...πράκτορες τῶν σιωνιστῶν ἑβραίων, οἱ "κοπρόψυχοι", οἱ "ὕαινες ἐξ ἀνατολῶν" καὶ τὰ "ἅγια ρεμάλια" ποὺ βρίζετε καὶ χλευάζετε "κύριοι" νέο-παγανιστὲς "ἀρχαιολάτρες"; Σὰ δὲ ντρέπεστε! Οἱ νέο-παγανιστὲς "ἀρχαιολάτρες" ἰσχυρίζονται καὶ οὐρλιάζουν ὅτι ὁ χριστιανισμὸς ἐπιβλήθηκε μὲ τὴ βία. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἦταν παρὰ ἡ φυσικὴ ἀντίδραση στὰ τεράστια ἐγκλήματα καὶ στὶς σφαγὲς τῶν αἱμοσταγῶν ρωμαίων αὐτοκρατόρων ποὺ δίωξαν τοὺς χριστιανοὺς ἀναίτια καὶ τοὺς φόρτωναν ὅλα τὰ κακὰ καὶ τὰ δεινὰ ποὺ περνοῦσε ἡ αὐτοκρατορία ἐξ αἰτίας τῶν δικῶν τοὺς πράξεων. Ἂς μὴ ξεχνᾶμε, ὅτι ὁ - τότε - κόσμος, βρισκόταν σὲ παρακμή. Ἡ ἀριστοκρατία καὶ ἡ πλουτοκρατία τῆς ἐποχῆς ἦταν βυθισμένη στὴ διαφθορά, ἐνῶ ὀνομαστὰ ἦταν τὰ σεξουαλικὰ ὄργια καὶ τὰ πλήρους κατάπτωσης λουκούλια συμπόσια, ποὺ κατέληγαν σὲ πράξεις ποὺ ὑποβάθμιζαν παντελῶς τὴν ἀνθρώπινη ὑπόσταση. Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ ἀρρωστημένο κοινωνικὸ γίγνεσθαι ἀνδρώθηκε ἡ νέα θρησκεία, ποὺ κήρυττε τὴν ἀγάπη, τὴν ἰσονομία, τὴν πνευματικότητα καὶ τὴν καλοσύνη. Οἱ χριστιανοὶ ὑπέφεραν τὰ πάνδεινα ἀπὸ τοὺς "ἀρχαιολάτρες" παγανιστὲς ρωμαίους. Καὶ ὅταν τὰ πράγματα γύρισαν τούμπα, ὅταν δηλαδὴ ἐπεκράτησαν τελικὰ οἱ χριστιανοὶ καὶ ἡ νέα θρησκεία, ἔγιναν κι ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἀκρότητες. Ἀπειροελάχιστες ὅμως μπροστὰ στὶς ἀγριότητες τῶν παγανιστῶν Ρωμαίων. Νὰ συμφωνήσω, ὅτι ὁ Θεοδόσιος ὁ Μέγας προχώρησε ἀρκετὲς φορὲς σὲ ἀκρότητες κατὰ τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ὅπως αὐτὸς ἐκφραζόταν μέσω τῆς τέχνης (ἀγάλματα, ναοὶ κλπ) καὶ τῶν γραμμάτων (κλείσιμο σχολῶν κλπ). Ἀλλὰ μέχρι ἐκεῖ. Οἱ Ἕλληνες στὴν πλειοψηφία τοὺς εἶχαν ἀσπαστεῖ ἤδη πρὸ πολλοῦ τὸν χριστιανισμὸ καὶ μερικὲς μόνο μερίδες πληθυσμοῦ (δὲν ξεπερνοῦσαν τὸ 1/8 τοῦ πληθυσμοῦ, κατὰ τὸν Μελίσσιο τὸν Ἀλεξανδρινὸ) ἔμειναν προσκολλημένοι στὴν εἰδωλολατρεία ἢ στὴν ἀθεΐα.

