"Ο,τιδήποτε πάθουμε άδικα από κάποιον,ο Θεός υπολογίζει την αδικία αυτή είτε προς διάλυση των αμαρτημάτων μας, είτε προς απόδοση αμοιβής…'' Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Ιερές Ακολουθίες του μήνα
Αρχική » Κατήχηση » Κηρύγματα

Καθώς τό ἱερό κείμενο μᾶς περιγράφει τήν προσωπικότητα τοῦ δαιμονισμένου στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, μᾶς δίνει  ἕνα χαρακτηριστικό τῆς προσωπικότητάς του, στό ὁποῖο ἀξίζει νά σταθοῦμε καί νά κάνουμε μερικές σκέψεις.Τό πρῶτο γνώρισμα τοῦ ἀνθρώπου πού τελεῖ κάτω ἀπό τή δαιμονική κατάληψη εἶναι ἡ γυμνότητα. Ὅπως λέει τό ἱερό κείμενο, ὁ δαιμονισμένος «ἱματισμόν οὐκ ἐνεδιδύσκετο». Ἡ γυμνότητα παρουσιάζεται ἀπό τόν εὐαγγελιστή ὡς καρπός τῆς διαβολικῆς πανουργίας ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου. Παρότι ὁ ἄνθρωπος βγῆκε γυμνός ἀπό τά χέρια τοῦ Δημιουργοῦ καί παρότι γυμνός ἐξέρχεται ἀπό τή μήτρα τῆς μάνας του, ἐντούτοις ἡ ἔλλειψη τῶν ρούχων δέν τιμάει τόν ἄνθρωπο.

Ἡ γυμνότητα εἶναι μία κατάσταση ντροπῆς, τήν ὁποία βίωσαν πρῶτοι οἱ πρωτόπλαστοι μετά τήν πτώση. Τά ροῦχα δέν εἶναι ἀνθρώπινη ἐφεύρεση. Εἶναι δῶρο πού τό χάρισε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο ὡς ἐφόδιο, γιά νά ἀντέξει τή φτώχεια τῆς γύμνιας ἔξω ἀπό τήν Ἐδέμ. Οἱ δερμάτινοι χιτῶνες, μέ τούς ὁποίους ἔντυσε ὁ Κύριος τούς ἀμετανόητους πρωτοπλάστους, εἶναι ὅλα τά χαρίσματα καί τά ἐφόδια μέ τά ὁποῖα ντύθηκαν οἱ ἄνθρωποι, προκειμένου νά ξαναβροῦν τό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς καί τῆς υἱοθεσίας. Τά ὑλικά ροῦχα δέν προφυλάσσουν μόνον ἀπό τίς καιρικές συνθῆκες. Εἶναι ταυτόχρονα προϊόντα τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ, εἰκόνες τῆς ἐσωτερικῆς κατάστασης τοῦ ἀνθρώπου, δείγματα τοῦ θρησκευτικοῦ του προσανατολισμοῦ, βαρόμετρο τῆς ἠθικῆς του ὡριμότητας. Ἡ ἔλλειψη τῶν ρούχων δέν εἶναι ἐπικίνδυνη μόνο γιά τήν προστασία τοῦ σώματος. Εἶναι ἀπόδειξη ἐσωτερικῆς πενίας καί ἀληθινῆς ἀμετανοησίας. Ἡ ἀποστροφή πρός τά ροῦχα εἶναι ἔνδειξη ἀποστροφῆς πρός τό Θεό, δεῖγμα μεγάλης αὐταρέσκειας καί αὐτάρκειας καί, ὡς ἐκ τούτου, δεῖγμα πνευματικῆς παρακμῆς. Ὁ διάβολος ἀπογυμνώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τά ροῦχα, γιά νά δείξει ὅτι τόν ἀπογύμνωσε ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Σήμερα, πού οἱ ἄνθρωποι πετοῦν εὔκολα τά ροῦχα τους καί χωρίς συστολή γυμνώνονται, τό κάνουν ἐπειδή μέσα τους ἔχουν ἐγκαταλείψει τό Θεό. Ὅποιος ἀποστρέφεται τό Θεό καί ἀποκόπτεται ἀπό τήν παρουσία Του, ἀπογυμνώνει τήν ψυχή του ἀπό τήν πατρική περιουσία καί δέν τυλίγει τό σῶμα του μέ ροῦχα, διότι θεωρεῖ ὅτι εἶναι αὐτόνομος, ὅτι τοῦ ἀνήκει ἡ ὕπαρξή του καί ὅτι δέν χρειάζεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ νά καθορίζει τίς ἐπιλογές του. Ἡ γυμνότητα δέν εἶναι ἀνηθικότητα. Εἶναι ὑπαρξιακή ἀσθένεια. Εἶναι σύμπτωμα τῆς μεγάλης ἀρρώστιας πού ὀνομάζεται ἀπουσία Θεοῦ. Τά ροῦχα δέν καλύπτουν τήν ντροπή τοῦ γυμνοῦ σώματος. Καλύπτουν τόν ἄνθρωπο μέ ταπείνωση καί ἀρετή καί τόν βοηθοῦν στήν ἐπανεύρεση τοῦ Θεοῦ καί στήν ἐπανένωση μαζί Του.

