Σήμερα εορτάζομεν την εορτήν των Μυροφόρων. Εσηκωθήκαμεν λίαν πρωί, κατά μίμησιν εκείνων, και επήγαμεν μαζί τους, για να αλείψωμεν με μύρα το σώμα του Χριστού. Εκάμαμεν μαζί τους ενα κύκλον γύρω από την έκκλησίαν και ήλθαμεν εις τον τάφον, διότι η αγία Τράπεζα είναι ο τάφος του Χριστού, διά να τον συναντήσωμεν εκεί και να του προσφέρωμεν και ημείς τα μύρα μας.

Δεν είδα όμως να κρατούμεν μύρα. Με τι λοιπόν τον εμυρίσαμεν; Με τας αρετάς μας· με την αγάπην του Χριστού, με την εργασίαν των αρετών.Τα καλύτερα μύρα είναι οι αρετές, η ταπείνωσις, η υπομονή, η συμπάθεια, η εγκοπή του θελήματος, η οποία είναι το μόνο πράγμα πού στηρίζει τον άνθρωπον και τον κάμνει ισάγγελον, η υπακοή και προπάντων η ταπεινοφροσύνη. Αυτά επήραμεν αντί μύρων και επήγαμεν εις συνάντησιν με τον Χριστόν, για να του τα προσφέρωμεν.

Δεν ξεύρω όμως αν τον ευρήκαμεν. Δεν ξεύρω αν είχαμε αυτάς τας αρετάς, διά να τας προσφέρωμεν εις τον Κύριόν μας. Οφείλομεν να προσφέρωμεν τας αρετάς μας ως μύρα εις τον Κύριόν μας. Εκάμαμεν όμως καμμίαν προετοιμασίαν; εφροντίσαμε γι’ αυτό; Αυτό πρέπει να προσέξωμεν.

«…Πήρα λοιπόν την Αγία εικόνα μου με ευλάβειαν και κατάνυξιν και πόθον πολύν και την έβαλα μέσα στο πενιχρό μου καλύβι… Επάνω της έρριψα όλον μου τον πόθον και την ευλάβειαν και εκείνην είχα μόνην μου παρηγοριά και βοήθειαν σε όλους τους πειρασμούς και τάς θλίψεις του βίου μου…»

Κυριακή των Μυροφόρων, 1948

Πηγή: Αγίου Ανθίμου της Χίου, Διδαχές Πνευματικές – Άρτος Ζωής, Επιμέλεια Αντωνίου Ν. Χαροκόπου, Τόμος Δεύτερος, Έκδοσις Ιεράς Μονής Παναγίας Βοηθείας Χίου, Αθήναι 2001

ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