Ἀγαπητοί χριστιανοί, βρισκόμαστε ἤδη μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ στή μέση τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς. Μέσα στήν εὐλογημένη αὐτή περίοδο, πού ὁ καθένας ἀπό μᾶς ἀγωνίζεται ἐντατικότερα μέ τήν νηστεία καί τήν προσευχή γιά νά μορφωθῆ ὁ Χριστός μέσα του. «Φωτίζου, φωτίζου Ἱερουσαλήμ, ἥκει γάρ σου τό φῶς καί ἡ δόξα Κυρίου ἐπί σέ ἀνέτειλεν», βροντοφωνάζει ὁ μέγας Ἡσαΐας. «Ἄκουε γάρ», λέγει, «οὐρανέ καί ἐνωτίζου ἡ γῆ». Προευαγγελίζομαι, φωνάζει ὁ προφήτης, ὅτι ἤδη ἔφτασε τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως, πρός τήν ὁποία σπεύδετε νά καταπαύσετε καί γιά τήν ὁποία τρέχετε ἐναγωνίως.Καί ἀπό ποῦ καθίσταται φανερό αὐτό; Ἡ δόξα Κυρίου ἤδη ἀνέτειλε στήν Ἱερουσαλήμ. Καί δόξα Κυρίου ἀναντίρρητα εἶναι ὁ θεῖος Σταυρός, ὁ ὁποῖος ὡς φαεινός ὄρθρος ἐμφανίζεται σήμερα καί ἐξακοντίζει τίς πρῶτες ἀκτίνες τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης. Πράγματι, σημειώνει ὁ ἅγιος Γερμανός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, στήν παρούσα ἑορτή ἔχουμε μνή-μη φωτός καί μάλιστα φωτός ἀνεσπέρου, πού φωτίζει ὅσους βρίσκονται στό σκοτάδι τῆς ἀκηδίας.

Μᾶς προτρέπει ὁ ἅγιος, ἀγαπητοί χριστιανοί, νά μήν σκυθρωπάζει κανείς ἀπό μᾶς τούς τροφίμους τῆς νηστείας, οὔτε νά ἀνταλλάσσει τήν ἡμερότητα τοῦ προσώπου του μέ τήν σκοτεινή ἔκφραση τῆς κατήφειας. Ἀλλά νά προσέλθουμε στήν ἀνατολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί νά φωτισθοῦμε καί νά λάμψουν τά πρόσωπά μας ἀπό τήν θέα τοῦ Τιμίου Ξύλου, ὅπως ὁ ἥλιος, καί τότε οἱ σκοτεινόμορφοι δαίμονες θά φύγουν μακρυά μας, μή δυνάμενοι νά μᾶς ἀτενίσουν κατά πρόσωπο. Διότι ἀπό τότε πού ὁ Χριστός ἐταπείνωσε τόν ἑαυτό Του καί ἔγινε ὑπήκοος στόν Θεό - Πατέρα «μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ», τότε μετετράπη ὁ Σταυρός σέ ξύλο ὑπακοῆς καί φωτίζει τήν διάνοιά μας, ἀρωματίζει τό στόμα, στηρίζει τήν καρδιά μας καί μεταδίδει τόν καρπό τῆς αἰωνίου ζωῆς. Ἀναιρεῖται ἔτσι ὁ καρπός τῆς παρακοῆς ἀπό τόν καρπό τῆς ὑπακοῆς. Ὁ ζωοποιός Σταυρός τοῦ Κυρίου, πού προβάλλεται σήμερα γιά προσκύνηση, θά πρέπει νά ἐμπνεύσει τόν καθένα ἀπό μᾶς σέ μεγαλύτερο ζῆλο γιά τά πνευματικά.

