Ζούσε μια κοπέλα ενάρτη και ευλαβής στην τήν όποία γεννήθηκε ευσεβής πόθος νά δεί τόν Κύριο παιδί καί τριών χρόνων, όταν έζησε ως Θεάνθρωπος στή γή μέ σάρκα.Ένα πρωί πορεύθηκε στήν Εκκλησία, νά παρακολουθήσει τή θεία  Λειτουργία . Όταν άναχώρησαν όλοι μετά τήν ιερουργία, παρέμεινε στο ναό καί προσευχόταν στήν Παναγία μέ ευλάβεια καί κατάνυξη μέχρι τό μεσημέρι, καθώς τό συνήθιζε. Καθώς βρισκόταν σ’ αύτή την ιερή στάση της προσευχής, είδε ένα παιδί τριών χρόνων νά περιφέρεται γύρω άπό την Αγια Τράπεζα, τό οποίο έλαμπε άπό θείο Φως, ή δέ ωραιότητά του ήταν πάγκαλος καί ουράνια.

Ή εύσεβής κοπέλα, ώς άπλή πού ήταν, νόμιζε ότι ήταν παιδί κάποιου άρχοντα, τό όποίο ξέχασαν στό ναό. Αφού τό πήρε, άρχισε νά τό καλοπιάνει με γλυκόλογα καί νά τό καταφιλεί, διότι ήταν ώραιότατο καί χαριτωμένο στην όψη. Αλλά καί αυτό την έβλεπε μέ βλέμμα γαλήνιο καί αγγελικό.

—Τίνος είσαι, παιδί μου; τό ρώτησε ή κοπέλα.

Αυτό δεν απάντησε. Ή δέ κόρη νόμιζε ότι, επειδή είναι μικρό άκόμη, δεν άπαντούσε. Αλλά είχε μεγάλο πόθο νά τό άκούσει νά μι­λά. Γι ’ αύτό του είπε πάλι:

— Πες, παιδί μου, «Χαίρε Κεχαριτωμένη».

Τό Βρέφος είπε «Χαίρε κεχαριτωμένη» μέ φωνή γλυκύτατη.

— Πές «Ό Κύριος μετά σου».

Πάλι τό Βρέφος έπανέλαβε:

— «Ό Κύριος μετά σου».

Αύτό συνεχίστηκε καί άπαντούσε σέ κάθε φράση τής κοπέλας, μέχρι πού σχεδόν τελείωσε όλος ό αρχαγγελικός χαιρετισμός. Όταν ήλθε στό λόγο: «Εύλογημένος ό καρπός τής κοιλίας σου», ό ταπεινός τη καρδία Ιησούς, δέν άπάντησε. Ή δέ νεάνιδα έπέμενε άλλες δύο φορές νά πεί τό Βρέφος αύτό τό λόγο, ώς σπουδαιότερο όλων των άλλων. Τό δέ Βρέφος, άφού τήν κοίταξε μέ βλέμμα χαρούμενο, είπε:

—Χαίρε καί σύ, φιλτάτη μου θυγατέρα. Ό,τι ποθούσες, τό είδες. Αφού είπε αύτά, έγινε άφαντο τό θείο Βρέφος.

Τότε άντιλήφθηκε ή εύσεβής καί ένάρετη κόρη ότι ήταν ό Δεσπότης  Χριστός, καί πληγώθηκε ή καρδιά της άπό τόν έρωτά του καί Τόν εύχαριστούσε πού καταδέχθηκε νά ακούσει τήν προσευχή της καί νά τήν εύφράνει μέ τή θεϊκή παρουσία Του.

Απο το βιβλίο:''Το Γεροντικό της Παναγίας''.