Και όταν οι γιατροί μετά από λίγο ανακοίνωσαν τον επικείμενό του θάνατο, ο Σεβασμιώτατος καλεί όλους τους Ριζαρείτες να αγρυπνήσουν προσευχόμενοι για τη σωτηρία του.Πίστη και δάκρυα, ξημερώνοντας Κυριακή, αρχές του αιώνα, στον άη Γιώργη της Ριζαρείου.Ο Άγιος Πενταπόλεως συγκινημένος λειτούργησε "υπέρ υγείας του δούλου του Θεού Νικολάου" κι ύστερα κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του να ξεκουραστεί. Και στον ύπνο του, σ' ένα εξαίσιο όνειρο, η Παναγία τον βεβαίωσε ότι "ο Νικόλαος θα γίνει καλά".Πράγματι. Ο ετοιμοθάνατος νεαρός από την επομένη κιόλας καλυτέρεψε και σιγά σιγά θεραπεύθηκε. Αποφοίτησε από τη Σχολή και χειροτονήθηκε ιερέας, ιερομόναχος.
"Και καθώς ήταν ευλαβής και καλλίφωνος δεν έπαυε να υμνολογεί την Παναγία, να δοξάζει τον Θεό και να ευγνωμονεί τον Άγιο Πατέρα για την αγάπη του". Ο Σεβασμιώτατος, άγιος Νεκτάριος ήταν πολύ ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο, ιδιαίτερα όταν έφθανε στα "όρια" τους ανθρώπους. Στην εφημερίδα "Ιερός Σύνδεσμος" των Αθηνών (1895) όπου συχνά αρθρογραφούσε, έγραψε και μιά πραγματεία για τις αυτοκτονίες· ίσως αφορμή για τη συγγραφή της ήταν η ιστορία του Νίκου.
paraklisi.blogspot.gr