Όσους πολέμησαν και συνεχίζουν να πολεμούν την Εκκλησία του Χριστού αν δεν τους συγκινεί τίποτε άλλο θα πρέπει να τους βάλει σε βαθειές σκέψεις (αν θέλουν βέβαια να σκεφθούν)η Αγάπη του Εσταυρωμένου. Οι αρνητές και οι ποικιλώνυμοι χλευαστές του Εσταυρωμένου τον πολεμούν επι είκοσι αιώνες. Ο πολυμέτωπος αγώνας τους δύο χιλιάδες χρόνια γίνεται με χίλιους τρόπους. Όμως ο Θεάνθρωπος Κύριος μας καθηλωμένος στον Σταυρό, με το Άγιο Του Αίμα που λούζει την άχραντο πλευρά Του, τα Άγια Του Χέρια και Πόδια , με την φοβερή δίψα που καίει και στεγνώνει τα Άγια Του Χείλη, τους παρακολουθεί με βλέμμα Θείας Αγάπης. Όσοι μελέτησαν στοχαστικά και προβληματίσθηκαν γύρω από τα Σεπτά Πάθη του Κυρίου μας ,βεβειώνουν : Ο καρφωμένος στον Σταυρό Λυτρωτής νικά και κατακτά πολλούς από αυτούς που τον πολέμησαν η τον αρνήθηκαν. Απο τον Εκατόνταρχο που όταν είδε τον σεισμό και τα γενόμενα είπε γεμάτος δέος τον λόγο Αληθώς Θεού Υιός ήν ούτος. Από  τον διώκτη Παύλο που τον υπηρέτησε στη συνέχεια όσο κανείς άλλος θνητός, ως τους φανατικούς οπαδούς του ορθολογισμού και των κοινωνικών συστημάτων η στρατευμένων ιδεολογιών, που  εδίωξαν με λόγο η έργο τον Εσταυρωμένο κι ύστερα έγιναν ταπεινοί μαθηταί Του, ο αριθμός είναι αμέτρητος.

Η Θεία Αγάπη που ακτινοβόλησε από τον Σταυρό δεν εξηγείτε καθόλου με την λογική. Θα έλεγα πως στην αγάπη αυτή πραγματοποιείται ένα παράδοξο: Την χλευάζεις κι όμως διαπομπεύεσαι εσύ, ο χλευαστής της. Αυτό έπαθαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι κάθε εποχής. Την κρίνεις κι όμως κρίνεσαι εσύ ο κριτής της. Αυτό έπαθαν τα Συνέδρια και οι Αρχηγοί των λαών κάθε εποχής. Την προδίδεις κι όμως στιγματίζεσαι εσύ ο προδότης της. Αυτό έπαθε ο Ιούδας και οι Ιούδες κάθε εποχής. Αυτά τα υπέρλογα θαύματα πραγματοποιεί η χριστιανική Αγάπη ,όπως την δίδαξε,την εβίωσε και την σφράγισε με το Πανάγιο Αίμα του ο Κύριος. Όπως την πρόβαλε σ΄ όλο το μεγαλείο της Θυσιας η Ενσαρκωμένη Αγάπη. Αυτή που ευλογούσε όσους την κάρφωναν που πληγωνόταν κατάκαρδα, όχι τόσο από τα Καρφιά όσο από την αμετανοησία και την χλεύη των χλευαστών της. Αυτή που στην ώρα του φρικτού μαρτυρίου της είχε έναν παρήγορο λόγο γα να γλυκάνει τις τελευταίες στιγμές ενός ληστού, που σκόρπιζε τον θάνατο στο πέρασμα του. Αυτή που μέσα στην αφάνταστη οδύνη της είχε την ανησυχία να μεριμνήσει στοργικά για το αύριο της Παρθένου Μαρίας, που την γεννησε στον κόσμο. Η στεφανωμένη με αγκάθια Αγία Κεφαλή έγερνε κάτω από το βάρος των φρικτών πόνων, αλλά και τα αυτιά παρακολουθούσαν τον σάλαγο του λαού. Από το ύψος του Σταυρού το διεισδυτικό και πεντέφορο αλλά πάντα γεμάτο άρρητη γλυκύτητα βλέμμα χάιδευε μυστικά τις ψυχές όλων. Και ενώ τα σωθικά καίγονταν από ακατάσχετη αιμορραγία και ο παλμός της καρδιάς γινόταν ολοένα και πιο βραδύς, η Εσταυρωμένη Αγάπη,που καιγόταν για τις ψυχές, που ήλθε να λυτρώσει, άφησε από τα φρυγμένα χείλη της  να βγεί ο ικετευτικός λόγος: Πάτερ άφες αυτοίς.

Να γιατί μέσα στην αδιάκοπη ροή του χρόνου εκατομμύρια καρδιές καταπληγωμένες και καταματωμένες από τα βέλη της αμαρτίας, κουρασμένες από τον κάματο της δουλείας στα τυραννικά πάθη, συντετριμμένες από την ντροπή του αμαρτωλού βίου γονατίζουν μπροστά στον  Σταυρό  Του  συγκλονισμένες από την απύθμενη Αγάπη Του.  Αν η Εκκλησία του Χριστού ζει και θριαμβεύει παρ όλους τους ισχυρότατους ιστορικούς και κοινωνικούς σεισμούς που άλλαξαν μέσα στα 2000 χρόνια τον ρυθμό του κόσμου μας, τούτο οφείλεται στην αγάπη με την οποία ελύτρωσε, εθέρμανε και ημέρεψε τον άνθρωπο ο Χριστός. Οφείλεται στην απέραντη ,αστείρευτη αγάπη που γνωρίζει ένα μονάχα: Να προσφέρεται, να δίνεται για την σωτηρία του άλλου. Την Αγάπη ,που κορύφωμα της είναι το απερίγραπτο οδυνηρό μαρτύριο του Σταυρού. Αυτή την τόσο απλή, μα τόσο δυνατή αλήθεια, μας φωνάζει από τον Γολγοθά ο Θεάνθρωπος Κύριος και σήμερα γιατί έχει ψυγεί η αγάπη στις καρδιές μας. Οι δίσεκτοι καιροί μας ,στους οποίους αφανείς και φανεροί εχθροί του ανθρώπου καλλιεργούν την διαίρεση και το μίσος μας φωνάζουν: Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βιώσετε την αγάπη, όπως την προβάλλει μπροστά σας η Αγάπη ,ο Θεός μας.

Ας πέσουμε λοιπόν με δάκρυα συντριβής μπροστά στα ματωμένα πόδια του για όσους δεν αγαπήσαμε για να μας δώσει Εκείνος την Χάρη να αγαπούμε όλους ,όπως Αυτός. Έτσι θα πλατύνει ο ορίζοντας της ψυχής μας. Θα γεμίσει φώς ανέσπερο, γλυκύ και ιλαρό. Ζώντας στην ατμόσφαιρα της Θείας Αγάπης θα βεβαιωθούμε πως υπάρχει και στην εφήμερη ζωή μας, αιωνιότητα.

Π.Μ