Ένας καλλιτέχνης ήθελε να βρει και να ζωγραφίσει το ωραιότερο πράγμα στη γη.Ρώτησε έναν ιερέα, ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα στην γη.

-Η πίστη, του απάντησε εκείνος. Είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο δυναμικού στη ζωή.

Ρώτησε έναν γεωργό.

-Η ελπίδα, του απάντησε. Αν λείψη αυτή, έλειψε κάθε δημιουργία για την ζωή.

Ρώτησε και μια φτωχή εργάτρια.

-Η αγάπη, του είπε. Μ’ αυτήν ξεπερνώ κάθε μου καημό.

Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη σκέφθηκε ο καλλιτέχνης. Πώς όμως μπορώ να ζωγραφίσω μαζί αυτά τα τρία;

Την ώρα που έμπαινε στο σπίτι του, στάθηκε με έκσταση μπροστά σ’ένα ζωντανό πίνακα: Τους γονείς του, την γυναίκα του, τα παιδιά του.

Στο μέτωπο των γονέων του είδε την πίστη.Στο χαμόγελο των παιδιών του την ελπίδα.Στα μάτια της γυναίκας του λαμποκοπούσε η αγάπη.Η καρδιά του σκίρτησε.Να το ωραιότερο πράγμα στην γη! Αυτό θα ζωγραφίσω.Και αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά η οικογενειακή του εστία.Ένα απλό χαρούμενο σπιτάκι, που το κυβερνούσε, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη!