Όσο το ημερολόγιο πλησίαζε πρίν απο δύο περίπου χρόνια στην 21 Δεκεμβρίου του 2012,  τόσο  μια φρενίτιδα καταστροφολογίας καταλαμβάνει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι μόνο... Ο κόσμος δείχνει να παραληρεί υπό το βάρος των ''προφητειών'' του Νοστράδαμου και των προβλέψεων των Μάγιας... Μόνο το Μεξικό βγάζει αναρίθμητα κέρδη εκμεταλλευόμενο τα απομεινάρια του πολιτισμού τους και ''πουλώντας'' τις θεωρίες, που σχετίζονται με το τέλος του κόσμου. Στην ίδια πορεία κινείται και ο κινηματογράφος, ο οποίος χρόνια τώρα θησαυρίζει δημιουργώντας ταινίες, που αναφέρονται σε αυτό ακριβώς... Στο τέλος των πάντων, στον Αρμαγεδώνα...        

Και δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι αμέτρητες οι περιπτώσεις, που έχει διαδραματιστεί το ίδιο σκηνικό. Απλώς, διαφέρουν οι ημερομηνίες, οι χρονολογίες και οι αφορμές. Το σενάριο είναι λίγο ως πολύ γνωστό και χιλιοειπωμένο... Μετεωρίτης πέφτει στη γη και ΜΠΟΥΜ όλα καταστρέφονται... Ακραία καιρικά φαινόμενα ''χτυπούν'' λυσσαλέα τον πλανήτη, ο οποίος φυσικά καταστρέφεται... Εξωγήινοι επιτίθενται στον κόσμο και τον καταστρέφουν... Μικρή είναι η διαφορά των παραπάνω θεωριών, από τα σενάρια των παραγωγών της Έβδομης Τέχνης και αυτή αφορά, ως επί το πλείστον, στον καταλυτικό ρόλο του ήρωα της ταινίας, ο οποίος, τελικώς, κατορθώνει μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες- κατά τη διάρκεια των οποίων ο μισός πληθυσμός έχει εξοντωθεί - να σώσει τη γη.   

Παρόμοιες θεωρίες έχουν ειπωθεί λοιπόν μυριάδες, με πιό πρόσφατη ίσως αυτή του MILLENIUM κατά το 2000, όπου πολλοί περίμεναν ότι ήρθε το οριστικό Τέλος κι ότι δεν υπάρχει Αύριο, με αρχηγούς αιρέσεων να εκμεταλλεύονται στο έπακρο το νοσηρό αυτό κλίμα, απομυζώντας περιουσίες ή ωθώντας ακόμα και σε απόπειρες ομαδικών αυτοκτονιών τους οπαδούς τους... Όμως το Αύριο ήρθε... Μα δεν έφερε μαζί του τη Γνώση...  

Τη γνώση της ματαιότητας που κρύβεται πίσω από τέτοιες πρακτικές, φόβους και καταστροφολογίες. Παράδοξο γεγονός λοιπόν αποτελεί η δίψα, με την οποία παρακολουθεί μεγάλο ποσοστό του κόσμου όλα αυτά τα σενάρια...Μοιάζει να θέλει να καταστραφεί... Να βιώσει την ένταση του ολέθρου, παρασυρμένο από μιάν ανεξήγητη, σχεδόν ευλαβική, λαγνεία, όπως ακριβώς η πεταλούδα που τριγυρίζει γύρω από το φως κι ας καίγεται!    

Δεν είναι τυχαίο που γύρω στο 15% του κόσμου πιστεύει πως ο πλανήτης θα είχε καταστραφεί στις 21/12/12, αποτελώντας με αυτόν τον τρόπο, βούτυρο στο ψωμί των κάθε λογής επιτηδείων και καιροσκόπων, που έφτασαν ακόμα και στο σημείο να πωλούν εισιτήρια για τον Παράδεισο ή την Κόλαση, αναλόγως , με την προτίμηση του αγοραστή... Τα πάντα λοιπόν πωλούνται και τα πάντα αγοράζονται... Ακόμα και η Αιωνιότητα... Γιατί ποιό μυαλό- όσο διεστραμμένο κι αν ήταν αυτό - θα επιχειρούσε να εκδώσει τέτοιου είδους εισιτήρια, αν δεν υπήρχε και η αντίστοιχη ζήτηση; Ή ποιός εξαχρειωμένος νους θα μπορούσε ποτέ να πιστέψει πως αγοράζοντας ένα τέτοιο εισιτήριο θα εξασφάλιζε έτσι απλά τη Ζωή Μετά Το Θάνατο;  

Δε χρειάζεται συγκεκριμένες ημερομηνίες, ούτε ''εισιτήρια'' ο Άχρονος Θεός, για να νιώσει ποιος τον Αγαπά και Συντάσσεται με Αυτόν και ποιός όχι... Αρκείται στην έμπρακτη μαρτυρία του, η οποία στηρίζεται στον τρόπο ζωής, τις επιλογές και την εμπιστοσύνη, που δείχνει ο άνθρωπος στην Πρόνοια και το Θέλημα του Δημιουργού του και που σίγουρα δεν καθορίζει τις επιλογές του, επηρεασμένος από τα ημερολόγια των Μάγιας ή τις καταστροφολογίες του Νοστράδαμου...

Π.Π