Ερμηνεύοντας τή Θεία Λειτουργία, αδελφοί μου χριστιανοί, φθάσαμε μετά τή Με­γάλη Είσοδο, μετά τά ««Αγια», όπως λέμε. Η Μεγάλη Είσοδος είναι μία λειτουργική αναπαράσταση του ερχομού του Χριστού από τή Βηθανία στήν Ιερουσαλήμ για να σταυ­ρωθεί. Τώρα μέ τή Μεγάλη Είσοδο τά Τίμια Δώρα μεταφέρθηκαν από τήν Προσκομιδή πάνω στήν Αγία Τράπεζα, γιά τήν θυσία πού πρόκειται νά γίνει. Αφού τά θυμιάσει καί τά προσκυνήσει ό Ιερεύς τά Τίμια Δώρα λέει μέ δυνατή τή φωνή: «Πληρώσωμεν τήν δέησιν ήμών τώ Κυρίω». Δηλαδή, «νά συμπληρώσουμε τήν προσευχή μας στό Θεό», νά Του πούμε περισσότερα. Του είπαμε στήν αρχή δεήσεις μέ τά «Ειρηνικά», Του είπαμε επειτα περισσότερες δεήσεις μέ τήν λεγομένη «'Εκτενή δέηση», αλλά τώρα ό Ιερεύς μας λέει νά προσθέσουμε καί άλλες δεήσεις στό Θεό. «Πληρώσωμεν», λοιπόν, «τήν δέησιν ημών τώ Κυρίω»! Τά όσα θά πούμε μέ τίς δεήσεις αυτές λέγονται «Πληρωτικά». Καί καταλαβαίνετε γιατί λέγονται ετσι. Λέγονται «Πληρωτικά», επειδή αρχίζουν μέ τό κέ­λευσμα του Ιερέα «Πληρώσωμεν».

Μέ τά «Πληρωτικά», μέ τίς δεήσεις δηλαδή πού θά πεί τώρα ό Ιερέας νά κάνου­με, ετοιμάζει καί τον εαυτό του καί τό λαό γιά τή Θυσία πού πρόκειται νά γίνει. Γιατί οι επτά αυτές νέες δεήσεις δέν είναι σάν τίς άλλες. Οι άλλες προηγούμενες δεήσεις ήταν κά­πως γενικές καί αφορούσαν τό βίο μας. 'Ετούτες όμως οι νέες επτά δεήσεις, πού θά ακού­σουμε τώρα μέ τά «Πληρωτικά», είναι πιό ειδικές καί αφορούν καθαρά τήν πνευματική μας ζωή.

Κατά πρώτον ό Ιερέας μας λέγει νά προσευχηθούμε γιά τά Τίμια Δώρα, πού εβαλε πάνω στήν Αγία Τράπεζα. ««Υπέρ τών προτεθέντων Τιμίων Δώρων, του Κυρίου δεηθώμεν», λέει. Αλλά, σέ τί νά προσευχηθούν οι χριστιανοί γιά τά Τίμια Δώρα; Δέν ξέρω, χριστιανοί μου, νά σας απαντήσω, τί σημαίνει ακριβώς ή προτροπή αυτή του Ιερέα τό νά προσευχηθούμε «υπέρ τών προτεθέντων Τιμίων Δώρων». Πιθανόν μέ τήν προτροπή του αυτή νά θέλει νά μας πεί νά προσευχηθούμε νά διαφυλαχθοϋν αβλαβή τά Τίμια Δώρα πού είναι τώρα πάνω στήν «Αγία Τράπεζα. Νά μή γίνει δηλαδή καμμιά ζημιά καί παραπέσουν, όπως ήταν εύκολο νά γίνει αυτό παλαιά στίς κατακόμβες· καί ήταν εύκολο πάλι στίς κατακόμβες τά διάφορα ζωύφια, πού υπηρχαν εκεί, νά όρμήσουν στό Αγιο Ποτήριο.

