Χριστὸς ἀνέστη, ἀδελφοί! Τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως τὸ φῶς τῆς ζωῆς πλημμύρισε τὰ πάντα! Νικήθηκε ὁ θάνατος, λαφυραγωγήθηκε ὁ Ἅδης, συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, καταισχύνθηκε ὁ διάβολος! Ὁ Τάφος τοῦ Κυρίου ἔγινε «ἡ πηγὴ τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως», ἡ ἀπαρχὴ καὶ ἐγγύηση τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως!… Καὶ ὅμως, τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ θεμέλιο τῆς πίστεώς μας, δὲν τὴν εἶδε κανείς! Εἴμαστε ὅμως βέβαιοι γιὰ τὸ μοναδικὸ καὶ ὑπερφυσικὸ αὐτὸ γεγονός, διότι ὁ Ἀναστὰς ἐμφανίσθηκε στοὺς μαθητές Του. Ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ὅτι τοὺς παρουσίασε τὸν Ἑαυτό Του ζωντανὸ μετὰ τὸ Πάθος Του «ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις», μὲ πολλὲς ἀποδείξεις.Ἂς δοῦμε λοιπὸν σήμερα πῶς οἱ ἐμφανίσεις τοῦ ἀναστημένου Κυρίου ἀποδεικνύουν τὴν Ἀνάστασή Του καὶ πῶς ἐμεῖς θὰ στηριχθοῦμε στὴν πίστη τῆς Ἀναστάσεως.Καὶ οἱ τέσσερις Εὐαγγελιστές, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀναφέρουν διάφορες ἐμφανίσεις τοῦ Κυρίου μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του, γεγονὸς ποὺ δείχνει πόσο σημαντικὰ τεκμήρια τῆς Ἀναστάσεως εἶναι αὐτές.

Κατ᾿ ἀρχὰς ὁ Κύριος δὲν ἐμφανίσθηκε μόνο μία φορά, ἀλλὰ ἀρκετές, καὶ μάλιστα «δι᾿ ἡμερῶν τεσσαράκοντα», δηλαδὴ μέσα σὲ διάστημα σαράντα ἡμερῶν. Οἱ ἐμφανίσεις Του ἔγιναν σὲ διάφορα μέρη: σὲ κλειστὸ χῶρο, στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ· ἀλλὰ καὶ στὴν ὕπαιθρο, ἔξω ἀπὸ τὸν Τάφο Του, στὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας, στὴν ἀκρογιαλιά. Καὶ σὲ διαφορετικὲς ὧρες: νύχτα πρὶν ξημερώσει, χαράματα· ἀλλὰ καὶ τὴν ἡ­μέρα, πρωί, ἀπόγευμα, βραδάκι.Ἐμφανίσθηκε σὲ διάφορα ­πρόσωπα, μεμονωμένα ἀλλὰ καὶ σὲ ὁμάδες ἀν­θρώπων: στὴν ἁγία Μαρία τὴ Μαγδα­ληνή, στὶς Μυροφόρες, στοὺς μαθη­τὲς ποὺ πορεύονταν πρὸς τὸ χωριὸ Ἐμμαούς, στὸν Πέτρο, μιὰ φορὰ σὲ δέκα καὶ ἄλλη σὲ ἕνδεκα μαθητές, σὲ ἑπτὰ ἀπ᾿ αὐτοὺς στὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος, στὸν ἅγιο Ἰάκωβο τὸν Ἀδελφόθεο, σὲ περισσότερους ἀπὸ πεντακόσιους πιστούς, ὅπως ρητὰ ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Α´ Κορ. ιε´ [15] 5-7).Ἐπίσης ὁ Κύριος, γιὰ νὰ διαλύσει ὁ­ποιαδήποτε τυχὸν ἀμφιβολία τους, οἰ­κονόμησε νὰ Τὸν ἀντιληφθοῦν μὲ διά­φορες αἰσθήσεις καὶ σὲ συνδυασμὸ μὲ διάφορα γεγονότα. Τὸν εἶδαν μὲ τὰ μάτια τους, Τὸν ἄκουσαν μὲ τὰ αὐτιά τους· τοὺς μίλησε ἐπὶ ὥρα κάποιες φορές, Τὸν ρώτησαν καὶ τοὺς ἀπάντησε. Τοὺς κάλεσε νὰ Τὸν ψηλαφήσουν, τοὺς δέκα καὶ τὸν ἀπόστολο Θωμᾶ· οἱ Μυροφόρες «ἐκράτησαν αὐτοῦ τοὺς πόδας» (Ματθ. κη´ [18] 9). Περπάτησε μαζί τους. Τοῦ ἔδωσαν νὰ φάει ψημένο ψάρι καὶ κηρήθρα μὲ μέλι. Ὑπακούοντας στὴν ἐντολή Του ἔπιασαν πολλὰ ψάρια, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἔφαγαν καὶ οἱ ἴδιοι! Τοὺς πρόσ­φερε ὁ Ἴδιος πρωινό. Ἔφαγαν καὶ ἤπιαν μαζί Του. Πλῆθος ἀποδείξεων καὶ ἐπιβεβαιώσεων!

