Μέσα Νοέμβρη… ἡ ὥρα τοῦ τέλους τοῦ φθινοπώρου ἦρθε, κοντοστέκει στὴν ὀξώπορτα… μᾶς ἀφήνει σιγά-σιγά, παραδίδοντας τὴ σκυτάλη του, στὸν τσουχτερὸ κρύο χειμώνα…!Ἡ δεσπόζουσα πολυχρωμία τῆς φύσης, ἐναρμονισμένη ἄψογα, μὲ τὰ καταπληκτικὰ τοπία τῆς εὐλογημένης μας Πατρίδας, δημιουργεῖ ὡραιότατα μοναδικὰ σκηνικά, τὰ ὁποῖα κλέβουν τὶς ἐντυπώσεις…! Οἱ ἡλιαχτίδες ποὺ ἀναμειγνύονται μὲ τὰ σύννεφα… ἡ ὀμίχλη ποὺ στροβιλίζεται ἀνάμεσα σὲ δέντρα καὶ βουνά… τὰ σύννεφα μὲ τὰ ἐναλλασσόμενα σχήματα… τὸ νερὸ στὰ ρυάκια, ποὺ κυλᾶ κελαηδιστά, σὰν παλαιϊκὴ κιθάρα, ἡ ὁποία κλείει μέσα της πληθώρα ἤχους καὶ ἤχους.… δημιουργοῦν μιὰ δοξολογικὴ διάθεση τῆς ψυχῆς, πρὸς τὸν Πανάγαθο Θεό, “δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι”…!

«Τὰ πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησε”…!Αἴφνης, ἐκεῖνο τὸ πρωί, λὲς καὶ δὲν ἤθελε νὰ ξημερώσει… λὲς καὶ ἡ ἡμέρα φοβότανε… λὲς καὶ δὲν ἤθελε ὁ ἥλιος νὰ ἀνατείλει…! νὰ μὴ δεῖ τὸ κακὸ ποὺ ἐρχότανε…!!!Ἀστραπὲς καὶ βροντές, κάνουν σαματά, φέρνωντας ἄνω κάτω τὸ οὐράνιο στερέωμα…!Καὶ ἦρθε μοιραῖα, τοῦ φθινοπώρου ἡ ὥρα… ἀνάμεσά μας στάθηκε· σκυθρωπή… λυπημένη…!Καὶ τούτη, τὴν μοναδικὴ ἀτμόσφαιρα, ἔρχονται νὰ καταστρέψουν ἀπρόσμενα καιρικὰ φαινόμενα…! ἰσχυρές καταρρακτώδεις βροχές… θυελλώδεις ἄνεμοι…! Συνταρακτικὸ τὸ φαινόμενο… Καὶ ἐκεῖ ποὺ πλέαμε σὲ πελάγη εὐτυχίας… ἄρχισαν οἱ “βόμβες” τῆς βροχῆς… τὰ “κανόνια” ἔβαλλαν ἀπὸ παντοῦ… ὁ “καπνός” τοὺς ἔπνιγε… καὶ ἡ φουσκορεματιά, γονάτισε ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες…!Ὤχ, Θεέ μου! ὁ θάνατος κλωθογυρίζει…!!!

Βοήθα, Παναγιά μου, βοήθα… για νὰ γλιτώσουμε…!Βοήθα, Παναγιά μου, καὶ ἂς ἔχουμε πέσει τόσο χαμηλά…τὸ παραδέχομαι: ἁμαρτήσαμε…! Συγχώρεσέ μας, νομίζω, ἔχουμε μετανιώσει…(;)Καὶ ἐκεῖνο τὸ πρωινό, λὲς καὶ δὲν ἤθελε ἡ αὐγὴ νὰ φέρει χρώματα… λὲς καὶ δὲν ἤθελε ὁ ἥλιος νὰ προσφέρει τὸ χαμόγελό του… θὰ θυμόμαστε τούτη τὴν ἡμέρα…! Καὶ ἡ Πατρίδα μας, μετρᾶ τὶς “πληγές” της…!

Στοχαστής