       Ε, αὐτοὶ εἰσέπραξαν καὶ τὸ μένος τῶν "φανατικῶν" της ἀπὸ δῶ πλευρᾶς, πέφτοντας σὲ μία ἀπίστευτη διαμάχη μὲ κατάληξη τὸν τραγικὸ θάνατο τῆς μεγάλης μας φιλοσόφου Ὑπατίας καὶ τὸ τρίτο κάψιμο τῆς βιβλιοθήκης τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ὁ - σπουδαῖος κατὰ τὰ ἄλλα - Ἰουλιανὸς ἀργότερα, προσπάθησε νὰ ἀναβιώσει τὴν λατρεία τοῦ δωδεκάθεου, ἀναστηλώνοντας ναούς, ἐπιβάλλοντας βέτο σπουδῶν τῶν χριστιανῶν στὶς σχολὲς τῶν Ἀθηνῶν κλπ, ἀλλὰ μάταια. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ἐπίσης, ὅτι προσπαθώντας νὰ ἀποκτήσει σαφέστερη ἀντίληψη τῶν πραγμάτων, δοκίμασε νὰ ἐπαναφέρει τὴ λατρεία τοῦ θεοῦ Ἀπόλλωνα στὴν Ἀντιόχεια, σ’ ἕνα ἐγκαταλειμμένο ναὸ στὰ περίχωρα τῆς πόλης ἀλλὰ ἀποδοκιμάστηκε καὶ λοιδωρήθηκε ἀπὸ τὸν λαό. Τὴν ἡμέρα τῆς τελετῆς μόνο ὁ ἴδιος, ὁ ἱερέας τοῦ ναοῦ καὶ μία χήνα ἔδωσαν τὸ «παρών», ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος σ’ ἕνα σύγγραμμά του. Αὐτὸ καὶ μόνο ἀποδεικνύει, ὅτι ὁ χριστιανισμὸς ΔΕΝ ΕΠΕΒΛΗΘΗ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ, ἀλλὰ μὲ τὴ δύναμη τῶν Λόγων του. Ὁ χρησμὸς δὲ ποὺ δόθηκε στὸν ἴδιο τὸν Ἰουλιανὸ ἀπὸ τὸ μαντεῖο τῶν Δελφῶν (ποὺ κατὰ παράξενο τρόπο, σεβάστηκε ἀκόμη καὶ ὁ Θεοδόσιος!) ἦταν σαφής, παρὰ τὸ διφορούμενο τῶν χρησμῶν τοῦ γενικῶς: "Εἴπατε τῷ βασιλεῖ, χαμαὶ πέσε δαίδαλος αὐλά, οὐκέτι Φοῖβος, ἔχει καλύβαν, οὐ μάντιδα δάφνην, οὐ παγᾶν λαλέουσαν, ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ".  Καὶ στὸ τέλος ἐπίσης, τῆς ζωῆς του, μέσα στὴ σκηνή του, πληγωμένος στὴ μάχη ἐναντίον τῶν Περσῶν συζητώντας μὲ τοὺς φιλοσόφους Πρίσκο καὶ Μάξιμο γιὰ τὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς, ξεψύχησε μὲ τὴ φράση «Νενίκηκας μέ, Ναζωραῖε», ἀναγνωρίζοντας τὸ μάταιό της προσπάθειάς του γιὰ τὴν ἀναβίωση τῆς ἀρχαίας θρησκείας.
Ὅσο λοιπὸν καὶ νὰ βρίζετε, νὰ φωνάζετε, νὰ ἀπειλεῖτε ὅτι "σύντομα θὰ ὑπάρξει ξεκαθάρισμα λογαριασμῶν" γιὰ τὴν μακραίωνη "τυραννικὴ δουλεία ἐνάντια στὸν ἑλληνισμὸ" καὶ ἄλλα τέτοια ἀνάξια λόγου, ἔχετε χάσει τὸ παιχνίδι. Ὁ Χριστὸς ἔχει θριαμβέυσει αἰῶνες τώρα, καὶ ὁ Ἑλληνισμὸς εἶναι τὸ ἅρμα Του. 
       "Γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστιν τὴν Ἁγίαν καὶ τῆς πατρίδος τὴν Ἐλευθερίαν" ἀνέκραζε ὁ μέγας "Γέρων τοῦ Μοριά", καθὼς ὁρμοῦσε πάνω στὰ στίφη τῶν βαρβάρων κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση. Τὸ ἴδιο θὰ ἀνακράξουμε κι ἐμεῖς, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα νὰ βγοῦμε στοὺς δρόμους ἐπαναστατημένοι, γιὰ νὰ γίνουμε ἀνάχωμα στὴν ἐπιβολὴ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων (τῆς ὁποίας μέρος καὶ ὄργανα εἶστε κι ἐσεῖς) καὶ τῆς βασιλείας τοῦ Ἀντιχρίστου τὴν ὁποία ἔχουν ὡς σκοπὸ νὰ ἐπιβάλλουν μὲ τὴν Παγκόσμια Κυβέρνησή τους. "Γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν Ἐλευθερία!"

Γιάννης Βοῦρος Μελβούρνη - Αὐστραλία