Ὁ ὀρθόδοξος πιστός, ὅταν βαπτίζεται, φοράει ὡς ροῦχο τό Χριστό. Ὅταν κοινωνάει τῶν ἀχράντων μυστηρίων, φοράει τά καλά καί ἐπίσημα ροῦχα τῆς μετανοίας, τῆς ταπείνωσης καί τοῦ θεϊκοῦ ἔρωτα. Ὅταν λούζεται τήν ἄκτιστη χάρη τῆς ἱερωσύνης, φοράει τά ἄμφια, πού εἶναι μικρές ἀναλαμπές τοῦ Παραδείσου. Ὁ Χριστός, ὅταν μεταμορφώθηκε, λευκάνθηκαν τά ροῦχα Του σάν τό φῶς. Ὅταν σταυρώθηκε, ἀπογυμνώθηκε, γιά νά ἀγγίξει τήν ἄκρα ταπείνωση καί τόν ἀπώτατο ἐξευτελισμό. Στή δόξα τοῦ Παραδείσου οἱ σεσωσμένοι θά εἶναι ντυμένοι μέ τά πάλλευκα, ὁλόλαμπρα ροῦχα τῆς θεογνωσίας.

Στή χαμερπή πραγματικότητά μας ἄς προσέχουμε τήν εὐκολία μέ τήν ὁποία ξεγυμνωνόμαστε. Δέν κινδυνεύουμε νά πέσουμε στήν ἀνηθικότητα. Κινδυνεύουμε νά πέσουμε στήν ἔπαρση, στήν ἀποξένωση ἀπό τό Θεό, στήν ἐπικίνδυνη αὐτάρκεια τοῦ προσώπου μας, στό μεγάλο ψέμα τῆς αὐτοδιαχείρισης. Ἡ γυμνότητα δέν εἶναι ἐπιστροφή στή φύση. Εἶναι ἐπιστροφή στήν πτώση. Γι’ αὐτό τήν ἀγαπάει καί τήν ἐμπνέει ὁ διάβολος. Ἄς ντυνόμαστε καθημερινά μέ τό ἔνδυμα τῆς προσευχῆς καί μέ τά ἀκριβά κοσμήματα τῆς ἀρετῆς εἰς τρόπον ὥστε νά χαιρόμαστε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τόν ὡραῖο χιτώνα τῆς θείας Του χάρης ἀπό τώρα καί γιά πάντοτε.

 

π.Δημήτριος Κατούνης

 





Επίκαιρα κείμενα

DVD Πατήστε εδώ για να το δείτε

Επικοινωνία | Ο Ναός μας | Εκδόσεις
Copyright Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου, με την υποστήριξη της e-RDA