Η προσέλευσή μας στην Eκκλησία είναι αναγκαία για την τροφοδοσία της ψυχής μας και ο χρόνος που διαθέτουμε για τον εκκλησιασμό μας δεν είναι ο χαμένος χρόνος αλλά ο πολύτιμος, αυτός που επενδύεται στη σωτηρία της ψυχής μας. Μακάρι να αξιοποιούσαμε στην Eκκλησία τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας! Δεν αρκεί όμως μόνο να έχομε την καλή συνήθεια να επισκεπτόμαστε την Eκκλησία, αλλά πρέπει και να γνωρίζουμε καλά τι είναι η εκκλησία . Παρατηρείται συχνά στους ναούς μας κάποια αταξία, ακατάσχετες συνομιλίες και άσκοπες μετακινήσεις πέρα-δώθε. Αφήνω, βέβαια, το προκλητικό ντύσιμο κυρίως κατά τη συμμετοχή μας στα Άγια Μυστήρια του Γάμου και της Βαπτίσεως. Ξέρουμε άραγε σε ποιόν τόπο μπαίνουμε, αδελφοί μου, για να σταθούμε ανάλογα και για να ντυθούμε σεμνά;

Ουρανός είναι η Εκκλησία, λένε οι Άγιοι Πατέρες (Συμεών Θεσσαλονίκης). Ο νάρθηκας είναι η γη. Ο κυρίως ναός είναι ο Ουρανός και το Άγιο Βήμα είναι ο Θρόνος του Θεού. Άρα, λοιπόν, μέσα στην Εκκλησία ο Επουράνιος Θεός «ενοικεί και εμπεριπατεί», μέσα στην Εκκλησία θυσιάζεται το Άφθαρτο και Δεδοξασμένο Σώμα του Χριστού μας. Είναι παρούσα η Παναγία Μητέρα του, οι Άγγελοι και όλοι οι Άγιοι . Και πιο συγκεκριμένα : επάνω στην αγία Τράπεζα κάθεται σαν σε Θρόνο Χερουβικό ο Θεός. Το Άγιο Ευαγγέλιο, που βρίσκεται πάντοτε επάνω στην αγία Τράπεζα, φανερώνει τον Χριστό ακόμη και οι εικόνες και ο Χριστός στη μέση και η Παναγία και ο τίμιος Πρόδρομος δεξιά και αριστερά υποδηλώνουν τον Ουρανό, όπου ο Χριστός πλαισιώνεται από τους Αγίους του. Αλλά και ο Σταυρός του Χριστού, υπερυψωμένος στο τέμπλο, υπενθυμίζει την έλευση του Χριστού κατά τη Δευτέρα Παρουσία, όταν, όπως λέγει ο Χριστός, «θα φανεί το σημείο του Χριστού στον Ουρανό». Πράγματι, αδελφοί μου, «Ουρανός πολύφωτος είναι η Εκκλησία» και «καθήμενοι μέσα στον ναό πρέπει να θεωρούμε ότι καθόμαστε στον ουρανό». Και όχι μόνο γιατί ο ιερός Χρυσόστομος θεωρεί την Εκκλησία ανώτερη και από τον Ουρανό, γιατί ο Ουρανός και η γη θα παρέλθουν αλλά η Εκκλησία θα παραμείνει στον αιώνα .

Επομένως, εφόσον η Εκκλησία είναι κάτι τόσο μεγαλειώδες και τόσο σπουδαίο, εφόσον μέσα σε αυτήν ενοικούν και εμπεριπατούν όλες οι Άγιες και Υπερουράνιες Δυνάμεις και ο ίδιος Θεός, πρέπει και εμείς να αναλογισθούμε σοβαρά πως μπαίνουμε μέσα, πως καθόμαστε, που είναι ο νους μας, που είναι οι επιθυμίες και οι λαχτάρες μας και πόσο είμαστε σε θέση να επικοινωνήσουμε με τα θεία πρόσωπα που βρίσκονται εκεί. Ας μάθουμε να καθόμαστε στην εκκλησία, που είναι ο Ουρανός, όπως ακριβώς οι άγγελοι και οι άγιοι στον ουρανό, με φόβο και τρόμο, απόλυτα αφοσιωμένοι στον Θεό. Δεν συνομιλούν οι άγγελοι μεταξύ τους, ούτε γελούν, ούτε κοροϊδεύουν, ούτε στρέφουν το βλέμμα τους εδώ και εκεί με περιέργεια, αλλά με προσοχή και ευλάβεια ατενίζουν τον παρόντα Θεό. Έτσι, σας παρακαλώ πολύ, και όλοι εμείς να στεκόμαστε στην Εκκλησία με φόβο και τρόμο, με ευλάβεια και σιωπή, με προσοχή και προσευχή, να βλέπουμε μπροστά μας, να ακούμε τα θεία λόγια και να μη ξεχνούμε ποτέ τη μεγάλη τιμή που μας κάνει εκείνη τη στιγμή ο Θεός, να βρισκόμαστε εμείς οι αμαρτωλοί και ανάξιοι μπροστά στον Επουράνιο και Παντοδύναμο Θεό.

Του Βεροίας Παντελεήμονος