Αρχική » Νεότητα » Συμβουλές
Έρχεται πολύς κόσμος και ζητά απ' τον παπά μιαν ευχή για τη βασκανία: “Πάτερ, σε παρακαλώ, διάβασέ μου κάτι, δεν αισθάνομαι καλά”... Δε νομίζω να υπάρχει κληρικός που να μην έχει ακούσει από κάποιον πιστό/ πιστή αυτό το αίτημα. Σίγουρα, το να πάει κανείς στον παπά και να του διαβάσει “μιαν ευχή” είναι αρκετά εύκολο.
Πηγαίνει απλώς και το ζητάει. Όσο εύκολο είναι αυτό, άλλο τόσο δύσκολο είναι ν' αλλάξει κανείς τη ζωή του κατά πως θέλει ο Θεός. Μια φορά, όταν κάποιος ζήτησε “ευχούλα” τον ρώτησα αν εξομολογείται κι αν κοινωνάει. Εκείνος -τρόπον τινά- θίχτηκε και μου απάντησε πως “αυτά είναι ψιλά γράμματα! Εγώ θέλω μιαν ευχή να μου φύγει το μάτι”.
Ο Χριστός, απ' την άλλη, μας λέει στο Ευαγγέλιο ότι όποιος τρέφεται απ' το Σώμα και το Αίμα Του γίνεται ένα μ'Αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι η σχέση μας με την Εκκλησία δεν είναι ούτε ωφελιμιστική, ούτε τουριστική! Σημαίνει ότι η Θεία Κοινωνία είναι μέρος της ζωής μας, ότι δε μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον Άρτο που απ' τον Ουρανό κατέβηκε.
Εφόσον έχουμε ζωή εκκλησιαστική, πράγμα που σημαίνει ότι αγωνιζόμαστε να είμαστε ενωμένοι με τον Χριστό, δεν έχουμε να φοβόμαστε κανένα κακό μάτι και καμιά γλωσσοφαγιά. Η Εκκλησία δεν έχει θεσπίσει τις ευχές για να αντικαθιστούν τα Μυστήρια και να κάνουν τη ζωή μας “πιο εύκολη”. Οι ευχές έχουν αξία και λειτουργούν πάνω μας όταν αγωνιζόμαστε: από μόνες τους δε λένε απολύτως τίποτε. Δεν είναι ξόρκι, είναι βοήθημα.
Ιάσων Ιερομ.
|
Πατήστε εδώ για να το δείτε