Αλλά είναι ώραίες καί πολύ πνευματικές οι υπόλοιπες δεήσεις πού μας προτρέπει ό Ιερέας νά κάνουμε στό Θεό. Μας λέει νά ζητήσουμε από τό Θεό νά είναι καθαρή ή μέρα πού υποδεχτήκαμε. Νά είναι «αγία, ειρηνική καί αναμάρτητη»! Μέ τήν ευκαιρία αυτή, χριστιανοί μου, σας λέω νά προσεύχεστε κάθε πρωί στόν Ιησού Χριστό γιά τήν ημέρα πού ξημέρωσε. Νά Του λέτε: «Ευλόγησε, Χριστέ μου, τή σημερινή ημέρα πού μου χάρισες. Νά μήν πάθω κακό, ουτε νά κάνω κακό»! Επειτα ό Ιερέας μας λέει νά ευχηθούμε στόν Θεό νά μας δώσει άγγελο ειρήνης, γιά νά μας καθοδηγεί στόν άγιο δρόμο Του καί νά μας φυλάγει από κάθε κακό ψυχικό καί σωματικό. Μετά μας λέει νά παρακαλέ­σουμε γιά τήν συγχώρηση καί τήν άφεση τών άμαρτιών μας. Νά τό προσέχετε πολύ, χρι­στιανοί μου, τό αίτημα αυτό, τό «συγγνώμην καί άφεσιν τών άμαρτιών». Όταν τό ακούτε, νά λέτε: «Συγχώρησέ με, Χριστέ μου, γιά τά άμαρτήματά μου, αυτά πού εκα­να μέ τό θέλημά μου καί αυτά πού εκανα χωρίς τό θέλημά μου». Μετά, πάλι ό «Ιερεύς μας προτρέπει εδώ στά «Πληρωτικά» νά ζητήσουμε από τό Θεό νά περάσουμε τόν υπό­λοιπο χρόνο της ζωης μας μέ ειρήνη καί μέ μετάνοια. Είναι πολύ δυνατό τό αίτημα αυτό, χριστιανοί μου. Καί κάθε φορά πού τό ακούμε νά τό παίρνουμε σάν άπόφασή μας γιά τά υπόλοιπα χρόνια της ζωης μας. Απόφαση νά περάσουμε μέ «ειρήνη» καί μέ «μετάνοια» τήν υπόλοιπη ζωή μας. Περναμε μέ «ειρήνη» τήν ζωή μας, όταν δέν μαλώνουμε μέ κα­νέναν. Αλλά αυτό θά τό πετύχουμε μέ τό νά μήν κατηγορούμε κανέναν! Καί περναμε μέ «μετάνοια» τή ζωή μας μέ τό νά θυμόμαστε τά άμαρτήματά μας καί νά λέμε γι' αυτά μέσα από τήν καρδιά μας: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με».

 Τέλος, ό Ιερέας μας λέει νά παρακαλέσουμε τό Θεό γιά τά τέλη της ζωης μας: «Χριστιανά τά τέλη της ζωης ημών»! Νά παρακαλέσουμε πρώτα τά τέλη της ζωης μας νά είναι «ανώδυνα». Νά μή μας ερθουν δηλαδή αρρώστιες μέ οδύνες καί πόνους. Καί είναι φοβερό τό νά πονάει κανείς!.. Νά παρακαλέσουμε επειτα τά τέλη της ζωης μας νά είναι «ανεπαίσχυντα». Νά μήν κάνουμε δηλαδή στά γεράματά μας ντροπης πράγματα. Γιατί εχει συμβεί καί αυτό. Ανθρωποι δηλαδή νά πέρασαν καθαρά τά νιάτα τους καί τή μετέ­πειτα ζωή τους, αλλά στά γεράματά τους, επειδή υπερηφανεύτηκαν καί δέν πρόσεξαν, νά εχασαν τή Χάρη του Θεού καί νά εκαναν τότε ντροπης καί αισχύνης πράγματα. Γι' αυτό καί παρακαλούμε γιά «ανεπαίσχυντα» γεράματα.

Καί αφού ό Ιερέας μας είπε νά παρακαλέσουμε γιά τά τέλη της ζωης μας, γιά τά γεράματά μας, μας λέει τέλος νά δεηθούμε στό Θεό γι' αυτό πού θά συμβεί μετά τά γε­ράματά μας. Τί θά γίνει τότε, χριστιανοί μου; Σας εύχομαι νά εχετε βαθιά-βαθιά γερά­ματα, νά ζήσετε πολλά-πολλά χρόνια. Πάνω από εκατό! Αλλά είτε τό θέλουμε είτε δέν τό θέλουμε, είτε μας αρέσει είτε δέν αρέσει, μιά μέρα θά φύγουμε από τόν μάταιο αυτό κόσμο. Μιά μέρα θά πεθάνουμε... Καί μετά; Μετά θά ερθει ή Ημέρα της Δεύτερης Πα­ρουσίας του Χριστού καί θά κριθούμε όλοι μας γιά ό,τι πράξαμε καί γιά ό,τι είπαμε. Τί απολογία θά δώσουμε τότε; Γι' αυτό καί μας λέει τέλος ό Ιερέας νά ζητήσουμε από τόν Χριστό νά εχουμε καλή απολογία τήν Ημέρα της Κρίσεως, τότε, όταν θά παρασταθούμε μπροστά στό φοβερό Του Βημα. Ας σκεπτόμαστε, χριστιανοί μου, τήν Ημέρα αυτή καί άς φροντίζουμε από τώρα, μέ μετάνοια καί μέ εξομολόγηση, νά είναι καθαρή ή ψυχή μας γιά νά εχουμε θέση στή Βασιλεία του Χριστού τήν

O Γόρτυνος Ιερεμίας