Εἶναι ἀνάγκη νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι γιά μᾶς σταυρός δέν εἶναι μόνο οἱ θλίψεις καί οἱ ταλαιπωρίες ἀπό τήν καθημερινότητά μας, ἀλλά κυρίως ἡ ἐπίγνωση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί η ἀναφορά μας μέ ἐμπιστοσύνη στόν Κύριό μας. Ὅλοι μας περνᾶμε δυσκολίες, μᾶς δυσκολεύει ἡ βιωτική μέριμνα, οἱ περιστάσεις τοῦ βίου καί οἱ δυσχέρειες ἀπό τήν οἰκονομική κατάσταση. Καί βέβαια ὅλα τοῦτα εἶναι σίγουρα σταυρός στήν ζωή μας. Χρειάζεται πίστη καί ἐμπιστοσύνη στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά μήν μᾶς καταβάλει ἡ θλίψη καί ἡ ἀπελπισία. Ὡς πνευματικοί ὅμως ἄνθρωποι θά πρέπει νά ἀντιληφθοῦμε καί τά βαθύτε-ρα καί οὐσιαστικότερα. Νά καταλάβουμε, δηλαδή, ὅτι σταυρός γιά τούς χριστιανούς εἶναι κυρίως ἡ θέα τῆς ἐσκοτισμένης ἀπό τήν ἁμαρτία καρδιᾶς μας καί ἡ διαδικασία τῆς ἐπαναφορᾶς στήν ζωή τῆς χάριτος, πού μέ μιά λέξη ὀνομάζεται μετάνοια. Ἡ «οἰκεία κατάγνωσις», ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἡ συντετριμμένη καρδιά ἀπό τήν «κατάγνω-ση» αὐτή, καί ἡ ἀναφορά μας στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ προσωπι-κός μας σταυρός, πού ὀφείλουμε νά σηκώσουμε μαζί μέ τόν Χριστό, γιά νά γευθοῦμε τήν χάρη τῆς ἄφεσης τῶν ἁμαρτιῶν καί νά ἀποκτήσουμε αἴσθηση τῆς θείας ζωῆς.

Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου ἔγινε ἡ βασιλική κλίνη τοῦ Βασιλέως, ἀφοῦ σ’ αὐτή ἔκλινε τήν κεφαλή Του γιά νά κοιμηθῆ ἑκούσια τόν ζωηφόρο ὕπνο. Ἀλλά ταυτόχρονα ἔγινε καί θυσιαστήριο γιά τήν σφαγή πού ὑπέστη γιά τό ἀνθρώπινο γένος, καί γιά τήν ἱερουργία, τήν ὁποία ὁ ἴδιος ἱερούργησε θυσιάζοντας τόν ἑαυτό Του ὑπέρ τοῦ κόσμου. Ὅπως, λοιπόν, τό πῦρ τῆς θεότητος τοῦ Ἀμνοῦ, ὁ ὁποῖος θυσιάστηκε πάνω του, τόν ἀνέφλεξε, χωρίς νά τόν κατακαύση, ἔτσι καί μεῖς σήμερα ἀγγίζουμε μέ τά χείλη καί λαμβάνουμε ἀπό αὐτό τό πῦρ κάθαρση ἁμαρτημάτων καί μεταδίδουμε τό φῶς καί τόν ἁγιασμό στόν ἔσω ἄνθρωπο, πού κατοικεῖ στό πήλινο αὐτό σῶμα.

Ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἐντάσσει σ’ αὐτή τήν εὐλογημένη προοπτική. Νά ἐναποθέσουμε τό ταλαίπωρο ἀπό τήν ἁμαρτία σαρκίο μας στό σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί ὡς ἄλλη κλίνη ἐκεῖ νά ὑπνώσουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες πού προέρχονται ἀπό τήν ἀποστασία μας ἀπό τόν Θεό καί τήν αὐτονόμησή μας. Ἀλλά καί νά θυσιάσουμε καθημερινά πάνω σ’ αὐτό τό ἀναμμένο θυσιαστήριο κάθε τί πού μαρτυρεῖ τό κοσμικό μας φρόνημα. Νά ἐκζητήσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στήν ζωή μας καί τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν.

π. Σ.Π