Ὅλοι αὐτοί, βεβαιωμένοι γιὰ τὴν Ἀνάσταση ἀπὸ τὶς ἐμφανίσεις τοῦ Κυρίου ποὺ ἔζησαν, ἔδωσαν σταθερὴ μαρτυρία καὶ κήρυξαν μὲ ἀκατάβλητο θάρρος καὶ ἀκλόνητη πίστη τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου στοὺς ἴδιους τοὺς σταυρωτές Του ἀρχικά, κατόπιν σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, καὶ ὑπέμειναν τὰ πάνδεινα γι᾿ αὐτὴ τὴ μαρτυρία τους χωρὶς νὰ ὑποχωρήσουν.Ἐμεῖς ποὺ δὲν εἴδαμε τὸν Ἀναστάντα, πῶς θὰ ἐνισχύσουμε τὴν πίστη μας στὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως; Μελετώντας πρωτίστως τὶς μαρτυρίες τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων τῆς Ἀναστάσεως, τὶς σχετι­κὲς περικοπές. Ἀπὸ ὅλα ὅσα εἴπαμε, ἀντιλαμβανόμαστε τὴν ἀξιοπιστία τους.Τὸ σημαντικότερο ὅμως εἶναι νὰ ζήσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Μυστηριακὰ ζήσαμε τὴν Ταφὴ καὶ τὴν Ἀνάστασή Του ὅταν βαπτισθήκαμε. Πρέπει ὅμως νὰ τὴ ζήσουμε καὶ στὸν ἀγώνα μας. Ὁ Χριστιανός, ἐπειδὴ ἀκριβῶς πιστεύει στὴν Ἀνάσταση καὶ στὴν μέλλουσα ζωή, ἀπαρνεῖται τὶς ἀπατηλὲς χαρὲς αὐτῆς τῆς ζωῆς καὶ ζεῖ μὲ ἄσκηση, ἐγκράτεια καὶ κακοπάθεια. Ἀγωνίζεται μὲ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ νεκρώσει τὰ πάθη του, νὰ μὴν ἀκολουθήσει τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου, νὰ νικήσει τὸν διάβολο. Ὁ Κύριος ἀνασταίνει πνευματικὰ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει σταυρωθεῖ καὶ ταφεῖ ὡς πρὸς τὴν ἁμαρτία.Ἔτσι ὁ ἐν Χριστῷ ἁγιασμένος πιστὸς γίνεται ὁ ἀναστημένος ἄνθρωπος ποὺ ἔχει προσωπικὴ ἐμπειρία τῆς δυνάμεως τῆς Ἀναστάσεως καὶ δίνει μαρτυρία γι᾿ αὐτὴν πρωτίστως καὶ μόνο μὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι, μὲ τὴν ἁγιότητά του, μὲ τὴν Χάρι ποὺ ἐκπέμπει. Δίνει ὅμως μαρτυρία καὶ μὲ τὸν λόγο του, μὲ τὴν ὁμολογία του, ὅταν βρίσκεται σὲ περιβάλλον καὶ μὲ ἀνθρώπους ποὺ πολεμοῦν, εἰρωνεύονται καὶ χλευάζουν τὸν Κύριο καὶ τὴν Ἐκκλησία Του.

Χριστὸς ἀνέστη, ἀδελφοί! Σήμερα παν­ηγυρίζουμε τὴν πιὸ μεγάλη νίκη, τὸν πιὸ συγκλονιστικὸ θρίαμβο, τὸ πιὸ βέβαιο γεγονός! Διότι τὸ μόνο ἐμπόδιο γιὰ νὰ πιστέψει κανεὶς στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ ἀταπείνωτος ἀνθρώπινος ἐγωισμός, ἡ ἐπίμονη ἀμετανοησία. Ὁ ἄνθρωπος ὁποιασδήποτε ἐποχῆς μπορεῖ νὰ βεβαιωθεῖ γιὰ τὴν Ἀνάσταση! Γιατὶ Ἐκεῖνος ζεῖ καὶ ἐπισκέπτεται ὅσους Τὸν ἀναζητοῦν καὶ δὲν παύουν νὰ Τὸν περιμένουν ἀκόμη καὶ στὴν πιὸ μεγάλη θλίψη, στὴν ἔσχατη ἀδυναμία τους. Ἔρχεται καὶ τοὺς ἀνασταίνει σὲ μιὰ καινούργια ζωή, τὴν αἰώνια μαζί Του!