Σήμερα, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τό Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, ὡς τό κέντρο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί μᾶς καλεῖ νά τόν προσκυνήσουμε μέ πίστη, γιά ν'ἀντλήσουμε δυνάμεις γιά τήν συνέχιση τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνα. Ὁ Σταυρός, πού ἀπό ὄργανο θανάτου ἔγινε ὄργανο σωτηρίας, εἶναι τό «σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου», πού τό ταυτίζει ὁ Μ. Βασίλειος, μέ τόν Σταυρό, ὁ ὁποῖος θά εἶναι στραμμένος, κατά τή Δευτέρα Παρουσία, πρός τά τέσσαρα πέρατα καί τίς τέσσαρες ἄκρες τοῦ Σύμπαντος.

Στόν Σταυρό καί σέ κάθε σημεῖο τοῦ σταυροῦ εἶναι παροῦσα ἡ σωτηριώδης ἐνέργεια καί ἰαματική δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Γιά τήν Ἐκκλησία, ὁ Σταυρός εἶναι ἡ δόξα, ἡ χαρά καί ἡ πηγή Χάριτος καί ζωῆς. Ἀποτελεῖ ἀήττητο ὅπλο κατά τοῦ διαβόλου καί «τρόπαιο πού ἔστησε ὁ Σωτήρ κατεπάνω στήν ἁμαρτία καί στόν θάνατο», λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Τρόπαιο ὀνομάζουν τόν Σταυρό καί ἄλλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Σταυρός εἶναι τό μοναδικό κλειδί πού ξανάνοιξε γιά τό ἀνθρώπινο γένος τήν θύρα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Σημειώνοντάς τον πάνω στό σῶμα μας, μέ τά τρία δάκτυλα τοῦ δεξιοῦ μας χεριοῦ, ἀτενίζοντάς τον μέσα στήν Ἐκκλησία, προσκυνώντας τον μέ εὐλάβεια, λαμβάνουμε τήν Χάρι καί δύναμι ἀπό τόν Κύριο καί ἀναδεικνυόμαστε ἄξιοι ἀθλητές στό στάδιο τῶν ἀρετῶν. Οἱ κόποι καί οἱ στερήσεις δέν εἶναι πλέον ἱκανές νά λυγίσουν τό φρόνημά μας, νά μαράνουν τόν ζῆλο μας, νά ἀτονήσουν τόν πνευματικό μας ἀγῶνα.

Ἄς προσκυνήσουμε, λοιπόν, σήμερα μέ κατάνυξι τόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ. Ἔτσι, θά ἐνισχυθοῦμε γιά νά διανύσουμε καί τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μέ καρπούς ἄξιους τῆς μετανοίας καί θά ἀξιωθοῦμε νά ἀπολαύσουμε, στό τέλος, τό φῶς καί τή δόξα τῆς Ἀνάστασης.

Ἀρχιμ.π. Φρουμ.Δημητρίου